ik verveel me dood ik weet niks te doen dus ik ga maar hier op de WMR iets doen ![:P]()
![:P]()
meer heb ik niks te doen ![:P]()
![:P]()
meer heb ik niks te doen
Are you the publisher?
Claim or
contact us
about this channel.
Verveel
Fijne middag van Opa
Nog maar 4 maanden
Nog maar 4 maanden.............
.
En dan kunnen we weer pepernootjes kopen
.
En dan kunnen we weer pepernootjes kopen
Kijk uit voor deze man
Echt gemeen
Waar stierf Napoleon??
Op een dag ging Jantje naar school. Toen vroeg de meester: "Waar stierf napoleon?" Jantje: "Op bladzijde 72 van het geschiedenisboek."
invloed van het koningschap
.."een monarchie heeft twee kanten,
dat is de kant van de monarch en de kant van het volk.
wij doen eenvoudig.. het koningshuis doet , zegt men, eenvoudig..
maar bijvoorbeeld als op prinsjesdag de koningin binnenkomt aan het hoofd van een stoet..
dan komt er toch een .. stilte valt er over de ridderzaal
die byzantijns-achtige kwaliteiten heeft,
zó diep, zó eerbiedig,
dat is alsof.. alsof god zelf binnenkomt..
en dat zal straks, denk ik, bij de koning ook zijn..
het is nl niet de persoon daar die het afroept,
maar het is ónze houding tegenover het koningschap.."
~ Hans van Mierlo
oud-minister
bron 17 min.
Fijne avond van opa wat eet jij??
King grolsch
Cleverbot
ik heb een gesprek met cleverbot gehad en dat wou ik effe bloggen
User: Hooiii.
Cleverbot: Haaah.
User: Alles goed.
Cleverbot: What's that? I don't spark british.
User: Ik praat nederlands.
Cleverbot: Net niet.
User: Wel.
Cleverbot: Niejtt.
User: WEEELLLLLLLL.
Cleverbot: Ink well.
User: Hoe heet je.
Cleverbot: Why are you talking in dutch.
User: Gewoon.
Cleverbot: Nee zeg.
User: Omdat ik al zo praat.
Cleverbot: Maar waarom haat je mij.
User: Ik haat je niet.
Cleverbot: Ik jouw ook niet
.User:
.Cleverbot: I want a foodprosessor.
User: Waarom wil je dat.
Cleverbot: Gewoon.
User: Okë.
Cleverbot: Hoe oudben jij?
User: 11.
Cleverbot: Ik ook.
User: Hoe heet je.
Cleverbot: Had ik al gezegt.
User: Hoe heet je.
Cleverbot: Susan en jij.
User: Ben je 11 jaar oud.
Cleverbot: Nee.
User: Dat zei je net.
Cleverbot: Ben jij getrouwd?
User: Nee.
Cleverbot: Geef je daar zo makkelijk antwoord op?
Cleverbot: What are you thinking of?
edit Truste tot morgen
de dondersedag, in al haar schoonheid en zonnewarmte verdwenen.
En opa heeft er ook vandaag zijn gemak van genomen.
De enigste buitenerfelijke activiteit was vissie halen met de vierpootjes
Verders niet veel anders gedaan, dan genieten van al die lekkere hapjens die voor mij gemaakt werden
Ondanks de inactiviteit van Opa, is opa nu heel vermoeid en krachtloos.
we stoppen er mee en tot morgen maar weer
FIJNE NACHT
BLIJF BLIJ
DENK AAN ONS
Dag 23, 1 mei 2013
Eerste dag onderweg richting Brazilië. Het begint frisjes, met af en toe een buitje. Goed voor het gazon zullen we maar zeggen. Er staat een behoorlijke deining, maar we hebben een goede, niet te grote, stabiliteit, en we hebben er nauwelijks last van. De matrozen, allemaal Filipijnen, hebben volgens contract vandaag een vrije dag, Labour day, dus die liggen de hele dag in d'r nest te ronken.
