Weltrusten/goedemorgen
↧
↧
Opa en de levensreis
↧
Goedemorgen Woensdag
Goedemorgen, op dezer wonderschone dag, der gehaktballen
Redelijke nacht en de bekende ronde, achter de rug hebbende, ligt er een maagdelijke dag op ons te wachten..
Vandaag komt er een vertegenwoordiger van de cocacola, voor de drankbestelling voor het grote tuinfeest, eens kijken of ik hem een poot uit kan draaien.
en verders zien we wel.
straks de kippies
vierpootjes hebben
en ik??
KOFFIE
FIJNE DAG
BLIJF BLIJ
DENK AAN ONS
De omstandigheden bepalen niet wie iemand is, maar laten zien wie iemand is.
↧
Top 5 van: 23-04-2013
1. Betrapte man gooit minnares door het raam 1857 kliks
2. 4-jarig meisje in therapie om iPad-verslaving 1660 kliks
3. Enorme vuurbal boven Argentinie 1623 kliks
4. Totale paniek in Biervliet 1478 kliks
5. Gewonde vrouw steelt van redders 1463 kliks
2. 4-jarig meisje in therapie om iPad-verslaving 1660 kliks
3. Enorme vuurbal boven Argentinie 1623 kliks
4. Totale paniek in Biervliet 1478 kliks
5. Gewonde vrouw steelt van redders 1463 kliks
↧
Heb je enig idee wie ik ben?:
Heb je enig idee wie ik ben?:
Een visser zit met zijn spulletjes langs de waterkant terwijl het vis seizoen nog niet eens is begonnen. Plotseling komt er een man naar hem toe gelopen die vraagt: "Willen ze een beetje bijten?" "Een beetje bijten?!" zegt de visser "Man, dit is een droomplek. Ik heb er hier gisteren meer dan 10 uitgehaald" "Is dat zo?" vraagt de man "Heb je enig idee wie ik ben?" De visser schudt zijn hoofd en zegt: "Nee, moet ik u ergens van kennen?" De man antwoordt: "Nou, je kijkt naar de nieuwe wijkagent en ik ben ook belast met de visvergunningen" De visser slikt even en vraagt: "Maar weet u wel wie ik ben?" "Nee, geen idee." antwoordt de wijkagent. Zegt de visser: "Nou, je kijkt naar de grootste leugenaar van de stad!"
Een visser zit met zijn spulletjes langs de waterkant terwijl het vis seizoen nog niet eens is begonnen. Plotseling komt er een man naar hem toe gelopen die vraagt: "Willen ze een beetje bijten?" "Een beetje bijten?!" zegt de visser "Man, dit is een droomplek. Ik heb er hier gisteren meer dan 10 uitgehaald" "Is dat zo?" vraagt de man "Heb je enig idee wie ik ben?" De visser schudt zijn hoofd en zegt: "Nee, moet ik u ergens van kennen?" De man antwoordt: "Nou, je kijkt naar de nieuwe wijkagent en ik ben ook belast met de visvergunningen" De visser slikt even en vraagt: "Maar weet u wel wie ik ben?" "Nee, geen idee." antwoordt de wijkagent. Zegt de visser: "Nou, je kijkt naar de grootste leugenaar van de stad!"
↧
↧
Wat wil je later worden?
Wat wil je later worden?
De leraar vraagt de kinderen in de klas:
"Wat wil je later worden als je groot bent?"
Jefke:
"Ik wil een miljardair zijn, naar de duurste clubs gaan, en neem daar de beste teef, geef haar een Ferrari ter waarde van ruim een miljoen euro, een appartement in Copacabana, een herenhuis in Parijs, een jet om te reizen door Europa, geef haar een Visa Card en bedrijf drie keer per dag de liefde met haar."
De leraar, geschokt, en niet wetende wat te doen met het slechte gedrag van het kind, besluit geen belang te hechten aan wat hij zei en gaat dan verder met de les:
"En jij, Tanja?"
"Ik wil Jefke's teef zijn!"
De leraar vraagt de kinderen in de klas:
"Wat wil je later worden als je groot bent?"
Jefke:
"Ik wil een miljardair zijn, naar de duurste clubs gaan, en neem daar de beste teef, geef haar een Ferrari ter waarde van ruim een miljoen euro, een appartement in Copacabana, een herenhuis in Parijs, een jet om te reizen door Europa, geef haar een Visa Card en bedrijf drie keer per dag de liefde met haar."
De leraar, geschokt, en niet wetende wat te doen met het slechte gedrag van het kind, besluit geen belang te hechten aan wat hij zei en gaat dan verder met de les:
"En jij, Tanja?"
"Ik wil Jefke's teef zijn!"
