's Ochtends in de aanloop naar Bilbao. Over de nacht bilge-alarm gehad op ruim 2 stuurboord midden. We slingeren wat op een achterop komende deining, lenzend schip noemen ze dat. De lading uit Hamina, 7 kistjes met filterelementen, was nat geladen, en het water slingert er nu uit. Dat loopt naar het dichtstbijzijnde putje, de bilge (biels op z'n Nederlands). In die bilge zit een vlottertje dat aangeeft als 't ie vol zit. Ik had op m'n daagse ronde door het ruim al gezien dat er water uit de Hamina-lading kwam en vervolgens de machinist gewaarschuwd dat hij een alarmpje kon verwachten. Bilge-alarmen komen wel vaker, gewoonlijk door condens of iets dergelijks, maar kunnen heel serieus zijn als er plotseling een ballasttank is gaan lekken of zoiets. Het is dus zaak als er zo'n alarm afgaat dat direct te onderzoeken. Als je het verwacht dan is er minder brand bij. Het is dus beter voor de gemoedsrust van de betrokken personen om dat soort dingen even door te geven.
Vanochtend weer wezen kijken, dat hoort bij de daagse routine met dit soort ladingen. De boel was nog steeds zeiknat, daarom toch maar even een paar ventilatiekleppen opengezet en een ventilator gestart. Niet dus. Wat heb ik nou weer aan m'n fiets hangen? Toevallig kwam de tutor (leraar) langslopen. De goede man is gepensioneerd machinist en doet eventjes dienst als tweede omdat deze in Antwerpen met een kapot vingertje naar huis is gegaan. Ik heb hem dus gelijk in de kuif gepakt: kan de fannetjes niet aan de praat krijgen. Even samen bij de schakelkast aan het filosoferen geweest. Laten we maar eens alle klepjes openzetten, misschien zit het hem daarin. Zo'n ventilator is een behoorlijk dikke elektromotor met een aantal fanbladen eraan vast. Als die z'n lucht onvoldoende kwijt kan, is het mogelijk dat hij op overbelasting tript.
Nu loopt de ventilatie via schachten, van dek tot in het onderruim. Aan dek wordt dat afgesloten met "waterdichte" stalen luiken, in het ruim met deuren. Al met al zijn we met twee man een half uur doende geweest als die luikjes te openen. Toen maar weer eens proberen. Hé, toch twee aan de praat, van de vier. Die andere twee staan dus nu op de lijst voor reparatie, in de hoop dat het niets meer is dan een interne sluiting of een los draadje. Als een hele fan vervangen moet worden kunnen we onze lol op.
Dus tegen elven hadden we eindelijk iets draaiende wat op ruimventilatie leek. Dat hoort eigenlijk met één druk op de knop te regelen zijn. Helaas is dat maar zelden het geval.
Iets voor twaalven op het loodsstation. We zouden gelijk naar binnen, met het vriendelijke verzoek om het na twaalven te maken. Als we voor twaalven aan zouden komen zou dat een hele dag in het havengeld schelen.
"Kom maar door" zei de loods. Het was een beetje knobbelig buiten, dus de loods kwam binnen de pieren aan boord. Vooral in Spanje zijn de loodsen er heel erg sterkt in. Tegen de tijd dat de eerste tros vastzit komt de loods aan boord om z'n pampiertje af te tekenen, en bij vertrek gaat hij met de laatste tros van boord. Beetje overdreven, maar niet veel.
Twee sleepbootjes adviseerde de loods met deze wind. Oké, kapitein kent de haven niet zo goed, en de kade al helemaal niet. En daarvoor heb je tenslotte een loods. Halverwege de haven met een slakkegangetje richting kaai, en de sleepboten maar meevaren. Met een trossenbootje de eerste tros naar de wal, met de boegschroef de kop bijdraaien. Voorspring aan de wal, en het kontje bijdraaien met roer aan boord. En de sleepboten maar meevaren. Met wat vijven en zessen tegen de wind in die boot vastgeknoopt. Natuurlijk hadden ze speciaal voor ons een kade uitgezocht die 20 meter korter dan het schip was. Fatsoenlijk afmeren? Ho maar. Mooi zo, zegt de loods. Laat de sleepboten maar losgooien. Losgooien? Hebben ze dan al wat gedaan dan??? Op die manier kan ik ook wel sleepboot kapitein spelen.
Toen de agent, de stuwadoor en de douane. Drie uur klaar. Konden we eindelijk eten gaan. Gelukkig hadden de tweede stuurman en de matrozen al om half twaalf gegeten. Die konden verder de kranen, ruimen en het hijsgerei klaarmaken.
Genoeg gekankerd. We liggen vast en maandag beginnen ze pas. Zeven uur opstaan, beetje klaarmaken en wachten op de dingen die komen gaan. voorlopig hebben we de zondag vrij. Tenzij ze met andere plannen komen. Maar dat verwacht ik niet.