Derde stuurman gaat een rondje peilen, en controleert samen met de leerlingen de bilges of vullingen. De putjes van de ruimen. Die hebben dankzij de regen van gisteren vol water gestaan. Over de nacht heeft de machinist ze leeggepompt en nu moeten de terugslagkleppen gecontroleerd worden of er geen houtje of ander vuil tussenzit. Als dat wel het geval is bestaat de mogelijkheid dat de klep lekt, en als ze tegelijk in de machinekamer de verkeerde afsluiters open hebben staan kan vanaf buitenboord het ruim vollopen. Het hoort niet te kunnen maar vertel dat maar eens aan ene mijnheer Murphy.
De daagse ronde de ruimen door. Het lenzen was goed gelukt, het ruim was droog op een enkele natte plek na. De ventilatiekleppen stonden al tegen elkaar open, dus als het, zoals de verwachting is, het een droogzaam weertje wordt, drogen die vanzelf en hebben we daar in ieder geval geen last meer van. De sjorringen stonden er normaal bij, er was dus niets aan de wandel gegaan. Had ik overigens niet verwacht, maar je weet maar nooit, het blijft een schip.
Na de vullingen en het peilrondje heb ik de leerlingen aan het zeilnaaien gezet. Goed voor de opvoeding. Er zijn beroerdere klusjes. De hoes van de embarkatieladder aan stuurboord was gescheurd op de naadjes, dus op het handje, een naaimachine hebben we niet aan boord, weer een nieuw stiksel opzetten. Grote halen gauw thuis. Dan moeten er nieuwe hoesjes komen voor de vleugelkompassen. De huidige zijn van plastic en beginnen na vier jaar hun levenseinde te naderen. De hoezen van boegschroefcontrollers mogen ook wel eens opgehaald worden, en de tweede stuurman heeft zich opgeworpen om een hoesje te maken voor de lier van de vrije val boot. Opeens zit het halve schip te zeilnaaien. Geeft niks, het houd ze van de straat.
Volgende klus is het overzetten van het broodje van de grondstopper van het grondtakel. Ik kan me voorstellen dat deze terminologie enige uitleg behoeft. Het grondtakel is het samenstelsel van anker, ankerlier, ketting en grondstopper. De grondstopper is een zwaar stalen ding met als functie de ankerketting vast te houden als het anker op de bodem ligt. Er zijn meerdere uitvoeringen. Hier aan boord bestaat het uit een stalen frame met daarin een rol waarover de ketting loopt, tussen de lier en de ankerkluis. De ankerkluis is een pijp in de boeg waardoor de ketting nagenoeg recht naar beneden loopt. De rol vormt de bocht in de ketting van zowat horizontaal naar vrijwel verticaal. Bovenop het frame, en gedeeltelijk erin, ligt een stalen balk, die tussen de schalmen van de ketting past. Deze balk wordt het broodje genoemd. Het broodje houdt de ketting, en het frame houdt het broodje. Het frame zit uiteraard op een zware fundatie aan dek gelast. Omdat één en ander nogal looiïg is, is het broodje scharnierend opgehangen, en voorzien van een contragewicht.
Aan boord is het broodje asymmetrisch. Laten ze nou op een aantal zusterschepen bij de nieuwbouw het broodje verkeerd om gemonteerd hebben. En daar komen ze na zo'n vier jaar achter. Ik vraag me dus af waarom dat ding juist andersom moet. Op die schepen heeft het 4 jaar gefunctioneerd. Wij kregen, met tekst en uitleg, het verzoek om er hier ook eens naar te kijken. En inderdaad, de onze zaten ook verkeerd om, en zullen de boel moeten omdraaien. Omdat het zo zwaar is een klusje voor twee of drie man. Alleen is dat kreng niet te huffen.
Gelukkig hebben we totaal niets anders te doen, want anders zouden we nog tijd overhouden. Ofschoon, als we niet teveel tijd nodig hebben om de boutjes los te krijgen, is het eigenlijk zo gebeurd.
's Middags rond Finisterre. Daar wordt je sinds de ramp met de Prestige zo ver van de kust geleid dat je niet eens de kust meer ziet, zowat halverwege Amerika. Laat staan dat je erop kunt navigeren. Iedereen kan dus alleen maar op de GPS rond. Mocht dat systeem uitvallen, wat niet erg waarschijnlijk maar beslist wel mogelijk is, dan zit zowel de scheepvaart als Traffic Control gigantisch met de handen in het haar. Ofschoon ik het donkerbruine vermoeden heb dat Finisterre Traffic gewoon door zal gaan met wat ze nu ook doet. Helemaal niks dus. Tenminste niets waar de scheepvaart baat bij heeft. Ze zullen heus wel op tijd hun bakje koffie blijven doen.
