Quantcast
Channel: WaarMaarRaar.nl - RSS-feed van alle WMR blogs
Viewing all 18691 articles
Browse latest View live

Invasie van Koolmezen in NL


Klacht van een kerstboom

$
0
0

Het hele jaar sta ik heerlijk in het bos,
niet in een standaard, gewoon lekker los.
De hele familie gezellig om me heen,
allemaal net als ik op één been.
Maar dan komt december, fijn voor de mensen,
wij bomen kunnen wel iets anders wensen.
Mannen met bijlen nemen ons te pakken,
staan doodleuk je hele familie om te hakken.
Daarna liggen we op een hoop in de wagen,
ik lig bovenop dus mag ik niet klagen.
Bij de handelaar liggen we op de grond,
een nare ervaring als je eerst stond.
Dan het gezeur van klanten over ons figuur,
we zijn veel te vol, te kaal of te duur.
Er gebeurt heel wat voordat men besluit,
ze pakken je bij je nek en schudden je uit.
Je verlangt naar de plek vanwaar ze je haalden,
per klant verlies je tientallen naalden.
Maar het ergste komt als je bent verkocht,
wat men dan uithaalt is zeer ver gezocht.
Je wordt in de hoek van de kamer geplant
met een piek op je kop en een bal in je hand.
Pas tegen de avond is men met je klaar,
ik zit onder de kaarsjes en engelenhaar.
Ik denk, dat is dat en terwijl ik geeuw
komt ma met de spuitbus vol onechte sneeuw.
Ze had zitten piekeren onder het eten
wat ze toch aan mij had vergeten.
Zo sta ik een aantal dagen voor gek
en dan halen ze mij opnieuw van mijn plek.
Alles gaat eraf want ik wordt afgetuigd,
ik voel me vrij en mijn hartje juicht.
Dan pakken ze me beet, ik ben wat verwonderd,
ik word zonder meer het raam uit gedonderd.
Zeker 15 jongens rennen op mij af,
slepen mij naar huis in een snelle draf.
Eindelijk zijn we er na een half uurtje
en gooien ze mij ineens in een schuurtje.
Daar ben ik niet de enige boom,
ik ben bij familie en denk dat ik droom.
Op een avond gaan we weer op een hoop,
samen met de buurman waar ik tegen aankroop.
Dat is het laatste wat ik weet...........
daarna wordt het verschrikkelijk heet !!!!!!

Een fijn begin van het weekend

Luuk Koelman hoeft niet....

$
0
0
.... aan een boom te hangen om een eikel te zijn, al helpt het misschien wel!

Net zijn 'excuses' gehoord en gelezen, wat een vervelend, min, egocentrisch en verongelijkt mannetje is dat zeg!

Onderstaand zijn 'excuus'. Hij biedt geen excuses aan, hij betreurt het alleen dat de ouders van Tim 'nog niet klaar waren' voor zijn fantástische column.


Mijn column van gisteren is grotendeels een aaneenschakeling van uitspraken die Mariska de Haas heeft gedaan over homo’s. De ene opmerking nog grover dan de andere. Wat ik doe, is al die quotes op één persoon (de moeder van Tim) projecteren, zodat de lezer duidelijk wordt wat mensen als Mariska de Haas nu werkelijk doen: homo’s pesten en buitensluiten - en waartoe dat kan leiden. De boodschap van mijn column: Mariska de Haas is in essentie geen haar beter dan de pesters van Tim - zij is enkel hun salonfähige variant die in elk tv-programma mag aanschuiven. Ik begrijp dat de ouders van Tim nu geen behoefte hebben aan satire. Voor hen kwam de column te vroeg. Dat betreur ik.
Luuk Koelman


Heb hem net ook gehoord op Radio1, die vent spoort echt niet. Als hij dan iets heeft tegen die Mariska de Haas (hij zal waarschijnlijk iets zeggen als "... en wie heeft dat nu nìet?&quot, dan moet hij zijn 'satirische' pijlen op háárzelf richten, en níet een moeder die haar zoon heeft verloren nóg dieper de grond in trappen door te zeggen dat ze een slechte moeder was en dat ze haar zoon homo heeft gemaakt en dat hij daarom dood is en dat hij daar blij om is (in de persoon van Mariska de Haas dan).

