Allemaal bedankt voor de felicitaties. Dat ik wat laat reageer komt doordat ik het de hele dag druk heb gehad. Aan mijn verjaardag heb dit jaar niet veel. Mijn vader is net naar Franeker verhuisd en de oude woning moet opgeruimd en schoongemaakt. Maar ik ben niet zielig hoor. Ik ga later nog wel even uit eten met de kinderen.
Bedankt allemaal
↧
↧
Zebriano
↧
Jubileum!
Wow 4 jaar al weer lid van WMR!
Best wel een tijd, 4/17 deel van mijn leven al lid, en al langer bezoeker.
Het lijkt misschien of ik er dan wel niet ben, maar ik ben er wel hoor! Maak je maar geen zorgen![:)]()
PS: Ik heb nu ook een PP - EINDELIJK - Dus maak er maar gebruik van![:)]()
Best wel een tijd, 4/17 deel van mijn leven al lid, en al langer bezoeker.
Het lijkt misschien of ik er dan wel niet ben, maar ik ben er wel hoor! Maak je maar geen zorgen
PS: Ik heb nu ook een PP - EINDELIJK - Dus maak er maar gebruik van
↧
Lieve avondgroeten van Opa
↧
Verkouden naar bed.
Verkouden naar bed.......................
.
Of u bent zwanger of u hebt de griep,"zegt de docter.
"Dan zal ik wel zwanger zijn.Ik kan me namelijk niet herinneren met een verkouden vent naar bed te zijn geweest."
.
Of u bent zwanger of u hebt de griep,"zegt de docter.
"Dan zal ik wel zwanger zijn.Ik kan me namelijk niet herinneren met een verkouden vent naar bed te zijn geweest."
↧
↧
Truste tot morgen
Een zonnige maar toch koude dag voorbij..
Vanmorgen niet meegeweest naar de markt, een beetje rustig aan gedaan en nu gaat het wel weer goed.
Veel lol gehad vooral met de kinderen die op de weide met de dieren bezig waren...
Lekker gegeten en wat happies gemaakt voor in de avond en dat was zo een beetje de dag
FIJNE AVOND
SLAAP WEL
BLIJF BLIJ
DENK AAN ONS
↧
Mijn nieuwe warmwater voorziening
↧
Lieve middaggroeten van Opa
↧
Geef nooit op
↧
↧
Gotta catch em all!
-------------------------------------
Ok.. Ik geloof dat alle pokémonfans dit wel eens hebben gedaan. (Ik wel, heel vaak![:P]()
)
Zij doet het wel heel erg grappig x]..
Ok.. Ik geloof dat alle pokémonfans dit wel eens hebben gedaan. (Ik wel, heel vaak
)Zij doet het wel heel erg grappig x]..
↧
De koolmeesjes hebben een muis gevangen zie foto
↧
Het gezeik begint weer
Het gezeik begint weer
.
Ik kwam laatst in het café en ik zeg tegen de kastelijn: ''Mag ik wel 3 bier en een witte wijn voor het gezeik begint.'' Ik snel opdrinken. Zeg ik later tegen de kastelijn: '' Mag ik wel 3 bier en een witte wijn voor het gezeik begint.'' Nou, ook weer snel achter over slaan. Zeg ik weer tegen de kastelijn: '' Mag ik wel 3 bier en een witte wijn voor het gezeik begint'' Hij zegt '' Heb je wel geld bij je''. Ik zeg: '' Daar begint het gezeik al''
.