Derde stuurman gaat een rondje peilen, en controleert samen met de leerlingen de bilges of vullingen. De putjes van de ruimen. Die hebben dankzij de regen van gisteren vol water gestaan. Over de nacht heeft de machinist ze leeggepompt en nu moeten de terugslagkleppen gecontroleerd worden of er geen houtje of ander vuil tussenzit. Als dat wel het geval is bestaat de mogelijkheid dat de klep lekt, en als ze tegelijk in de machinekamer de verkeerde afsluiters open hebben staan kan vanaf buitenboord het ruim vollopen. Het hoort niet te kunnen maar vertel dat maar eens aan ene mijnheer Murphy.
De daagse ronde de ruimen door. Het lenzen was goed gelukt, het ruim was droog op een enkele natte plek na. De ventilatiekleppen stonden al tegen elkaar open, dus als het, zoals de verwachting is, het een droogzaam weertje wordt, drogen die vanzelf en hebben we daar in ieder geval geen last meer van. De sjorringen stonden er normaal bij, er was dus niets aan de wandel gegaan. Had ik overigens niet verwacht, maar je weet maar nooit, het blijft een schip.
Na de vullingen en het peilrondje heb ik de leerlingen aan het zeilnaaien gezet. Goed voor de opvoeding. Er zijn beroerdere klusjes. De hoes van de embarkatieladder aan stuurboord was gescheurd op de naadjes, dus op het handje, een naaimachine hebben we niet aan boord, weer een nieuw stiksel opzetten. Grote halen gauw thuis. Dan moeten er nieuwe hoesjes komen voor de vleugelkompassen. De huidige zijn van plastic en beginnen na vier jaar hun levenseinde te naderen. De hoezen van boegschroefcontrollers mogen ook wel eens opgehaald worden, en de tweede stuurman heeft zich opgeworpen om een hoesje te maken voor de lier van de vrije val boot. Opeens zit het halve schip te zeilnaaien. Geeft niks, het houd ze van de straat.
Volgende klus is het overzetten van het broodje van de grondstopper van het grondtakel. Ik kan me voorstellen dat deze terminologie enige uitleg behoeft. Het grondtakel is het samenstelsel van anker, ankerlier, ketting en grondstopper. De grondstopper is een zwaar stalen ding met als functie de ankerketting vast te houden als het anker op de bodem ligt. Er zijn meerdere uitvoeringen. Hier aan boord bestaat het uit een stalen frame met daarin een rol waarover de ketting loopt, tussen de lier en de ankerkluis. De ankerkluis is een pijp in de boeg waardoor de ketting nagenoeg recht naar beneden loopt. De rol vormt de bocht in de ketting van zowat horizontaal naar vrijwel verticaal. Bovenop het frame, en gedeeltelijk erin, ligt een stalen balk, die tussen de schalmen van de ketting past. Deze balk wordt het broodje genoemd. Het broodje houdt de ketting, en het frame houdt het broodje. Het frame zit uiteraard op een zware fundatie aan dek gelast. Omdat één en ander nogal looiïg is, is het broodje scharnierend opgehangen, en voorzien van een contragewicht.
Aan boord is het broodje asymmetrisch. Laten ze nou op een aantal zusterschepen bij de nieuwbouw het broodje verkeerd om gemonteerd hebben. En daar komen ze na zo'n vier jaar achter. Ik vraag me dus af waarom dat ding juist andersom moet. Op die schepen heeft het 4 jaar gefunctioneerd. Wij kregen, met tekst en uitleg, het verzoek om er hier ook eens naar te kijken. En inderdaad, de onze zaten ook verkeerd om, en zullen de boel moeten omdraaien. Omdat het zo zwaar is een klusje voor twee of drie man. Alleen is dat kreng niet te huffen.
Gelukkig hebben we totaal niets anders te doen, want anders zouden we nog tijd overhouden. Ofschoon, als we niet teveel tijd nodig hebben om de boutjes los te krijgen, is het eigenlijk zo gebeurd.