Waren er maar meer Tim Ribberinks en (veel) minder Luuk Koelmans.
Van die mensen die koste wat kost hun punt door moeten drukken en daarbij niet schuwen over lijken te gaan (dat hobbelt zo lekker met je Hummer!), die het zelf leuk schijnen te vinden.

Totaal en volslagen gebrek aan empathie en zelfreflectie....

Ja, het zit me inderdaad hoog. Ik ben zelf vroeger ook gepest, heb dat nog altijd niet helemaal los kunnen laten (ben er wel mee bezig), en dan denkt zo'n min ventje even namens mij te kunnen spreken op zo'n manier? Door zélf ook te pesten? Bah!

Rijmpje voor de vrouwen

$
0
0
Rijmpje voor de vrouwen

Toen de eerste rimpels kwamen was ik nogal in paniek
Ik heb mijn face toen laten liften in een prijzige kliniek
Nou, mijn man vond het fantastisch
mijn gezicht was weer elastisch
Niks geen rimpels, niks geen vouwen
Net zo glad als bij ons trouwen.
Tot mijn vriendin zei " het is gek
maar jouw kop past niet meer bij je nek ".
Ach het was een kleine ingreep, want ze trekken dit dus strak
en ze geven hier een sneetje, anders krijg je dáár een zak.
Nou mijn man was heel tevreden
over wat ze met me deden
Maar de plastisch chirurg zat nog met mijn borsten in z'n maag
want die zaten volgens hem veel te laag.
Toen ze waren opgehesen, leken ze een beetje klein
maar met siliconenvulling mochten ze er best weer zijn.
Nou ik zag mijn man ontvlammen
want ik had dus zulke prammen
toen op een avond na het vrijen
keek hij peinzend naar mijn dijen
en al had ie geen duidelijke kritiek
ik ging toch weer terug naar de kliniek.

ik had trouwens ook een buikje, dus na enig overleg
liet ik dat meteen ontvetten, ze zuigen dat in no-time weg.
Om tegelijkertijd mijn billen
Minstens zóóó'n stuk op te tillen.
Ik was op ieder feestje weer in tel
maar zat onderhand wel heel strak in mijn vel.

Mijn man voelde zich naast mij niet meer zo op zijn gemak.
Want op straat riepen jongens " hé, ga je lekker ouwe zak".
Nou toen kocht ie een toupetje
En een veel te strak korsetje.
Hij ging wandelen en trimmen
en in het fitnesscentrum gymmen.
En maandenlang deed hij een rigoureus dieet
tot hij zomaar in de sauna overleed!

Nou, daar stond ik op het kerkhof mooi te wezen aan het graf.
Maar nu hij me niet meer zien kan, is de aardigheid eraf.
Ik laat nu de kwabben zwellen, en ik zal u wat vertellen...
Dames laat je niet verlakken, laat de boel toch rustig zakken.
Want met gladgestreken nekken, valt het leven niet te rekken!
Koester buik en onderkinnen, want uw schoonheid zit van binnen!
Vertelt u dat maar aan uw man, anders komen er maar ongelukken van.