↧
Lieve middaggroeten van Opa
↧
voor Beereekhoorn
↧
Het gevoel van verbondenheid
↧
↧
Lol
↧
zo kan het ook
reclame hoeft niet schreeuwerig te zijn
↧
Raadt eens hoeveel
Raadt eens hoeveel
.
Zegt de ene Belg tegen de andere: 'Als jij raadt hoeveel sigaretten ik nog in mijn pakje heb zitten, mag je ze alle tien hebben.' Antwoordt de andere Belg: 'Vijf.'
↧
Dag 15, 23 april 2013
Vanochtend om vijf uur maar het nest uit. Bakje thee. Even later komt de supercargo: Oh, d'r is al iemand wakker! Door ervaring wijs geworden vind ik dat je maar beter een beetje vroeger zijn, dan ben je wat helderder als een voorman of, in dit geval, een supercargo van te voren nog wat dingen wil doorspreken. Er was wat lading bijgeboekt. Goh, verrassing. Maar die lading staat aan de andere kant van de rivier. Dan huur je toch een vrachtautotje? Het is een kistje van zes bij zes en de boeking is vanochtend pas binnengekomen. Oké. Dat betekent na einde belading nog eventjes een paar uur verhalen naar de andere kant van de rivier, twee sluizen door. Dan dat kistje laden en vertrek. M'n tandvlees is al versleten, hoor.
Dat viel mee. Het was niet alleen dat kistje, er waren ook nog vier containers bij. Vijf colli voor Rio de Janeiro. Ze moeten wel erg verlegen zitten om dat spul als ze daarvoor een schip laten omvaren naar een extra loshaven. Maar wij gaan niet over de centen, gelukkig maar, wij doen alleen maar wat de dure jongens gedaan willen hebben. "Ours is not to question why, ours is to do and die". We hopen maar dat het zo'n vaart niet zal lopen, maar het geeft wel leuk de gedachte weer.
Die containers moesten nog gestuft (opgevuld) worden, en dat zou vanavond gebeuren. Dus morgenochtend om zes uur zijn we weer de eerste? Zelfs dat niet. Omdat het maar zo'n klein prakje lading is gooien ze er alleen een ploeg op als die voor z'n tijd klaar is. Dus stel een ander schip wordt beladen tot tien uur, dan is de tijd van tien tot veertien ijdel (Om 1400 is het ploegwissel). Dan komen die jongens bij ons dat kistje en containers aan boord zetten. Voor ons betekent het dat we eigenlijk elk ogenblik een ploeg kunnen verwachten. Daarna is het zeeklaar maken en varen. Maar dat is in ieder geval niet voor morgenochtend. En daar is mee te leven.
Ondertussen waren de stuwadoors aan boord gekomen en werden de twee stukjes kraanarm uit Rostock van dek gehaald en tijdelijk op de kaai geparkeerd. Luik één open en tussendek eruit. Doen wij wel even, zei de stuwadoor. De grote Gottwald (kraan) erboven en onze pontonnetjes lagen naast de Rostock lading. Wel zo makkelijk, ook voor de stuwadoor. Die hadden nu een heel gat om te werken in plaats van een half gat. In no time lag de lading voor het onderruim er in, en waren de sjorders en de lasploeg druk doende om de boel vast te zetten. Drie van de vier pontonnetjes erin met de walkraan. Heb nog even gevraagd of wij ook zo'n kraan mochten hebben, maar nee, ze hadden hem zelf nodig. Trouwens, we hébben zo'n kraan aan boord. Die ligt in stukken en brokken als lading in onderruim 2. Alleen is dat een Liebherr, een ander merk. Het laatste ponton bleef nog even aan de wal vanwege de broodnodige licht en lucht voor de lassers.
Tussendek één beladen zover als t 'ie kon, en omdat de lassers beneden nog niet klaar waren begonnen ze alvast maar aan tussendek twee. Daar kwamen ook nog vier colli. Toen die erin stonden waren de sjorders, kuipers heten die overigens in Antwerpen, zo goed als klaar in het onderruim. Verder met de tussendeks lading van ruim 1. Dat was tegen twaalven gefikst en ging stuwadoor eten. De kuiperij (even wat couleur locale) ging door. Toen tussendek 1 gesjord was ging het hoofdluik dicht, zeevasten erop en de containers, we kregen ook nog 6 veertigvoeters aan dek, geladen. Daarna met een beetje vogelen de deklast uit Rostock teruggeplaatst. De lasser daar had keurig voldoende ruimte overgelaten, zodat we die dingen zomaar, plof, ertussenin konden zetten. Uiteraard had ik van te voren afgetekend waar de stuwhoutjes lagen, dus zelfs die lagen precies op hun plek. Goed voorbereiden is het halve werk.