's Middags rond Finisterre. Daar wordt je sinds de ramp met de Prestige zo ver van de kust geleid dat je niet eens de kust meer ziet, zowat halverwege Amerika. Laat staan dat je erop kunt navigeren. Iedereen kan dus alleen maar op de GPS rond. Mocht dat systeem uitvallen, wat niet erg waarschijnlijk maar beslist wel mogelijk is, dan zit zowel de scheepvaart als Traffic Control gigantisch met de handen in het haar. Ofschoon ik het donkerbruine vermoeden heb dat Finisterre Traffic gewoon door zal gaan met wat ze nu ook doet. Helemaal niks dus. Tenminste niets waar de scheepvaart baat bij heeft. Ze zullen heus wel op tijd hun bakje koffie blijven doen.
Dag 24, 2 mei 2013
Vanochtend kwamen we de Husky tegen. Dat is een zware oceaansleepboot. Ze had de Hermod op sleeptouw, één van de grotere kraanschepen. Even spieken op internet (http://hmc.heerema.com/content/fleet/hermod/) en je vindt dat ze 9000 ton kan tillen. Dit hele schip dus, als ze leeg is. Stomtoevallig had ze het opkomende zonnetje in dezelfde richting, en dus maar eens een paar tegenlichtplaatjes gemaakt. Even met de stuurman op de Hermod gesproken. Die vroeg of wij een leerling "Rik" aan boord hadden. Nu hebben we wel een hele schuif leerlingen, zes stuks op het moment, maar daar zit geen Rik tussen. Nog maar even gevraagd of hij interesse had in een paar fotootjes, inderdaad, waarom niet, en dus een paar plaatjes gecomprimeerd en op de email gezet. Af en toe kom je mekaar zo eens tegen.
Na het ontbijt traditiegetrouw maar weer door het ruim geslenterd. En daar lag hier en daar een plasje olie onder de nacelles uit Bilbao. Zeker eruit geslingerd, tenslotte wiegelen we heerlijk op het zeetje van achteren. Toch maar maar even wat zaagsel laten neergooien. Gisteren hebben we wat dubbele bodems eruit gehaald, om de stabiliteit te verlagen. We hebben dus een heerlijk lange slingertijd, maar het gaat wel 15 à 20 graden heen en weer. Juist door die lange slingertijd, ca 18 seconden, heb je daar helemaal geen last van. De versnellingen blijven binnen de perken. Als je in plaats daarvan elke 6 seconden 15 graden slingert, dan blijft er niets meer op z'n plek. Da's veel beter voor de lading, en stomtoevallig voor de bemanning ook.
Bij vertrek hebben we ons zwembadje aan dek gezet. Dat is een 20 voet half hoge open top container. Vanbinnen is die lichtblauw geschilderd. Brandslang erin en je hebt een badje van 2,5 bij 6 meter. Nu nog wachten op een schappelijke zeewatertemperatuur. Ondertussen is de bootsman bezig de roestplekjes weg te halen. Nieuw likje verf erop en we kunnen weer plonzen.
Verder zijn we bezig met de schavielschades van vorige reis. Dat waren broodjes aluminium. Die zijn met slecht weer tegen de zijde van het schip gaan schuren, waardoor op bepaalde plekken de verf weg is. Aluminium is zachter dan staal, dus het schip heeft er verder niet onder geleden, maar er moet wel weer een kwastje verf overheen, liefst zo gauw mogelijk voordat het gaat roesten. Daar zijn twee man mee doende.
De rest is bezig met gewoon onderhoud. Bikken en schilderen van de luiken dit keer. Ik had al gezien dat er hier en daar putjes in zaten, en die wilde ik uitgebikt hebben om te zien of het waard was ze op te vullen met een lasrupsje. Ten eerste is zo'n beschadiging flink aan het roesten, de zogeheten putcorrosie. Als je dat te lang laat zitten roest dat in de loop der jaren vierkant door het dek heen. Ten tweede is het een verzwakking van je dek, waardoor je in het uiterste geval scheuren kunt krijgen, zodat op een gegeven moment je deklast dwars door het dek heen valt. Niet dat het zo'n gigantische vaart loopt, maar je kunt dat soort dingen toch maar beter repareren voordat het te erg wordt. Een zelfde soort beschadiging was ik op vorige schepen tegengekomen. De oorzaak is onzorgvuldig weghalen van stoppers met een guts. Dat is in dit geval een speciale laselektrode waarmee je het staal van het dek af smelt. Ga je daarmee te laag boven dek gutsen, dan brand je de gaten in het dek en dat is niet de bedoeling. Gewoonlijk zijn het walploegen die dat doen. En die jongens worden betaald om de stoppers weg te halen. Of ze in één moeite door structurele schade aan het schip toebrengen zal hun een worst wezen. Zij hoeven er niet mee te varen.