Dag 144, 26 oktober 2012

$
0
0
Het is eindelijk korte broeken weer geworden. De temperatuur blijft de hele dag boven de twintig, en rond de middag 26°. Gelukkig heeft de machinist de AC (airconditioning) weer aan de praat gekregen. Zonder dat beest zou het vooral in Straat Malakka een vetsmelterij van vanjewelste geworden zijn. Hij is alleen wel zowat door z'n freon heen, dus dat moet ook nog eens een keer komen. Het wordt druk in Singapore, want kokkie zit ook al anderhalve maand zonder verse groenten. Dat zal een forse bestelling worden, want tegen de tijd dat we er zijn hebben we zowat twee maanden geen boodschappen kunnen doen. De laatste bestelling is geleverd in Norfolk, op 17 september.
Wat de jongens in Afrika eten weet ik niet, maar voorraden voor de schepen kun je er gevoegelijk wel vergeten. Prijzen zijn loeihoog, en de kwaliteit bedroevend. Heel vreemd eigenlijk, want tropisch Afrika heeft zowat alles wat nodig is voor behoorlijke landbouw: grond, licht en water. Drie groeiseizoenen per jaar kan prima.
Na Singapore, in China, vallen de prijzen voor de voeding weer mee, maar de kwaliteit blijft om te huilen. Voor onmiddellijk gebruik kan het er mee door, maar als je een week verder bent rot alles onder je handen weg.
In Amerika en Australië zijn de prijzen over het algemeen hoog en de kwaliteit behoorlijk tot goed. Alleen in West Europa kun je goed shoppen. Hoewel, in Nederland betaalt een schip geen BTW en accijnzen. Het is voor de uitvoer, vandaar. Toch betalen we voor een pak suiker meer dan je aan de wal bij de Appie betaalt. Alleen een officiële scheepshandelaar mag accijnsloos op een schip afleveren. En dat weten die jongens heel goed. Vandaar dat ze nog wel eens scheepszwendelaar in plaats van -handelaar genoemd worden.
Gelukkig ligt de tijd dat je een kist aardappelen aan boord kreeg, waarvan de bovenste drie lagen goed waren en alles daaronder zo wormstekig als de pest, achter ons. Hoewel, ik heb wel eens een doos vlees terug geleverd die op het moment van levering al een half jaar over datum was. Smakelijk eten.

Dag 145, 27 oktober 2012

$
0
0
Zaterdag, schoonmaakdag. Onze Filipijnse medewerkers hebben een 44-urige werkweek dus maken ze vandaag een half dagje. Dat is normaal elke week zo. Alleen als we in de haven liggen wordt er gewerkt als het nodig is, en meestal is dat klokje rond. Iedereen loopt dan wacht, alleen de bootsman en ikzelf spelen dan vliegende kiep.
Het weer is opgeklaard, hoewel er nog steeds een oude deining uit het zuid-zuidoosten staat. Omdat wij, nu halverwege het Mozambique Channel, naar het noordoosten moeten liggen we daar nog steeds dwars in op te rijen. Maar het is geen vergelijk met eergisteren. Het gaat dus heel langzaampjes de goede kant op.
Hoe het maandag zal zijn als we achter Madagaskar vandaan komen is weer een ander verhaal. Diezelfde deining staat ook aan de andere kant en wordt daar niet gedempt door het eiland.
De bootsman kijkt nog steeds met verliefde blikken naar z'n kraantjes. Die staan sinds Owendo, inmiddels al weer twee weken terug, nog steeds gedeeltelijk in de primer. Nou is de primer die we gebruiken een heel goede verf. Maar met verf is nog steeds de laagdikte van belang. Dus elke laag die je erop smeert is extra bescherming. Bovendien is de topcoat die we gebruiken een stuk gladder, en daardoor beter geschikt als afdeklaag. Water en vuiligheid blijven er minder makkelijk aan kleven. Verder staat het natuurlijk voor geen meter, van die donkerrode plekken op een witte kraan.
Het machientje staat weer op asdynamo. Daar heb ik het al eerder over gehad op 17 oktober. Als het weer slechter wordt en het schip gaat slingeren en stampen, dan zal iedere keer de schroef een beetje uit het water komen. Zelfs als dat niet het geval is, dan veranderd de druk op de schroef met de waterdiepte. Bij vertrek was onze diepgang achter 9,65 meter. Met een schroefdiameter van 6 meter zitten de tips met vlakke zee nog steeds zo'n drie meter onder water.
Als de schroef, en daarmee de hoofdmotor, onregelmatig belast wordt, zal het toerental gaan variëren. Via een terugkoppeling op de motor en het verstelpatent van de schroef wordt het toerental zoveel mogelijk constant gehouden, maar als de variatie te groot wordt en te snel plaatsvindt, kan het systeem het niet meer bijbenen. Gevolg is een onregelmatige loop van de machine. Die kan daar wel tegen, een automotor doet niet anders dan met een variabel toerental draaien.
De asdynamo echter, is met een reductiekast (tandwielen) vast gekoppeld aan de hoofdmotor. Als de hoofdmotor gaat wieberen, dan wiebert de asdynamo mee. Het hele fabriek is afgeregeld op een wisselstroom van 60 Hz. Waarom 60 en geen 50 zoals aan de wal is mij eerlijk gezegd een raadsel, maar er zal vast wel een goede reden voor zijn, want op vrijwel alle schepen is het zo.
Leuk voor nieuwelingen is dan ook dat frequentie-geregelde apparaten, zoals een klokje op netstroom en een scheerapparaat, 20% harder gaan draaien. Een klokje is daarmee waardeloos geworden en een scheerapparaat wordt meer een epileerapparaat. Wat meer ervaren mensen nemen dan ook apparaten mee op batterijen. Dat deze dan weer hun prik krijgen via een adapter maakt niet uit. Er zit een gelijkrichter tussen die dat verschil weghaalt.
De meeste apparatuur aan boord kan best een beetje frequentie variatie hebben. Er is echter een limiet aan, en dan moet de as(dynamo) eraf en moet je verder met de hulpkarren. Één van de apparaten die gevoelig is voor de frequentie- en spanningsvariaties is het alarmpaneel van de machinisten. Het is dus mogelijk dat als het weer te knobbelig wordt, het alarmpaneel eruit vliegt, waardoor je opeens met zwart licht zit: een volledige stroom uitval oftewel een blackout.
Ook daar zijn weer de nodige beveiligingen voor, maar die moeten het wel doen. Je kunt dat soort dingen beter hun maandelijkse test geven in plaats van in het echt. Ook hier geldt: voorkomen is beter.