Even na tweeën waren de kuipers en de lassers klaar in ruim 2. Ruim dicht, zeevasten is niet nodig want we gaan alleen maar naar de overkant van de rivier, en daar moet 'ie weer open. Kranen in de mik en maar wachten op de loods. Vijf uur 's middags komt 'ie. Vraag om vier uur maar een bevestiging. Bevestiging gevraagd: loods komt om zes uur. Vraag om vijf uur even een bevestiging. Zucht. Het blijft Antwerpen.
Daarmee is het verhaal niet over. Om zes uur de loods. Ja kapitein, we gaan via den Zandvliet hè. De Zandvliet??? Dat is een uur varen om de noord, dan de sluis door en dan weer een uur de Schelde stroomop. Waarom niet via de Boudewijn, die ligt om de hoek? Awel, de Boudewijn die ligt eruit hè. Achterstallig onderhoud, dat gaat wel een weekske of twee duren hè.
Dus wij naar de Zandvliet. Natuurlijk lag de kolk nog vol en moesten we een half uurtje wachten tot die leeg was. De Zandvliet en de Berendrecht, die ernaast ligt, werden tegelijk geschut. En wij moesten natuurlijk wachten op de uitvaart van de Berendrecht. Dat duurde zolang dat we zowat in de knoop raakten met een reefer (koelschip) die de Berendrecht weer inging, een carcarrier die net als wij voor de Kalloosluis bestemd was, een sleep met een kraanponton die opvarend was en een stuk of wat binnenvaarders. Soms is het druk op de Schelde. Maar wat het Traffic Coordination Centre nu eigenlijk coördineert? Ach, dat zullen we maar met een (hele dikke) mantel der liefde bedekken.
Uurtje later lagen we in de Kalloo. De loods was heel verwonderd dat de kapitein geen sleepboot nodig had. Met rustig weer is dat ook helemaal niet nodig. Het schip is met z'n Beckerroer en boegschroef heel goed manoeuvreerbaar. Toen kwam achter ons die carcarrier van daarnet mét sleepboot aandenderen. Net niet letterlijk. Gelukkig maar. Er was maar weinig ruimte, dus we kwamen dicht op elkaar te liggen. De kont van die carcarier zwaaide alle kanten op behalve de goeie. Op een gegeven moment doken alle mensen op het voorschip achter een bolder, want de voordraad stond op breken. Niets gebeurd, maar het scheelde een haartje. Altijd leuk om iemand anders te zien modderen. De beste stuurlui staan op een andere boot, dat blijkt. Toen moesten er nog drie binnenvaarders mee de sluis in. Al met al wéér anderhalf uur verder. Stuurboord meren, zei de agent. Dus een goed uur later lagen we voor de kant. Net na twaalven. Zes uur bezig geweest, met voornamelijk wachten, voor vier mijl hemelsbreed.
Maar laden zou beginnen om om 1400, we konden uitslapen tot acht uur, want we hadden nog wat openstaande karweitjes.
Dat viel mee. Het was niet alleen dat kistje, er waren ook nog vier containers bij. Vijf colli voor Rio de Janeiro. Ze moeten wel erg verlegen zitten om dat spul als ze daarvoor een schip laten omvaren naar een extra loshaven. Maar wij gaan niet over de centen, gelukkig maar, wij doen alleen maar wat de dure jongens gedaan willen hebben. "Ours is not to question why, ours is to do and die". We hopen maar dat het zo'n vaart niet zal lopen, maar het geeft wel leuk de gedachte weer.
Die containers moesten nog gestuft (opgevuld) worden, en dat zou vanavond gebeuren. Dus morgenochtend om zes uur zijn we weer de eerste? Zelfs dat niet. Omdat het maar zo'n klein prakje lading is gooien ze er alleen een ploeg op als die voor z'n tijd klaar is. Dus stel een ander schip wordt beladen tot tien uur, dan is de tijd van tien tot veertien ijdel (Om 1400 is het ploegwissel). Dan komen die jongens bij ons dat kistje en containers aan boord zetten. Voor ons betekent het dat we eigenlijk elk ogenblik een ploeg kunnen verwachten. Daarna is het zeeklaar maken en varen. Maar dat is in ieder geval niet voor morgenochtend. En daar is mee te leven.
Ondertussen waren de stuwadoors aan boord gekomen en werden de twee stukjes kraanarm uit Rostock van dek gehaald en tijdelijk op de kaai geparkeerd. Luik één open en tussendek eruit. Doen wij wel even, zei de stuwadoor. De grote Gottwald (kraan) erboven en onze pontonnetjes lagen naast de Rostock lading. Wel zo makkelijk, ook voor de stuwadoor. Die hadden nu een heel gat om te werken in plaats van een half gat. In no time lag de lading voor het onderruim er in, en waren de sjorders en de lasploeg druk doende om de boel vast te zetten. Drie van de vier pontonnetjes erin met de walkraan. Heb nog even gevraagd of wij ook zo'n kraan mochten hebben, maar nee, ze hadden hem zelf nodig. Trouwens, we hébben zo'n kraan aan boord. Die ligt in stukken en brokken als lading in onderruim 2. Alleen is dat een Liebherr, een ander merk. Het laatste ponton bleef nog even aan de wal vanwege de broodnodige licht en lucht voor de lassers.