Vroeger, nog niet eens zo lang geleden, deden we waarnemingen voor het KNMI, om het weer op de oceanen in de gaten te houden, voor klimatologie, en ook voor de weerberichten. Zo'n anderhalf jaar terug wilde het KNMI overstappen op volledig geautomatiseerde waarnemingen, zodat frequenter en meer consistent (tenslotte is de kwaliteit van een waarneming in hoge mate afhankelijk van degene die de waarneming doet) waargenomen kan worden. Wij doen die waarnemingen normaal elke zes uur, met een automatisch station kan elke tijd van de dag, door de bank genomen elk uur, een waarneming gedaan worden. Uiteraard kosten die automatische stations geld, en dat is maar beperkt beschikbaar. Daarom zou maar een beperkt aantal schepen met zo'n automatisch station uitgerust worden. Wij vielen buiten de boot, en hebben daarvan officieel bericht gehad.
In recente publicaties (begin dit jaar) heb ik gelezen dat dit automatische systeem toch niet zo jofel werkt als ze gedacht hadden, en dat ze (het KNMI) de schepen opriepen om toch maar weer, for the time being, waarnemingen te doen. Omdat we een leerlingenschip is willen we daar best aan voldoen, al was het alleen maar ter instructie van de leerlingen. Ook kijken naar het weer is een onderdeel van het vak. Vanmiddag op de synoptische tijd maar weer eens een waarneming (laten) doen, en opgestuurd. We kregen echter van het walstation bericht terug dat deze vorm van berichten geweigerd werd. Voorlopig weten we dus niet hoe en waar we ons ei (de waarneming) kwijt kunnen.
Na het ontbijt traditiegetrouw maar weer door het ruim geslenterd. En daar lag hier en daar een plasje olie onder de nacelles uit Bilbao. Zeker eruit geslingerd, tenslotte wiegelen we heerlijk op het zeetje van achteren. Toch maar maar even wat zaagsel laten neergooien. Gisteren hebben we wat dubbele bodems eruit gehaald, om de stabiliteit te verlagen. We hebben dus een heerlijk lange slingertijd, maar het gaat wel 15 à 20 graden heen en weer. Juist door die lange slingertijd, ca 18 seconden, heb je daar helemaal geen last van. De versnellingen blijven binnen de perken. Als je in plaats daarvan elke 6 seconden 15 graden slingert, dan blijft er niets meer op z'n plek. Da's veel beter voor de lading, en stomtoevallig voor de bemanning ook.
Bij vertrek hebben we ons zwembadje aan dek gezet. Dat is een 20 voet half hoge open top container. Vanbinnen is die lichtblauw geschilderd. Brandslang erin en je hebt een badje van 2,5 bij 6 meter. Nu nog wachten op een schappelijke zeewatertemperatuur. Ondertussen is de bootsman bezig de roestplekjes weg te halen. Nieuw likje verf erop en we kunnen weer plonzen.
Verder zijn we bezig met de schavielschades van vorige reis. Dat waren broodjes aluminium. Die zijn met slecht weer tegen de zijde van het schip gaan schuren, waardoor op bepaalde plekken de verf weg is. Aluminium is zachter dan staal, dus het schip heeft er verder niet onder geleden, maar er moet wel weer een kwastje verf overheen, liefst zo gauw mogelijk voordat het gaat roesten. Daar zijn twee man mee doende.