Het bijbelverhaal

$
0
0
Het begint bij het begin er was niets ,toen verscheen er een jeugdboerderij waar 2 mensen leefden:
Moses en Alibaba
maar die hadden van de giftige appel gegeten en toen waren ze in slaap gevallen
toen begon het plots keihard te regenen en toen stond Noach daar met zijne speedboot en met zijn dieren
weet gij trouwens waarom noach maar 2 stuks van elke diersoort meenam?
wel hij was niet verzekerd tegen derden
maar toch door de regen was iedereen verdronken
behalve Jezus die weer eens het stoeferke ging uithangen
en die had toen het water veranderd in rode wijn
en toen kwam Jonas den doper en die had al de water opgezopen zodat Mozes daar door kon met zijn Joden
maar die Jonas den doper was toen zo zat dat hij mensen begon nat te gooien met water
en natuurlijk vonden de mensen da nie fijn dus hebben ze zijne kop aan een kruis gespijkerd
maar toen kwamen er net op tijd 3 wijven uit het oosten en die hadden broodkruimelkes gestrooid om de weg niet kwijt te geraken
maar Jezus kwam daar weer aan en die had die kruimels in vissen en hij zei...STA OP EN LOOP...en toen waren die vissen weg...en die wijven wisten nie waardat ze vandaan kwamen dus moesten ze bij Maria in de stal gaan slapen
maar Maria was zwanger maar nie van Josel maar van de barmhartigde Amerikaan want die zong altijd "Maria ver stop saying Maria" en da kwam uit de Musical"Jezus Christ superman"
en toen kwam die Baby daar aan en ze wisten niet waar ze da schreeuwlelijkske naartoe moesten brengen dus hebben ze hem met pek en veren in de sloot gekieperd
en die koeien waren zo geschrokken dat ze 7 jaar geen melk konden geven
en de romeinen dachten "nu gaan we ze eens goed beetnemen we veroveren dat kot"
maar ze hadden zich miskeken want er was een klein dorpke dat zich telkens dapper bleef verzetten want die hadden een toverdrank en da had prof. barrabas gemaakt
maar die zat int gevang en iedereen was aant roepen"BARABAS VRIJ,BARABAS VRIJ"
en keizer pilato die was toen juist zijn handen aant wassen terwijl Jezus daar met zijn smerige poten over het water aant lopen was toen hebben ze hem aan een kruis genageld