Tussendek één beladen zover als t 'ie kon, en omdat de lassers beneden nog niet klaar waren begonnen ze alvast maar aan tussendek twee. Daar kwamen ook nog vier colli. Toen die erin stonden waren de sjorders, kuipers heten die overigens in Antwerpen, zo goed als klaar in het onderruim. Verder met de tussendeks lading van ruim 1. Dat was tegen twaalven gefikst en ging stuwadoor eten. De kuiperij (even wat couleur locale) ging door. Toen tussendek 1 gesjord was ging het hoofdluik dicht, zeevasten erop en de containers, we kregen ook nog 6 veertigvoeters aan dek, geladen. Daarna met een beetje vogelen de deklast uit Rostock teruggeplaatst. De lasser daar had keurig voldoende ruimte overgelaten, zodat we die dingen zomaar, plof, ertussenin konden zetten. Uiteraard had ik van te voren afgetekend waar de stuwhoutjes lagen, dus zelfs die lagen precies op hun plek. Goed voorbereiden is het halve werk.
Even na tweeën waren de kuipers en de lassers klaar in ruim 2. Ruim dicht, zeevasten is niet nodig want we gaan alleen maar naar de overkant van de rivier, en daar moet 'ie weer open. Kranen in de mik en maar wachten op de loods. Vijf uur 's middags komt 'ie. Vraag om vier uur maar een bevestiging. Bevestiging gevraagd: loods komt om zes uur. Vraag om vijf uur even een bevestiging. Zucht. Het blijft Antwerpen.
Daarmee is het verhaal niet over. Om zes uur de loods. Ja kapitein, we gaan via den Zandvliet hè. De Zandvliet??? Dat is een uur varen om de noord, dan de sluis door en dan weer een uur de Schelde stroomop. Waarom niet via de Boudewijn, die ligt om de hoek? Awel, de Boudewijn die ligt eruit hè. Achterstallig onderhoud, dat gaat wel een weekske of twee duren hè.
Dus wij naar de Zandvliet. Natuurlijk lag de kolk nog vol en moesten we een half uurtje wachten tot die leeg was. De Zandvliet en de Berendrecht, die ernaast ligt, werden tegelijk geschut. En wij moesten natuurlijk wachten op de uitvaart van de Berendrecht. Dat duurde zolang dat we zowat in de knoop raakten met een reefer (koelschip) die de Berendrecht weer inging, een carcarrier die net als wij voor de Kalloosluis bestemd was, een sleep met een kraanponton die opvarend was en een stuk of wat binnenvaarders. Soms is het druk op de Schelde. Maar wat het Traffic Coordination Centre nu eigenlijk coördineert? Ach, dat zullen we maar met een (hele dikke) mantel der liefde bedekken.
Uurtje later lagen we in de Kalloo. De loods was heel verwonderd dat de kapitein geen sleepboot nodig had. Met rustig weer is dat ook helemaal niet nodig. Het schip is met z'n Beckerroer en boegschroef heel goed manoeuvreerbaar. Toen kwam achter ons die carcarrier van daarnet mét sleepboot aandenderen. Net niet letterlijk. Gelukkig maar. Er was maar weinig ruimte, dus we kwamen dicht op elkaar te liggen. De kont van die carcarier zwaaide alle kanten op behalve de goeie. Op een gegeven moment doken alle mensen op het voorschip achter een bolder, want de voordraad stond op breken. Niets gebeurd, maar het scheelde een haartje. Altijd leuk om iemand anders te zien modderen. De beste stuurlui staan op een andere boot, dat blijkt. Toen moesten er nog drie binnenvaarders mee de sluis in. Al met al wéér anderhalf uur verder. Stuurboord meren, zei de agent. Dus een goed uur later lagen we voor de kant. Net na twaalven. Zes uur bezig geweest, met voornamelijk wachten, voor vier mijl hemelsbreed.
Maar laden zou beginnen om om 1400, we konden uitslapen tot acht uur, want we hadden nog wat openstaande karweitjes.
↧
↧
Lieve avondwensen van doldwaze Opa
↧
Ali Mentatie
Een vrouw is getrouwd met een gescheiden man. Op een dag komt hij thuis en ze zegt: 'Ik ben blij dat ik je tegengekomen ben. Je bent zo lief. En ik vind het zo schattig dat je geld overmaakt naar een kind in de derde wereld.' Hij: 'Hoe kom je daar nou bij?' 'Ik was vandaag je bankrekening aan het bekijken en toen zag ik dat je elke maand driehonderd euro overmaakt voor Ali Mentatie.'
