We liggen d'r nog, rustig wachtend op de dingen die komen gaan. Matrozen zijn druk in de weer met bezems, hoge druk spuiten, luiwagens en zeep om ruim twee aan kant te krijgen. Door al dat water krijgen we regelmatig alarm op de vullingen, maar dat hoort zo. Bovendien zijn ze dan ook weer getest. Verder is zo'n rustig dagje ten anker een ideale gelegenheid om de sloep en het bootje in het water te gooien. Dat moet elke drie maanden gebeuren, en dat heeft elke keer weer zoveel voeten in de aarde dat je elke gelegenheid te baat moet nemen.
Die dingen kunnen je alleen veilig laten zakken als het schip volledig rustig ligt. Hoe dat moet in een noodgeval staat niet in het instructieboek. Waarschijnlijk zullen we daar met beleid mee moeten omgaan (citaat).
We hadden nu de gelegenheid, dus de leerlingen maar bij elkaar getrommeld, derde stuurman de leiding gegeven, en zakken maar. Eerst de vrij val boot. Die ligt op een helling op het achterschip, als je d'r af wilt ga je erin zitten, pinnetje weghalen (op afstand vanaf de zetel), en het ding plonst het water in. Bij een echte oefening eens zaten de matrozen van angst te bibberen, want dat ding is vrij hoog opgehangen. Toch de kudde erin gejaagd, lospompen en plons. Deurtje ging open, matrozen kwamen er met opgetogen gezichten uit: mogen we nog een keer?
Voor wie zoiets wil zien, zoek op FFB dropping of FFB testing binnen Youtube.
Tegenwoordig houden we geen volledige oefening meer. De bootjes zijn te zwak om vaak gebruikt te worden. Eigenlijk zijn ze ontworpen voor eenmalig gebruik. Dus brengen we ze gecontroleerd te water, met behulp van de davit. Daar wordt het bootje onder vastgemaakt. Davit zwaait naar buiten en bootje zakt tot in het water. Daar kan 'ie wel tegen. We laten het bootje dan aan de haak zitten, en laten ondertussen het motortje een minuut of vijf lopen, vooruit, achteruit en neutraal. Daarna het bootje weer thuis gehaald en klaar gemaakt om te vallen. Zo ligt 'ie altijd. Als je d'r af wilt heb je meestal haast.
Daarna deden we het MOB (Man Over Boord) bootje. Bootje aangepikt, ietsje uit z'n cradle gehesen. En toen wilden ze hem buiten boord draaien. "Stop! Je vergeet iets". "????" "Je vergeet nog steeds iets".
Juist. de vanglijn. Die loopt als je het bootje te water laat van de boeg van het bootje naar voren toe is is aan het schip vastgemaakt. Als je vaart loopt, of als er stroom staat, wordt dat bootje naar achteren gesleurd. Hij blijft dan aan z'n haak hangen, valt scheef, en in het ergste geval pakt hij water en kan kapseizen. Een draad strak naar voren voorkomt dat.
Goed, vanglijn vast, en het bootje met twee man erin op de centrifugaalrem naar beneden. We krijgen de vanglijn niet los! Foutje dus, je moet ten allen tijde de vanglijn vanuit het bootje kunnen losmaken. Wil je het bootje weer ophijsen heb je weer die vanglijn nodig, om dezelfde reden. In dit geval was het niet zo belangrijk, vrijwel geen wind en ternauwernood stroom. Maar in het echt is het wel belangrijk. Daarom oefen je. Nu maar hopen dat ze het onthouden. Bootje vastgemaakt met een lange lijn en van de haak gehaald.
Het ding heeft een 15 PK buitenboordmotor en daar kan hij leuk mee varen. Wel aan een touwtje houden, stel je voor dat het motortje afslaat en ze krijgen hem niet meer aan de praat. Zou niet de eerste keer zijn. En dan kunnen we de vrijval boot weer laten zakken om de MOB op te halen. Lukt dat ook niet dan kun je ankerop gaan om die twee op te vissen. Toch maar een touwtje vasthouden. Niet zo leuk maar wel veiliger. En strak houden natuurlijk, anders komt die lijn in de schroef.
Voor de koffie klaar. Na de koffie opruimen.
Tweede stuurman wilde de markeringen van het anker doen. We liggen achter stuurboord. Ophalen tot twee lengtes aan dek. Dat zie je aan de oude markering. Nieuwe aanbrengen, die is beter zichtbaar in het donker. Zakken tot drie, nieuwe aanbrengen. Daarmee doorgaan tot alle lengtes, in ons geval 10, dus 275 meter eruit is. Kijken of de ankerbak nog schoon is, anders hebben we er weer een klus bij. Anker weer ophalen, en net als het anker los komt van de bodem, als je er oog voor hebt kun je dat zien. Dat heet in het vak "anker recht op en neer"., dan laat je bakboord zakken. Dan lig je achter bakboords anker en kan die ook gemerkt worden.
Het is niet altijd zo simpel. We hebben maar 6 meter water onder de kiel. Is het dieper, dan is die operatie een stuk lastiger vanwege het risico dat beide anker met elkaar in de war komen. "Onklaar raken" heet dat.