Dag 146, 28 oktober 2012

$
0
0
Eindelijk een weertje zoals het hoort. Vrijwel vlakke zee, lekker zonnetje erbij, wat stapelwolkjes voor een beetje schaduw zo af en toe, wie doet je wat. Als het nou zo blijft tot Singapore, dan teken ik ervoor. De enige "bron van zorg" is morgenmiddag, als we Cap d'Ambre, de noordpunt van Madagaskar vrij varen. Volgens de weerberichten staat onze vriend de deining daar nog steeds. Volgens alle bekende logica moet ze daar al flink gedempt zijn, door tijd en afstand, maar de werkelijke wereld wil zich nog wel eens aan alle bekende logica onttrekken.
De route gaat, zoals voorlopig gepland, vanaf noord Madagaskar ten zuiden van de Farquhar eilanden en de Seychellen langs. We zullen er weinig van zien, want we blijven op een krappe driehonderd mijl van Mahé. Dan tussen de Maldiven en de Chagos Archipel door en de noordpunt van Sumatra bezeilen. Al met al een drieduizend mijl, goed tien daagjes met economische vaart. Hoewel, zo economisch zijn we goed beschouwd niet meer met al dat omvaren ten zuiden van Afrika.
Er wordt voor het grootste gedeelte vlakke zee voorspeld, onze weersverwachting is goed voor 9 dagen, alleen flinke buiïgheid. Dat is weer de ITCZ, waarover ik op 23 juni al het één en ander verteld heb. Donder en bliksem met regenbuien dus. We zullen er een tijdlang plezier van hebben, want we varen voornamelijk west - oost, dus parallel.
Één keer per dag draaien we een uurtje voluit. Dat is beter voor de hoofdmotor, dan vervuild ze minder. Dat doen we op het moment tussen 5 en 6 's middags. Af en toe moeten er ook metingen aan het karretje gedaan worden. Ook dat moet met volle kracht anders klopt je meetreeks niet meer. In die periode kan de tweede machinist dat mooi doen. Op het moment doet het beestje goed haar best, een dikke 17 knopen op de teller.
De Mozambique stroom is zuidgaand, maar loopt aan de westkant van de straat. Ik heb dus het idee dat we per ongeluk de tegenstroom te pakken hebben. Misschien een werveling rond de Comoren. Je weet maar nooit. Op zee moet je er nooit van uit gaan dat alles al bekend is en in de boeken staat. Verrassingen kom je wel vaker tegen.
Er is maar weinig verkeer hier. Misschien is dat de invloed van onze Somalische vrienden, die een goede duizend mijl ten noorden van ons het dagelijks brood bij elkaar proberen te vissen. Ik ben in deze streken nog niet zo vaak geweest, dus weet ik niet wat normaal is. De Somaliërs zijn voor zover mij bekend zijn ze nog niet voorbij de Seychellen gesignaleerd, dus ik verwacht niet dat we er last van zullen hebben. Gelukkig maar, dat soort dingen kun je missen als kiespijn. Persoonlijk ben ik liever te gast bij de tandarts dan in Somalië. Dat duurt korter.