De rest is bezig met gewoon onderhoud. Bikken en schilderen van de luiken dit keer. Ik had al gezien dat er hier en daar putjes in zaten, en die wilde ik uitgebikt hebben om te zien of het waard was ze op te vullen met een lasrupsje. Ten eerste is zo'n beschadiging flink aan het roesten, de zogeheten putcorrosie. Als je dat te lang laat zitten roest dat in de loop der jaren vierkant door het dek heen. Ten tweede is het een verzwakking van je dek, waardoor je in het uiterste geval scheuren kunt krijgen, zodat op een gegeven moment je deklast dwars door het dek heen valt. Niet dat het zo'n gigantische vaart loopt, maar je kunt dat soort dingen toch maar beter repareren voordat het te erg wordt. Een zelfde soort beschadiging was ik op vorige schepen tegengekomen. De oorzaak is onzorgvuldig weghalen van stoppers met een guts. Dat is in dit geval een speciale laselektrode waarmee je het staal van het dek af smelt. Ga je daarmee te laag boven dek gutsen, dan brand je de gaten in het dek en dat is niet de bedoeling. Gewoonlijk zijn het walploegen die dat doen. En die jongens worden betaald om de stoppers weg te halen. Of ze in één moeite door structurele schade aan het schip toebrengen zal hun een worst wezen. Zij hoeven er niet mee te varen.
Vroeger, nog niet eens zo lang geleden, deden we waarnemingen voor het KNMI, om het weer op de oceanen in de gaten te houden, voor klimatologie, en ook voor de weerberichten. Zo'n anderhalf jaar terug wilde het KNMI overstappen op volledig geautomatiseerde waarnemingen, zodat frequenter en meer consistent (tenslotte is de kwaliteit van een waarneming in hoge mate afhankelijk van degene die de waarneming doet) waargenomen kan worden. Wij doen die waarnemingen normaal elke zes uur, met een automatisch station kan elke tijd van de dag, door de bank genomen elk uur, een waarneming gedaan worden. Uiteraard kosten die automatische stations geld, en dat is maar beperkt beschikbaar. Daarom zou maar een beperkt aantal schepen met zo'n automatisch station uitgerust worden. Wij vielen buiten de boot, en hebben daarvan officieel bericht gehad.
In recente publicaties (begin dit jaar) heb ik gelezen dat dit automatische systeem toch niet zo jofel werkt als ze gedacht hadden, en dat ze (het KNMI) de schepen opriepen om toch maar weer, for the time being, waarnemingen te doen. Omdat we een leerlingenschip is willen we daar best aan voldoen, al was het alleen maar ter instructie van de leerlingen. Ook kijken naar het weer is een onderdeel van het vak. Vanmiddag op de synoptische tijd maar weer eens een waarneming (laten) doen, en opgestuurd. We kregen echter van het walstation bericht terug dat deze vorm van berichten geweigerd werd. Voorlopig weten we dus niet hoe en waar we ons ei (de waarneming) kwijt kunnen.
Weltrusten/goedemorgen
Opa en een hippe stoornis
Goedemorgen Vrijdag
Goedemorgen, zo aangekomen op de vrijdag, lonkt het weekend.
na een redelijke nacht en nog geen rondje, huppelen we vrolijk de dag in
het gaat iets beter met opa, koffie kan ik alweer drinken zonder rietje.
vandaag uiteraard weer een rustdag, ik had wel een afspraak, maar die is verschoven...
Jolink verzorgd de kippies en gaat een rondje met zijn en mijn vierpooters
vierpootjes hebben al hun ontbijt
en ik??
KOFFIE
FIJNE DAG
BLIJF BLIJ
DENK AAN ONS
Wie durft te verdwalen, vindt nieuwe wegen.
Europa legt volkstuintjes aan banden
Top 5 van: 02-05-2013
1. IJstijd verwacht tegen 2030 2216 kliks
2. Puzzelaar ziet levenswerk instorten 2106 kliks
3. Miss Rusland weet het even niet 1849 kliks
4. Wanhopige Spanjaarden zagen hand af voor geld 1299 kliks
5. Moeder eist kind van dochter 1224 kliks
2. Puzzelaar ziet levenswerk instorten 2106 kliks
3. Miss Rusland weet het even niet 1849 kliks
4. Wanhopige Spanjaarden zagen hand af voor geld 1299 kliks
5. Moeder eist kind van dochter 1224 kliks
Fotos
ik heb niks te doen dus een paar foto's op mijn blog zetten van Anime ofzo ![:P]()
;
![]()
![]()
![]()
![]()
;
FotoBucket
More Pages to Explore .....