Het is weer mooi weer. Het is nog niet echt warm, 21°C, maar dat komt wel na Norfolk. We krijgen er een hele kudden mensen bij. Een matroos, als vervanger voor ééntje die in Leixões naar huis gegaan is, een machinekamer hulpje, als vervanger voor één die in Turf Point naar huis ging, en twee Filipijnse leerlingen, één voor dek en één voor machinekamer. Eens kijken wat dat voor zooienstekers zijn.
De helft van de tijd, ik heb er inmiddels al een stuk of wat versleten, zijn het best slimme jongens, en meestal zijn echt van goede wil. Helaas is het opleidingsniveau om van te huilen. Nog slechter dan het Nederlandse MBO. Bij Nederlanders moet ik regelmatig op eind basisschool niveau beginnen met bijspijkeren: hoofdrekenen, eenvoudige wiskundige begrippen, vermenigvuldigen, delen en zo. Filipijntjes beginnen nog 2 à 3 klassen lager: basisbegrippen reken, aardrijkskunde, mechanica (hoe werkt een weegschaal) en dat soort dingen.
De goeden pikken het razendsnel op, maar je begint beneden nul, en dat is niet altijd even prettig. Paar jaar terug had ik er eentje, was voor het eerst buiten de Filipijnen, uitgevlogen naar Algeciras (Spanje). Daar aan boord, eerste reis naar Piombino (Italië
![]()
. Tijdens die reis vroeg ik hem, in het kader van het MARPOL-verdrag, waar ligt de Middellandse zee? Blinde kaart erbij, wijs maar aan. Niet te vinden. Oostzee? Ook niet. Gele Zee? Dito met een sterretje. Als hij in Manilla op het strand is, dan staat 'ie er tot de kuiten in.
Het MARPOL-verdrag regelt vuilnis, vuile olie-afgifte, brandstofkwaliteit en nog een paar zaken. MARPOL staat voor Maritime Polution, of de vervuiling van de zeegebieden. Tegenwoordig verschrikkelijk belangrijk, 25 jaar terug ging alles de zee in, tegenwoordig is de tendens dat je alles bij je moet houden zodat je het aan de wal kunt afgeven. Het enige wat je op het moment nog mag dumpen is organisch afval, metaal en glas. Is uiteraard wat voor te zeggen. Een heleboel zelfs.
Nu is de Middellandse Zee volgens MARPOL een zogeheten "special area", net als de Oostzee, Caribbean en nog wat zeeën. Daar mogen alleen etensresten overboord, en dan alleen meer dan 25 mijl uit de kust. Moderne scholen, met alle belang die tegenwoordig aan milieuregels gehecht wordt, moeten dat op z'n minst vertellen. Verder is een bepaalde geografische kennis voor een aankomend stuurman aanbevelenswaardig
Als laatste, je gaat voor het eerst buitenslands. Dan zoek je toch verdorie op waar je heen gaat en hoe dat er allemaal uitziet? Deed ik wel, toen ik voor het eerst van m'n leven moest uitvliegen naar New York.
Nog even over MARPOL. Één van die dingen die we tegenwoordig moeten bijhouden is het "Garbage Record Book". Daar in moet worden vermeldt wat, waar en hoeveel we dumpen. Dat kan, en wordt, regelmatig gecontroleerd door Port State Control, een wereldwijd systeem waarbij een schip op allerlei zaken gecontroleerd wordt. Veiligheid, uitrusting, en ook milieu.
Het leuke is, dat het enige dat Port State kan controleren dat boek is. Ik kan dus zwendelen bij het leven, want niemand kan controleren of dat stapeltje overtollig stuwhout binnen of buiten zo'n speciaal gebied weggekieperd is.
Wat ze overigens wel kunnen controleren is of het afval wel naar behoren gescheiden is. We waren eens in Portland, Maine (USA). Daar hadden we een bakje besteld om het huisvuil an de wal te geven. Daar krijgen we dan een reçuutje van, om te laten zien dat we het milieu niet te erg versmeren. De matrozen waren druk doende om de vuilniszakken nar dat bakje te brengen. Net op dat moment komt de US Coast Guard aan boord, die in de VS als Port State fungeert. Stoppen: controle. Die zakken met huisvuil werden dus aan dek opengesneden om te zien of het wel goed gescheiden was. Alle zakken gingen een half uur later allemaal dezelfde container in.
Aan boord staan een aantal kliko's met opschrift waar voor hij bedoeld is: Plastic, etenswaar en general. En inderdaad, er kwam een leeg potje jam uit de kliko met etenswaar. Een doodzonde. Wat of we wel niet deden aan het correct scheiden van afval. Was de bemanning wel voldoende geïnstrueerd? (Het halve schip hangt vol met plakkaten dat afval gescheiden moet worden en dat je niks overboord mag gooien). Of we wel regelmatig oefeningen hielden in het scheiden van afval?
We kwamen er om drie redenen mee weg: 1: Vorige haven, een klein gat in Canada, was er geen afvalservice beschikbaar, dus we hadden capaciteit tekort, zodat het afval verdeeld was over de beschikbare kliko's, ongeacht het opschrift. 2: Ik kon met de hand op het hart (zelfs naar waarheid) bezweren dat we nooit binnen de 25 mijl afval dumpen. Buiten de 25 mijl en buiten een special area mag dus ook een leeg jampotje zwemles krijgen. Dat werd uiteraard gecontroleerd door aan bemanningsleden te vragen wat of de instructie was (voordat je iets wegdondert eerst vragen of het wel mag), en 3: we waren dus al druk doende met het afval op een verantwoorde manier te verwerken (in een open bak met een zwerm meeuwen erboven).
Dat scheelde weer duizend dollar of meer voor de baas.
Zorg voor het milieu, akkoord, maar het kan ook overdreven worden.