Ik kwam laatst in het café en ik zeg tegen de kastelijn: ''Mag ik wel 3 bier en een witte wijn voor het gezeik begint.'' Ik snel opdrinken. Zeg ik later tegen de kastelijn: '' Mag ik wel 3 bier en een witte wijn voor het gezeik begint.'' Nou, ook weer snel achter over slaan. Zeg ik weer tegen de kastelijn: '' Mag ik wel 3 bier en een witte wijn voor het gezeik begint'' Hij zegt '' Heb je wel geld bij je''. Ik zeg: '' Daar begint het gezeik al''
↧
Oeps
oeps
Herma is een paar dagen van huis geweest om haar zieke moeder
te verzorgen. Als ze weer thuiskomt, zegt haar zoontje Bobbie
tegen haar: - Mamma, zal ik jou eens iets vertellen? Gisteren zat
ik in jullie slaapkamer onder het bed te spelen en toen kwam
pappa met de buurvrouw binnen. Ze waren allebei naakt. De
buurvrouw ging in bed liggen en pappa kroop op haar en... Herma
legt haar hand op de mond van Bobbie en zegt: - Stop... geen
woord meer! Wacht tot je vader thuiskomt en vertel hem dan
precies wat je gezien hebt.
Een paar uur later komt Herma's man
thuis en ze roept hem toe: - Smerige vuilak! Bij jou blijf ik
niet! - Waarom niet? Vraagt de man verbaast. - Nou Bobbie, vertel
het maar. - Gisteren zat ik in jullie slaapkamer onder het bed te
spelen en toen kwam pappa met de buurvrouw binnen. Ze waren
allebei naakt. De buurvrouw ging in bed liggen en pappa kroop op
- haar en toen deden ze precies het zelfde wat mamma met oom Henk
deed toen pappa vorige zomer op zakenreis was!
Herma is een paar dagen van huis geweest om haar zieke moeder
te verzorgen. Als ze weer thuiskomt, zegt haar zoontje Bobbie
tegen haar: - Mamma, zal ik jou eens iets vertellen? Gisteren zat
ik in jullie slaapkamer onder het bed te spelen en toen kwam
pappa met de buurvrouw binnen. Ze waren allebei naakt. De
buurvrouw ging in bed liggen en pappa kroop op haar en... Herma
legt haar hand op de mond van Bobbie en zegt: - Stop... geen
woord meer! Wacht tot je vader thuiskomt en vertel hem dan
precies wat je gezien hebt.
Een paar uur later komt Herma's man
thuis en ze roept hem toe: - Smerige vuilak! Bij jou blijf ik
niet! - Waarom niet? Vraagt de man verbaast. - Nou Bobbie, vertel
het maar. - Gisteren zat ik in jullie slaapkamer onder het bed te
spelen en toen kwam pappa met de buurvrouw binnen. Ze waren
allebei naakt. De buurvrouw ging in bed liggen en pappa kroop op
- haar en toen deden ze precies het zelfde wat mamma met oom Henk
deed toen pappa vorige zomer op zakenreis was!
↧
↧
De geest...
De geest..............................
Een man die door een echtscheiding gaat loopt depressief door het park heen.
Hij schopt hier en daar een steentje, tot hij plots tegen een lampje aan schopt.
Hij kijkt raapt het op en wil is toch wel nieuwsgierig wat het nou precies is. Hij wrijft op het lampje en poef, een geest springt er uit. "Meester, meester, u heeft mij gered. In ruil voor mijn dankbaarheid krijgt u drie wensen, maar omdat u in een scheiding ligt, wil ik u er wel bij vertellen dat omdat u in scheiding ligt krijgt uw vrouw het dubbele."
Man: "Ok mijn eerste wens is een mooie grote rode ferrari." En poef, komt opeens een ferrari tevoorschijn. Geest: "Meester, meester, dat was een goede wens, maar uw vrouw heeft juist 2 ferrari's gekregen." De man: "Okay dan voor mijn tweede wens, wil ik graag 1 miljoen gulden." De geest tovert weer even en zegt: "Meester u heeft nu 1 ferrari en 1 miljoen gulden, maar uw vrouw heeft nu 2 ferrari's en 2 miljoen gulden. Maak een wijze keuze voor uw laatste wens." "Goed," zegt de man "Sla me maar half dood dan!"
Een man die door een echtscheiding gaat loopt depressief door het park heen.