Dag 147, 29 oktober 2012

$
0
0
We hebben de noordpunt van Madagaskar te pakken. Windje op de kop en is lekker aan het opbriezen. Van een deining hebben we nog geen last. Wat er tot nu toe staat zit een streekje (11½&deg over stuurboord. Daar hebben we geen last van. Van de stroom des te meer. We doen nog maar 10 knopen. De Zuid Equatoriaal stroom loopt boven het eiland langs en gaat daarna om de zuid als Mozambique stroom. Gisteren zaten we waarschijnlijk in de wervel die dat oplevert en hadden we het mee. Nu staat ze vol tegen. Volgens de kaart is het morgen over.
De uitdrukking "streek" komt van de windstreken. Daarvan zijn er drieëndertig. Het begint op Noord, dan Noord-noordoost ten Noorden, Noord-noordoost, Noord-noordoost ten Oosten, en zo verder. Tel je dat bij elkaar op dan kom je uit op tweeëndertig De drieëndertigste is de rotstreek die de wind nog weleens in petto heeft. Ik heb dat eergisteren aan onze leerling proberen uit te leggen, maar ik heb nog niet het idee dat het kwartje gevallen is.
Die streken worden weergegeven op de kompasroos. Dat is het draaiende gedeelte in het midden van het kompas. Eigenlijk moet je er van uit gaan dat de roos stilstaat en de ketel en het kompashuis er omheen draaien. De roos wijst als het goed is altijd naar het noorden, en staat dus stil.
Aan boord hebben we een magnetisch en een gyrokompas. Vroeger, voor de tweede wereldoorlog, bestond het gyrokompas nog niet. Net als het echolood, de radar en een hoop andere instrumenten zijn die pas in de oorlog zo ver ontwikkeld dat ze praktisch toepasbaar werden. Schijnbaar is er steeds een oorlog voor nodig om wat nuttigs uit te vinden.
De oude magnetische kompassen waren ook nog niet zo nauwkeurig, vandaar dat de oude zeevaarders, in de zeventiende eeuw en zo, op streken voeren. Om grof een richting aan te geven gebruiken we die streken nog steeds. Als je er eenmaal aan gewend bent werkt het flitsend.
Het magnetisch kompas is een simpel instrument met een ingewikkelde theorie erachter. Er is nogal wat voor nodig om het beestje noordzoekend te maken. Wijst dat naar het noorden? Nee dus. Geografische pool en magnetische pool vallen niet samen. Verder lopen de magnetische veldlijnen, daar waar het kompas zich naar richt, niet rechtstreeks van de ene naar de andere pool.
Waar dat weer aan ligt weet geen hond, maar heeft waarschijnlijk te maken met de wervelstromen die in de aardkern worden opgewekt. Waar die wervelstromen dan weer vandaan komen is een nog groter raadsel.
Feit blijft dat de veldlijnen alle kanten oplopen, behalve de goede. Bovendien verandert die richting constant. Omdat niemand echt weet waarom zijn ze uiteraard niet te voorspellen. Dus wordt over de hele wereld het aardmagnetisch veld in kaart gebracht en de veranderingen erin gemeten. Wij, als gebruiker, krijgen die gegevens voor onze neus in de vorm van variatiekaarten. De BA (Britse Admiraliteit) geeft daarvoor een wereldkaart, en voor de verschillende oceanen een kaart uit. Die kosten geld, en we hebben die dan ook niet aan boord. De variatie en de jaarlijkse verandering daarvan staat ook in de gewone navigatie kaarten, dus nodig hebben we die variatiekaarten dan ook niet.
Helemaal leuk wordt het als je op een ijzeren schip zit. IJzer heeft magnetische eigenschappen, en die worden beïnvloed door magnetische velden. Op zijn beurt wordt het magnetisch kompas daar weer door beïnvloedt. Dat verschil heet de deviatie van het magnetisch kompas.
Die afwijking rekenen we regelmatig uit met behulp van een azimut. Daar heb ik op 29 september en verder al over lopen ouwehoeren. Uiteraard zijn we er daarmee nog niet.
De deviatie is het gevolg van het scheepsmagnetisch veld. Ook dat bestaat weer uit verschillende onderdelen. Drie stuks: het permanente, remanente en transiënte scheepsmagnetisch veld.
Het permanente veld wordt vastgelegd tijdens de nieuwbouw van het schip. Al die stukken ijzer die maandenlang op dezelfde manier in het aardmagnetisch veld liggen, en daar, elektrisch, aan elkaar worden vastgelast, krijgen daardoor een permanente lading. Zaak is die lading zo laag mogelijk te houden. Daarom moet een schip na de tewaterlating worden gedraaid. Omdat de afbouw ook weer een tijd duurt, wordt het permanente veld hiermee weer gedeeltelijk opgeheven. Als je dat tegen een moderne scheepsbouwer zegt dan staat hij je met kologen aan te kijken van wat heb ik nou aan mijn fiets hangen. "Je vaart toch met een gyrokompas?" Zolang dat beestje het doet wel, ja. Zo niet, dan gaan we door met de magneet en dan moet dat ding wel in orde wezen, meneer de scheepsbouwer.
Het transiënte veld lijkt daar veel op, maar is niet constant. Het is het gevolg van het aardmagnetisch veld dat het scheepsveld beïnvloedt, en is daarmee afhankelijk van de koers van het schip ten opzichte van het aardveld en de (horizontale) sterkte daarvan.
Het aardmagnetisch veld heeft een richting. Niet alleen horizontaal maar ook verticaal. Op de magnetische equator is de horizontale sterkte het grootst, op de magnetische pool is de verticale het grootst. Vandaar dat een magnetisch kompas op de magnetische pool geen richting kan aangeven. De verticale hoek van de veldlijnen met het aardoppervlak is de magnetische dip.
Het remanente veld is een tijdelijk gevolg van het transiënte veld. Zolang een schip dezelfde koer vaart, wordt het transiënte veld sterker, tot een bepaald maximum. Als het schip van koers veranderd, verandert het transiënte veld mee. Er blijft gedurende een aantal uren echter een restantje achter, dan langzamerhand zwakker wordt en tenslotte helemaal verdwijnt. Dat is het remanente veld. Je moet dus nooit te snel na een koersverandering een azimut nemen. Hoewel, de sterkte van die transiënte en remanente velden is nou ook weer niet zo groot. Beetje afhankelijk of het kompas goed gecompenseerd is.
Maar dat is ook weer een verhaal op zich.