↧
Muziek 55.0
Michael Bublé "It's A Beautiful Day"
↧
Kaas of sex
Het was een echte gure november avond.
Hans, een knap-ogende jonge man, stond met auto-panne op een stil weggetje.
Verstand van autos had hij niet. De benzine kon het niet zijn, want hij had net getankt. Hij ondekte dat hij zijn mobiele telefoon niet bij zich had
Toen het wat minder was gaan regenen, besloot Hans lopend op zoek te gaan naar een plek waar hij zou kunnen bellen om hulp.
Na ongeveer een kwartier lopen nam hij in het duister, tussen de bomen door, een licht waar. Hij liep in de richting van wat een kaasboerderij bleek te zijn en klopte aan.
De deur werd geopend door een boer van zo rond de 60 jaar.
Zou ik hier misschien even mogen telefoneren?
Ik sta met panne ziet u.
Wij hebben hier geen telefoon, antwoordde de boer.
Toen kwam er een beeldschone jonge boerenmeid aan de deur die zich voorstelde als de vrouw van de boer. Zij nodigde Hans uit naar binnen te komen en sloeg hem met meer dan normale belangstelling gade.
De boer vroeg of Hans misschien wat wilde eten en drinken. Dat aanbod sloeg Hans niet af en hij vroeg om een stukje kaas.
Resoluut weigerde de boer dit en zei:
Luister eens meneer, je kunt van alles van mij te eten krijgen maar kaas is mijn bron van inkomsten, daar kan ik dus niet aan beginnen.
Het werd verder wel gezellig die avond, er werden wat glazen wijn gedronken en de boer nodigde Hans uit om te blijven slapen aangezien het al laat was geworden.
Ik heb slechts één bed en daar moeten we dan maar met zn drieën in gaan liggen.Hans bedankte het boeren echtpaar voor hun tomeloze gastvrijheid en met de boer in het midden namen zij plaats in het grote ledikant.
Na een minuut of tien verontschuldigde de boer zich met de mededeling, dat hij vergeten was het hek van de schapenweide te sluiten.
Hij kroop uit bed, kleedde zich warm aan en ging naar buiten. De jonge boerin fluisterde even later:
Hans. Hans, nu kan het!
Hans aarzelde en zei:
Ja maar, stel je nou voor dat je man terugkomt.
Welnee, zei de boerin, die is voorlopig wel even zoet met het vangen en terugdrijven van de schapen naar de weide.
Kom nu Hans,
dit is je kans!
Hans bedacht zich verder geen moment, rende naar de keuken en sneedt zich een groot stuk kaas af.
Hans, een knap-ogende jonge man, stond met auto-panne op een stil weggetje.
Verstand van autos had hij niet. De benzine kon het niet zijn, want hij had net getankt. Hij ondekte dat hij zijn mobiele telefoon niet bij zich had
Toen het wat minder was gaan regenen, besloot Hans lopend op zoek te gaan naar een plek waar hij zou kunnen bellen om hulp.
Na ongeveer een kwartier lopen nam hij in het duister, tussen de bomen door, een licht waar. Hij liep in de richting van wat een kaasboerderij bleek te zijn en klopte aan.
De deur werd geopend door een boer van zo rond de 60 jaar.
Zou ik hier misschien even mogen telefoneren?
Ik sta met panne ziet u.
Wij hebben hier geen telefoon, antwoordde de boer.
Toen kwam er een beeldschone jonge boerenmeid aan de deur die zich voorstelde als de vrouw van de boer. Zij nodigde Hans uit naar binnen te komen en sloeg hem met meer dan normale belangstelling gade.
De boer vroeg of Hans misschien wat wilde eten en drinken. Dat aanbod sloeg Hans niet af en hij vroeg om een stukje kaas.
Resoluut weigerde de boer dit en zei:
Luister eens meneer, je kunt van alles van mij te eten krijgen maar kaas is mijn bron van inkomsten, daar kan ik dus niet aan beginnen.
Het werd verder wel gezellig die avond, er werden wat glazen wijn gedronken en de boer nodigde Hans uit om te blijven slapen aangezien het al laat was geworden.
Ik heb slechts één bed en daar moeten we dan maar met zn drieën in gaan liggen.Hans bedankte het boeren echtpaar voor hun tomeloze gastvrijheid en met de boer in het midden namen zij plaats in het grote ledikant.
Na een minuut of tien verontschuldigde de boer zich met de mededeling, dat hij vergeten was het hek van de schapenweide te sluiten.
Hij kroop uit bed, kleedde zich warm aan en ging naar buiten. De jonge boerin fluisterde even later:
Hans. Hans, nu kan het!
