Alweer de laatste dag. Omdat we niet weer terugkomen in het hotel kunnen we uitchecken (schadepostje omdat er maar 3 consumpties werden vergoed en we na al die brandhaarden toch wat dorstiger waren). Daarna om dezelfde reden met eigen vervoer naar het cursusterrein. Onderweg ging m'n brandstofmetertje piepen. Dat wordt tanken op de terugweg. M'n karretje rijdt zuinig, maar er moet zo af en toe wel brandstof in.
Verzamelen bij de uitgifte van de brandpakken. Voor de echte oefeningen worden we compleet in brandpak gehesen, overalletje, daaroverheen een brandwerend pak, helm, zo'n echte, dikke handschoenen die wel wat doen denken aan ovenwanten en een persluchttoestel met masker. Je bent toch even bezig je om te kleden.
Daarna in de ochtend twee scenario's. Eigenlijk een herhaling van gisteren. We proberen na te spelen wat er normaal gesproken aan boord van een schip gebeurt als je een echt brandalarm krijgt. Twee man krijgt de opdracht een levensecht verhaal in elkaar te steken en dat aan de on scene commander door te geven.
Dat gaat natuurlijk in eerste instantie compleet de mist in. Wij hebben onze eigen procedures en handelingen, en die sluiten niet echt aan bij wat de cursusleider voorstaat. Hij wil een gelaagde structuur, terwijl daarvan op een schip ternauwernood sprake is. Zoals ze in Amerika zeggen: Too many chiefs, too little Indians. Met andere woorden, als er teveel leidinggevenden zijn zie je door de bomen het bos niet meer en blijft er te weinig voetvolk over om het echte werk te doen.
In dit geval beschouwde elke leider in de laag zich als leider en gaf opdracht aan het voetvolk, waardoor we, het voetvolk, maar ook de leiding, compleet het overzicht kwijt waren. Daarom oefenen we. Om te zien wat niet werkt.
Bij de tweede oefening hebben we er toen, met instemming van de cursusleider, een laag tussenuit gehaald, en daardoor liep het gelijk een stuk soepeler. Maar het blijft uiteraard lastig om overzicht te houden als je niet kunt zien wat er gebeurd.
Bij de tweede oefening ook de rollen omgedraaid, zodat zoveel mogelijk mensen een beurt kregen als leidinggevende. Aan boord is het echter de gewoonte dat de rollen vast liggen. Kapitein de algehele leiding en houdt het overzicht, de stuurman heeft de directe leiding aan dek terwijl de machinist dat in de machinekamer heeft. Tweede stuurman en tweede machinist hijsen zich in het pak met perslucht en de derde stuurman gaat met een aantal matrozen, naar behoefte, de brandkleppen dichtgooien. De rest rolt de slangen uit en gaat daarmee op instructie van de stuurman of de machinist de omgeving koelen.
Bij zo'n oefening zoals hier krijgt dan ook nog wel eens iemand een rol toebedeeld die hij normaal niet heeft. Ook dat zorgt uiteraard wel eens voor verwarring.
's Middags na de lunch (uit het pak, in het pak) gingen we verder met de derde oefening. Bij deze oefening was ikzelf het leidend voorwerp. Niet toevallig met ei. Ook hier weer een bedacht scenario volgens het stramien: Melding van brand, presentielijst, mannetje vermist, zoeken en brand bestrijden. Dit keer zat iedereen min of meer in zijn eigen rol, en bovendien was dit al de derde keer. Het liep dan ook beter dan beide vorige keren. En hoewel ik dat buitengewoon graag op mijn persoonlijk conto zou willen schrijven gebied een zekere vorm van eerlijkheid te melden dat het geluk met de dommen is.
Na de oefening uitgepeld en naar één van de lokalen voor nabespreking en de uitgifte van de certificaten. Gelukkig waren we van te voren op de hoogte gesteld van de eisen die gesteld werden aan een geslaagde cursus: enthousiast meedoen. Nou was de term enthousiast ter beoordeling van de cursusleider, en het bedrijf krijgt zijn klantjes door een behoorlijk slagingspercentage. De kans dat je dan ook zonder certificaat naar huis gaat is dan ook minimaal. Tot over vijf jaar maar weer.
In het autootje gesprongen en de dichtstbijzijnde goedkope pomp opgezocht. Soms is internet op je mobieltje toch wel makkelijk.
Tegen zevenen was ik weer thuis, twintig minuten file, maar dat had makkelijk meer kunnen zijn als domdommetje me niet een alternatieve route had gewezen.
Ook weer gehad.