Hij schopt hier en daar een steentje, tot hij plots tegen een lampje aan schopt.
Hij kijkt raapt het op en wil is toch wel nieuwsgierig wat het nou precies is. Hij wrijft op het lampje en poef, een geest springt er uit. "Meester, meester, u heeft mij gered. In ruil voor mijn dankbaarheid krijgt u drie wensen, maar omdat u in een scheiding ligt, wil ik u er wel bij vertellen dat omdat u in scheiding ligt krijgt uw vrouw het dubbele."
Man: "Ok mijn eerste wens is een mooie grote rode ferrari." En poef, komt opeens een ferrari tevoorschijn. Geest: "Meester, meester, dat was een goede wens, maar uw vrouw heeft juist 2 ferrari's gekregen." De man: "Okay dan voor mijn tweede wens, wil ik graag 1 miljoen gulden." De geest tovert weer even en zegt: "Meester u heeft nu 1 ferrari en 1 miljoen gulden, maar uw vrouw heeft nu 2 ferrari's en 2 miljoen gulden. Maak een wijze keuze voor uw laatste wens." "Goed," zegt de man "Sla me maar half dood dan!"
↧
Dag 14, 22 april 2013
Wat een luxe, geen geren en gevlieg, vanmiddag om 1400 beginnen met laden. Er moeten nog een paar kleine dingetjes geklaard worden, maar, ijs en weder dienende kan dat voor tienen rond zijn. Achter ons ligt een binnenvaarder te lossen. Onze lading: delen van een tunnelboormachine voor de metro van Sao Paulo bleek het. Maar even wezen kijken. Ik blijf nieuwsgierig en ik kan het me veroorloven. Kan altijd zeggen dat ik de lading vooraf het laden aan het inspecteren ben op sjorpunten en eventuele beschadigingen. In het havenreglement staat dat de stuurman voor aanvang van de belading deszelve moet inspecteren en eventuele bemerkingen op schrift aan de voorman moet overhandigen. Typisch ambtenaren. Zelfs als de lading beschikbaar zou zijn dan kan ik er nog niet wezen, want ik ben nog onderweg. Tevens schittert ook de voorman door afwezigheid, want die komt ook alleen maar kort voor z'n shift opdraven. Als je je daar aan zou houden zou je een hele dag verliezen door die inspecties. En dan zou je mekaar nog in de haren vliegen over de een of andere stuwadoorschade. Want daar is het om begonnen natuurlijk. Alle schade vooraf komt niet voor rekening van de stuwadoor, uiteraard, en als het geladen is zit het schip ermee. Omdat de boel als het goed is alleen met laden en lossen van z'n plek komt ontstaan daarmee ook de meeste schades. De stuwadoor probeert zich zoveel mogelijk in te dekken, want als zijn mannetjes schade maken is de rekening voor hem. Uiteraard hebben wij ook zo onze trucks, dus wil er zo af en toe een beetje geharrewar ontstaan. Overigens, gewoonlijk maak je er wederzijds een papieren kwestie van en dan mogen ze het op de wederzijdse kantoren uitvechten. Ik moet met diezelfde stuwadoor of voorman nog vaker samenwerken, en hij met mij. En dan is het onverstandig om ruzie te maken.