Waarom niet?:

$
0
0
Waarom niet?:...................
.
Mit Romney heeft de verkiezingen niet gewonnen.
.
.
.
.
Waarom niet?
.
.
.
.
DaaRomney!

Ben ik hier wel tegen verzekerd

$
0
0
Ben ik hier wel tegen verzekerd?
Uitdrukkingen als: "Ik lach me een deuk", "Ik lach me een ongeluk" en "Ik lach me te pletter" komen kennelijk uit de verzekeringswereld. In de personeelskrant van Centraal Beheer stond eens een kleurrijke bloemlezing van toedrachten van ongelukken:

- "Bij thuiskomst nam ik de verkeerde oprit en botste met een boom die ik niet bezit."
- "De andere auto botste zonder waarschuwing met de mijne."
- "De jongen slingerde over de weg. Ik moest een paar keer uitwijken voor ik hem raakte."
- "Ik trok op, glimlachte naar mijn schoonmoeder en vloog over de kademuur."
- "Bij mijn poging een vlieg dood te slaan reed ik een telefooncel binnen."
- "Ik reed al veertig jaar, toen ik achter het stuur in slaap viel en een ongeluk kreeg."
- "Een voetganger kon geen kant meer op, dus reed ik hem over."
- "Een voetganger raakte me en kwam onder mijn auto terecht."
- "Ik zei de politie dat ik niet gewond was, maar toen ik mijn hoed afnam ontdekte ik dat ik een schedelbasisfractuur had."
- "Een onzichtbare auto kwam uit het niets te voorschijn, raakte mijn auto en verdween."

strijd tegen lichtvervuiling

$
0
0
Hallo,

Ik zou graag jullie hulp willen om één probleem op te lossen: Lichtvervuiling.
Lichtvervuiling wordt veroorzaakt door (straat)verlichting die de lucht in schijnt ipv op de grond. En zeg nou zelf, wie heeft er in de lucht nou licht nodig? Dezelfde lucht die wij nodig hebben om als (amateur)astronomen ons (toekomstige) werk te kunnen doen.

Dit is het idee, lichtkappen plaatsen op zoveel mogelijk lampen:
Natuurlijk moeten de lampen niet uit, anders hadden we geen lampen. Alleen het licht dat naar boven schijnt moet tegengehouden worden.

Op deze manier wordt er ook minder stroom verspild, door licht naar een nutteloze kant op te schijnen. Met deze kappen wordt het licht alleen naar de grond gericht, waar het dus nodig is. Dit licht is dan ook nog eens sterker dan zonder kappen, doordat het licht in de kap naar de grond gereflecteerd wordt.

Als we het voor elkaar krijgen, zal de nacht ongelooflijk veranderen. Je ziet veel meer sterren en kleuren. Niemand kan zeggen dat de nacht nu in Nederland mooier is dan dat deze kan zijn.
Hier is het verschil, De eerste foto is het sterrenbeeld Orion als er geen lichtvervuiling is. De tweede foto is hetzelfde sterrenbeeld op dit moment:


Zoals op deze foto te zien is, hebben de kappen geen negatieve effecten. Ze zullen alleen positieve gevolgen hebben.


Ik vraag jullie niet om gelijk alle straatverlichting kapot te maken. Maar te beginnen bij je eigen huis. Zet bijvoorbeeld een speciale kap op je buitenlamp, alle kleine beetjes helpen namelijk echt.

Hopelijk willen jullie mij helpen met dit probleem. Wie wil er nou geen nacht met duizenden sterren?
Alvast bedankt!

Gevaarlijk? of zeer gevaarlijk??