Hans aarzelde en zei:
Ja maar, stel je nou voor dat je man terugkomt.
Welnee, zei de boerin, die is voorlopig wel even zoet met het vangen en terugdrijven van de schapen naar de weide.
Kom nu Hans,
dit is je kans!
Hans bedacht zich verder geen moment, rende naar de keuken en sneedt zich een groot stuk kaas af.
↧
↧
Truste tot morgen
Een goede en mooie dag voorbij..
De limonade vertegenwoordiger een mooi pootje uitgedraaid, ben zeer tevreden over mijzelvers..
Verders nog wat dingetjes geregeld voor de kinderen van het ouderloze opvanghuis, die gaan allemaal naar school en hebben zo meivakantie.
Ze gaan een dagje varen op de IJssel en een dagje naar Bronckhorst...
FIJNE NACHT
BLIJF BLIJ
DENK AAN ONS
↧
Dag 16, 24 april 2013
Om zeven uur op, toch wel lekker, een ongebroken slaap van zes hele uren na een dag van goed negentien. Je verveelt je anders toch maar.
We hadden een verbogen lekgoot op één van de luiken. Zeker eens een hijs tegenaan gekomen. Niets ernstigs, maar zo'n deuk kan een verstopping veroorzaken en daar kun je lekkerij door krijgen. De agent had doorgegeven dat we pas om 1400 zouden beginnen, dus hadden we de hele ochtend om er wat aan te doen.
Plan was: pontonnetje uit het ruim vissen en ervoor hangen, en vanaf dat ponton een stukje eruit slijpen, stukje strip op maat maken, erin lassen, likje verf erop en klaar. Niet echt een megaklus, maar je kunt er zo slecht bij. Pontonnetje uit het ruim gevist, luik open..... eh, verrek, we kunnen er ook vanaf de lading bij. Dat was helemaal makkelijk. De kistjes uit Hamina waren zo hoog dat op stahoogte aan de kopse kant van het luik kon werken. Paar plankjes neergelegd dat je niet per ongeluk tussen de kistjes stapt, het is toch 5,5 meter vliegen naar beneden, branddeken eroverheen zodat de boel niet in de fik vliegt en klaar. Oh, ja, we moesten ook nog een hot work permit hebben van de autoriteiten. Dat is alleen maar een stuk papier waarop staat dat je mag lassen en branden. Autoriteiten mogen zichzelf graag belangrijk maken. Punt is natuurlijk dat dat werk brandgevaar met zich mee brengt, en dat als de autoriteiten weten dat dit ergens het geval is de brandweer ed sneller en gemakkelijker gealarmeerd kunnen worden. Bulshit natuurlijk, want lassen en branden gebeurt in de haven zoveel dat de brandweer gewoon 24 uur per dag paraat moet zijn.
In sommige havens krijg je zelfs een brandwacht van de wal aan boord. Net alsof dat zou helpen. Een scheepsbrand is het ergste op brandgebied wat er bestaat, behalve misschien een vliegtuig. Maar de gewone brandweerlieden hebben van scheepsbranden even weinig kaas gegeten als een gepensioneerde boekhouder. Ik heb zelf op dat gebied gelukkig ternauwernood ervaring. Ik moet echter wel regelmatig op cursus, waar specifiek op scheepsbranden getraind wordt. Je leert dan de trucjes, in de hoop dat je die in de paniek kunt toepassen. Wat ik daarnaast van echte gevallen van vrij nabij (getuigen eerste hand) gehoord heb is dat een haven brandweer in staat is stupiditeiten uit te halen waarbij je de haren te berge rijzen. Bij een echte scheepsbrand worden dan ook als het goed is die bedrijven ingehuurd waarvan wij onze cursussen krijgen. De gewone brandweer wordt dan vierkant aan de kant geschopt. De gewone brandweer is prima in staat een woning of een flatgebouw te doen. Een schip is heel wat anders. Als je dat volgens dezelfde methodes aanpakt vallen er dooien. Letterlijk.
Maar de beste anti-brandmaatregel is in alle gevallen preventie. Daarom hebben we standaard bij laswerk een blussertje klaarstaan, en een drinkwater slangetje op druk, vaak ook een gewone emmer met een paar natte lappen. Een echte brandslang is voor kleine, beginnende brandjes als muggen doodschieten met een kanon. Je maakt meer schade dan je goed doet. Onze brandslangen leveren ca 7 à 9 bar druk.