Goed, dat gezegd hebbende kwamen de oh ja's. Kun je ook nog even... etc. Toch waren we met de koffie klaar met het zootje. Oh ja, die boot moet ook nog 1½ scheepslengte, ca 200 meter, achteruit. Voor tweeën graag. De stuwadoor had de lading op de kaai geknikkerd, en nou mochten wij het schip naar de lading brengen. Meestal is dat een kwestie van tijd. Het duurt even voordat de lading naar het schip gereden kan worden, en als verhalen korter duurt, moeten wij verhalen. Gebeurt wel vaker. Kokkie maar even gezegd dat het eten in het water viel. Werk gaat voor. Uurtje later: Er is wat mis met de gewichtsdeclaraties van de lading. Alles moet nagewogen worden. Eerste keer dat me zoiets overkomt, maar dat zouden ze wel vaker moeten doen. Er zijn al wel eens schepen onderste boven gegaan vanwege foutieve declaraties (Dongedijk is een bekend verhaal). Maar ook dat nawegen duurt een poosje. Waarschijnlijk tot vijf uur. Dus onze ploeg werd afbesteld. Morgenochtend om zes uur ben je de eerste. We hadden daardoor alle tijd om het schip achteruit te trekken. De hoofdmotor lag in de poeier, uitgelopen lager van de nokkenas, dus moest het op de touwtjes. Kan ook, maar het duurt wat langer en je bent wat meer met die trossen aan het slepen. Voordeel van de leerlingen: drie jongens en ik zei de gek op de kaai, en de rest hun gewone "voor en achter" routine. Hadden we geen linesmen oftewel roeiers nodig. Beste mensen maar soms heb je er meer last dan gemak van. Bovendien is het goedkoper voor de baas.
Even na enen opgelijnd, werkverdeling gemaakt, en verteld hoe we het precies gingen doen, meestal in de vorm van "Weet je nog van toen? Net zo". Meestal is dat het duidelijkst. Toen moest er nog een handelaartje van boord, de was werd terug geleverd en er kwam nog iemand met gevulde luchtflessen voor de BA sets (breathing apparatus), dus een half uurtje later konden we beginnen. Trossen verzet, gangway omhoog en trekken maar op de winches. Het lastigste van zo'n operatie is het opgang brengen en afstoppen. Als er eenmaal de gang inzit dan gaat het zowat vanzelf.
Dus er zat net de gang in, komt er een binnenbak aandenderen. Die moest eventjes 9 containers lossen. Volgens de voorman paste het best. Nee stuurman, je hebt helemaal geen last van die jongen. Toch maar een tandje minder hard getrokken. Voor je het weet schiet je door en wij zijn zwaarder dan hij is. En een boze binnenman kan hard lopen. Zelfs met een eind hout in de knuisten.
Op een metertje of twintig van de binnenman pas op de plaats gemaakt. "Hoeveel moeten er nog af, buurman?" "Stuk of vier, half uurtje". Dus maar een half uurtje op een bolder gezeten. Zonnetje scheen lekker dus zo erg was dat niet. Wel ergerlijk natuurlijk. Als de voorman die binnenbak 30 meter verder had gelegd waren we een uur eerder klaar geweest. Maar wie zich daar druk over wil maken moet voor de aardigheid Cervantes gaan lezen en niet naar Antwerpen komen om te laden of te lossen.
Binnenman was klaar en nog even 25 meter doorgehaald en lagen we ook weer op de plaats. Ondertussen was de tweede machinist teruggekomen van het ziekenhuis. Moest er toch af, meevaren was niet verantwoord. Stond te wachten op de kaai tot wij klaar waren. Hoefde alleen maar wat papierwerk met de ouwe te regelen. Vervoer was al door de rederij geregeld. Één van de leerlingen werd overgeplaatst naar een ander schip, dus de tweede kon gelijk meerijden. Het vervoer ging toch de goede kant op.
Toen maar even een bakje gedaan. Matrozen nog wat spullen aan de wal laten draaien, en toen was het alweer zowat vijf uur. Met die dagdiensten kun je oud worden. Elke kantoorpief die klaagt dat 'ie het zo zwaar heeft moet eens een weekje onder volle stoom meedraaien. Lachen.