Fijn weekend wat eet jij??


Logisch raadsel

$
0
0
Hoe kan je met maximaal zes lucifers een brug bouwen die aan de volgende drie eigenschappen voldoet: 1. De brug moet zo stevig zijn dat er een vol doosje lucifers op kan worden gezet zonder dat hij instort. 2. Twee gestapelde lucifers moeten ruim onder de brug door kunnen zonder hem te beschadigden. 3. Er mogen alleen lucifers worden gebruikt voor de bouw van de brug, dus geen lijm of touw. Verder mogen de lucifers op geen enkele manier beschadigd worden en ergens aan vastgemaakt of ingedrukt worden.

Oplossing hieronder
KLIK HIER

Kolleke in al haar wijsheid

Lezen leren..vroeger en nu

Truste tot morgen

$
0
0


Voor de derde maal, achterelkander, een grauwige edoch gezellige dag weer voorbijgevlied..
Een dag, met leuke dingen en veelsteveel appeltaart
die ouwe zot kan dat zo lekker bakken.
de hele dag met 7 inhuizige vierpootjes gezeten, hoewel ze neer buiten waren om de uithuizige vierpooters een beetje te plagen..
het kaarsie is op
we doen nog een rondje
happie
sappie
slaapzand
FIJNE NACHT
BLIJF BLIJ
DENK AAN ONS



Dag 148, 30 oktober 2012

$
0
0
We varen weer eens een aangepast koersje. Recht oost dit keer. We gaan dus weliswaar ongeveer in de goede richting, maar opschieten doet het niet, ook al omdat we op 11° zuid de Zuid Equatoriaal stroom tegen hebben. Om stroom mee te krijgen moeten we naar de evenaar toe, maar op deze lengte zit je dan ten noordwesten van de Seychellen. Dat is toch ietsje te dicht in de buurt van Somalië.
Leerling is druk bezig met de ColRegs, oftewel de zeeaanvaringsreglementen. In het Engels "The rules and regulations for preventing collisions at sea". Er is geen enkel schip in de wijde omtrek, praktische toepassing is ver te zoeken, maar alla. De ColRegs is een setje regels waarin staat wat je op zee te doen en te laten hebt. Voor een wetboek is het behoorlijk begrijpelijk en rechttoe rechtaan. Het is dan ook verbazend hoeveel onbegrip er bestaat over de juiste toepassing ervan. Vooral op de punten waar je over gaat van het ene setje regels naar de andere.
Simpel gesteld: rechts gaat voor, tenzij je aan het inhalen bent. Aan de wal is dat vrij duidelijk, op zee wat minder. Er zijn tenslotte geen verkeersborden en wegmarkeringen. De regel is dan ook: alles wat binnenkomt op meer dan twee streken achterlijker dan dwars, is oplopend (voorschrift 13b). Degene die opgelopen wordt kan dat duidelijk zien, de oploper niet. In geval van twijfel moet deze zich als oploper gedragen (voorschrift 13c).
Niet voor enige interpretatie vatbaar zou je zeggen. Toch zijn er hele, meest Aziatische, volksstammen die vinden dat alles dat achterlijker is dan dwars een oploper is. Zit je dan net in die hoek van twee streken dan kun je vreemde zaken krijgen. In het verleden heb ik eens een Filipijnse leerling aan boord gehad die dit bij hoog en laag beweerde. Dat had 'ie op school geleerd.
Een ander punt is het zicht. Er zijn regels voor schepen in zicht van elkaar (Afdeling II) en voor gedrag van schepen bij beperkt zicht (Afdeling III). Het grootste verschil zit hem daar in het uitwijken voor een schip aan stuurboord. Als je mekaar kunt zien is het rechts gaat voor, oftewel wat van stuurboord komt moet koers en vaart houden (voorschrift 15). In beperkt zicht is dit anders. Daar wordt wel gesproken over dwars en achterlijker dan dwars (voorschrift 19d ii).
Dus krijg je zo af en toe discussies als: "ja, maar ik zie je toch op de radar?" Zucht. Zie voorschrift 19d. Het is allemaal best duidelijk en begrijpelijk. Maar sommige mensen.
Viewing all 18691 articles
Browse latest View live




Latest Images