Kalmpjes aan de boel afgemaakt, tegen elven was het rond. Ondertussen was de stuwadoor langs geweest. Misschien wordt het toch vroeger. Hoeveel vroeger? Tegen twaalven, kan ook eerder zijn. Oké. Als het eerder wordt dan graag even tevoren inseinen, we zijn nu bezig met onderhoud en dat moeten we dan afbreken. Duurt een uurtje. Dus een uurtje notice zou erg prettig zijn. Je moet nooit "nee" zeggen tegen een stuwadoor. Want dan komen ze precies op het moment dat jij het niet kunt hebben, en heb een claim van hier tot gunter aan je broek hangen. "Ja, we hadden net even twee uurtjes over, maar het schip was niet klaar". En nou moeten we morgen extra terug komen". Dubbel betaald voor hetzelfde werk is zo makkelijk verdient.
Om half één, net tijdens het eten, kwam natuurlijk iemand langs zetten. Uiteraard had ik voor dat geval de tweede stuurman op wacht gezet en instructies gegeven. Dus daar konden ze ons alvast niet pakken. Ruim lag open en bemanning stond klaar. Er komt toch een sjorploeg en om twee uur ze we er. Waarom ze dat ene kistje en die zes containers niet even aan boord konden pletteren is me nog steeds een raadsel. technisch gesproken kan dat in een half uur.
Maar inderdaad kwam om exact twee uur een paar man aanzeilen. We kregen alleen geen lassers, dus dat moesten we zelf doen. Omdat we eerst zelf zouden sjorren had ik alles al klaar laten leggen en een plan getrokken, dus dat was ook geen probleem. Twee man als stuwadoorsploeg en één hele kuiper. Binnen het uur stond alles aan boord. Alleen de kuiper had even vertraging omdat het lassen nu eenmaal niet kan beginnen voordat de lading staat. Maar ja, wat stelde het ook voor. Vier bandjes doorhalen en vastzetten. Dat doet elke matroos met twee vingers in z'n neus. Uiteindelijk slaagden ze er ook nog in om de helft van de twistlocks van de containers te vergeten. Je kunt maar haast hebben. Zo erg was dat ook weer niet. We lopen het toch na, en een paar twistlocks omschoppen gaat in één moeite door.
Om drie uur waren de stofwolken opgetrokken en waren de heren weer afgetaaid. Om vier uur waren we zeeklaar. Om vijf uur zouden we de loods krijgen. Vraag om vier uur maar een bevestiging. Bevestiging gevraagd: loods komt om zes uur. Vraag om vijf uur even een bevestiging. Eh, klinkt dat niet bekend? Ja hoor, copy/paste van gisteren.
Maar om zes uur hadden we de loods aan boord, en om acht uur lagen we vast in de sluis. Half uurtje schutten met twee binnenvaarders. Voor Antwerpse begrippen dus als de gesmeerde bliksem. We hebben alleen op de rivier stroom tegen. Tegen middernacht loodswissel op Vlissingen, en drie uur morgenochtend loods eraf bij de Wandelaar. We zitten dan tegen vieren als ik op wacht kom precies in het drukste stukje van de aanloop naar straat Dover. Wordt je wakker van.
We hadden een verbogen lekgoot op één van de luiken. Zeker eens een hijs tegenaan gekomen. Niets ernstigs, maar zo'n deuk kan een verstopping veroorzaken en daar kun je lekkerij door krijgen. De agent had doorgegeven dat we pas om 1400 zouden beginnen, dus hadden we de hele ochtend om er wat aan te doen.
Plan was: pontonnetje uit het ruim vissen en ervoor hangen, en vanaf dat ponton een stukje eruit slijpen, stukje strip op maat maken, erin lassen, likje verf erop en klaar. Niet echt een megaklus, maar je kunt er zo slecht bij. Pontonnetje uit het ruim gevist, luik open..... eh, verrek, we kunnen er ook vanaf de lading bij. Dat was helemaal makkelijk. De kistjes uit Hamina waren zo hoog dat op stahoogte aan de kopse kant van het luik kon werken. Paar plankjes neergelegd dat je niet per ongeluk tussen de kistjes stapt, het is toch 5,5 meter vliegen naar beneden, branddeken eroverheen zodat de boel niet in de fik vliegt en klaar. Oh, ja, we moesten ook nog een hot work permit hebben van de autoriteiten. Dat is alleen maar een stuk papier waarop staat dat je mag lassen en branden. Autoriteiten mogen zichzelf graag belangrijk maken. Punt is natuurlijk dat dat werk brandgevaar met zich mee brengt, en dat als de autoriteiten weten dat dit ergens het geval is de brandweer ed sneller en gemakkelijker gealarmeerd kunnen worden. Bulshit natuurlijk, want lassen en branden gebeurt in de haven zoveel dat de brandweer gewoon 24 uur per dag paraat moet zijn.
In sommige havens krijg je zelfs een brandwacht van de wal aan boord. Net alsof dat zou helpen. Een scheepsbrand is het ergste op brandgebied wat er bestaat, behalve misschien een vliegtuig. Maar de gewone brandweerlieden hebben van scheepsbranden even weinig kaas gegeten als een gepensioneerde boekhouder. Ik heb zelf op dat gebied gelukkig ternauwernood ervaring. Ik moet echter wel regelmatig op cursus, waar specifiek op scheepsbranden getraind wordt. Je leert dan de trucjes, in de hoop dat je die in de paniek kunt toepassen. Wat ik daarnaast van echte gevallen van vrij nabij (getuigen eerste hand) gehoord heb is dat een haven brandweer in staat is stupiditeiten uit te halen waarbij je de haren te berge rijzen. Bij een echte scheepsbrand worden dan ook als het goed is die bedrijven ingehuurd waarvan wij onze cursussen krijgen. De gewone brandweer wordt dan vierkant aan de kant geschopt. De gewone brandweer is prima in staat een woning of een flatgebouw te doen. Een schip is heel wat anders. Als je dat volgens dezelfde methodes aanpakt vallen er dooien. Letterlijk.
Maar de beste anti-brandmaatregel is in alle gevallen preventie. Daarom hebben we standaard bij laswerk een blussertje klaarstaan, en een drinkwater slangetje op druk, vaak ook een gewone emmer met een paar natte lappen. Een echte brandslang is voor kleine, beginnende brandjes als muggen doodschieten met een kanon. Je maakt meer schade dan je goed doet. Onze brandslangen leveren ca 7 à 9 bar druk.
Kalmpjes aan de boel afgemaakt, tegen elven was het rond. Ondertussen was de stuwadoor langs geweest. Misschien wordt het toch vroeger. Hoeveel vroeger? Tegen twaalven, kan ook eerder zijn. Oké. Als het eerder wordt dan graag even tevoren inseinen, we zijn nu bezig met onderhoud en dat moeten we dan afbreken. Duurt een uurtje. Dus een uurtje notice zou erg prettig zijn. Je moet nooit "nee" zeggen tegen een stuwadoor. Want dan komen ze precies op het moment dat jij het niet kunt hebben, en heb een claim van hier tot gunter aan je broek hangen. "Ja, we hadden net even twee uurtjes over, maar het schip was niet klaar". En nou moeten we morgen extra terug komen". Dubbel betaald voor hetzelfde werk is zo makkelijk verdient.
Om half één, net tijdens het eten, kwam natuurlijk iemand langs zetten. Uiteraard had ik voor dat geval de tweede stuurman op wacht gezet en instructies gegeven. Dus daar konden ze ons alvast niet pakken. Ruim lag open en bemanning stond klaar. Er komt toch een sjorploeg en om twee uur ze we er. Waarom ze dat ene kistje en die zes containers niet even aan boord konden pletteren is me nog steeds een raadsel. technisch gesproken kan dat in een half uur.
Maar inderdaad kwam om exact twee uur een paar man aanzeilen. We kregen alleen geen lassers, dus dat moesten we zelf doen. Omdat we eerst zelf zouden sjorren had ik alles al klaar laten leggen en een plan getrokken, dus dat was ook geen probleem. Twee man als stuwadoorsploeg en één hele kuiper. Binnen het uur stond alles aan boord. Alleen de kuiper had even vertraging omdat het lassen nu eenmaal niet kan beginnen voordat de lading staat. Maar ja, wat stelde het ook voor. Vier bandjes doorhalen en vastzetten. Dat doet elke matroos met twee vingers in z'n neus. Uiteindelijk slaagden ze er ook nog in om de helft van de twistlocks van de containers te vergeten. Je kunt maar haast hebben. Zo erg was dat ook weer niet. We lopen het toch na, en een paar twistlocks omschoppen gaat in één moeite door.
Om drie uur waren de stofwolken opgetrokken en waren de heren weer afgetaaid. Om vier uur waren we zeeklaar. Om vijf uur zouden we de loods krijgen. Vraag om vier uur maar een bevestiging. Bevestiging gevraagd: loods komt om zes uur. Vraag om vijf uur even een bevestiging. Eh, klinkt dat niet bekend? Ja hoor, copy/paste van gisteren.
Maar om zes uur hadden we de loods aan boord, en om acht uur lagen we vast in de sluis. Half uurtje schutten met twee binnenvaarders. Voor Antwerpse begrippen dus als de gesmeerde bliksem. We hebben alleen op de rivier stroom tegen. Tegen middernacht loodswissel op Vlissingen, en drie uur morgenochtend loods eraf bij de Wandelaar. We zitten dan tegen vieren als ik op wacht kom precies in het drukste stukje van de aanloop naar straat Dover. Wordt je wakker van.
↧
Moe
Ben een beetje moe deze avond.
Heb van 19.00 tot 21.15 een stuk gemist.
Hebben jullie hier ook weleens last van?
Heb van 19.00 tot 21.15 een stuk gemist.
Hebben jullie hier ook weleens last van?
↧
More Pages to Explore .....