Goed, dat gezegd hebbende kwamen de oh ja's. Kun je ook nog even... etc. Toch waren we met de koffie klaar met het zootje. Oh ja, die boot moet ook nog 1½ scheepslengte, ca 200 meter, achteruit. Voor tweeën graag. De stuwadoor had de lading op de kaai geknikkerd, en nou mochten wij het schip naar de lading brengen. Meestal is dat een kwestie van tijd. Het duurt even voordat de lading naar het schip gereden kan worden, en als verhalen korter duurt, moeten wij verhalen. Gebeurt wel vaker. Kokkie maar even gezegd dat het eten in het water viel. Werk gaat voor. Uurtje later: Er is wat mis met de gewichtsdeclaraties van de lading. Alles moet nagewogen worden. Eerste keer dat me zoiets overkomt, maar dat zouden ze wel vaker moeten doen. Er zijn al wel eens schepen onderste boven gegaan vanwege foutieve declaraties (Dongedijk is een bekend verhaal). Maar ook dat nawegen duurt een poosje. Waarschijnlijk tot vijf uur. Dus onze ploeg werd afbesteld. Morgenochtend om zes uur ben je de eerste. We hadden daardoor alle tijd om het schip achteruit te trekken. De hoofdmotor lag in de poeier, uitgelopen lager van de nokkenas, dus moest het op de touwtjes. Kan ook, maar het duurt wat langer en je bent wat meer met die trossen aan het slepen. Voordeel van de leerlingen: drie jongens en ik zei de gek op de kaai, en de rest hun gewone "voor en achter" routine. Hadden we geen linesmen oftewel roeiers nodig. Beste mensen maar soms heb je er meer last dan gemak van. Bovendien is het goedkoper voor de baas.
Even na enen opgelijnd, werkverdeling gemaakt, en verteld hoe we het precies gingen doen, meestal in de vorm van "Weet je nog van toen? Net zo". Meestal is dat het duidelijkst. Toen moest er nog een handelaartje van boord, de was werd terug geleverd en er kwam nog iemand met gevulde luchtflessen voor de BA sets (breathing apparatus), dus een half uurtje later konden we beginnen. Trossen verzet, gangway omhoog en trekken maar op de winches. Het lastigste van zo'n operatie is het opgang brengen en afstoppen. Als er eenmaal de gang inzit dan gaat het zowat vanzelf.
Dus er zat net de gang in, komt er een binnenbak aandenderen. Die moest eventjes 9 containers lossen. Volgens de voorman paste het best. Nee stuurman, je hebt helemaal geen last van die jongen. Toch maar een tandje minder hard getrokken. Voor je het weet schiet je door en wij zijn zwaarder dan hij is. En een boze binnenman kan hard lopen. Zelfs met een eind hout in de knuisten.
Op een metertje of twintig van de binnenman pas op de plaats gemaakt. "Hoeveel moeten er nog af, buurman?" "Stuk of vier, half uurtje". Dus maar een half uurtje op een bolder gezeten. Zonnetje scheen lekker dus zo erg was dat niet. Wel ergerlijk natuurlijk. Als de voorman die binnenbak 30 meter verder had gelegd waren we een uur eerder klaar geweest. Maar wie zich daar druk over wil maken moet voor de aardigheid Cervantes gaan lezen en niet naar Antwerpen komen om te laden of te lossen.
Binnenman was klaar en nog even 25 meter doorgehaald en lagen we ook weer op de plaats. Ondertussen was de tweede machinist teruggekomen van het ziekenhuis. Moest er toch af, meevaren was niet verantwoord. Stond te wachten op de kaai tot wij klaar waren. Hoefde alleen maar wat papierwerk met de ouwe te regelen. Vervoer was al door de rederij geregeld. Één van de leerlingen werd overgeplaatst naar een ander schip, dus de tweede kon gelijk meerijden. Het vervoer ging toch de goede kant op.
Toen maar even een bakje gedaan. Matrozen nog wat spullen aan de wal laten draaien, en toen was het alweer zowat vijf uur. Met die dagdiensten kun je oud worden. Elke kantoorpief die klaagt dat 'ie het zo zwaar heeft moet eens een weekje onder volle stoom meedraaien. Lachen.
↧
Lieve avondwensen van doldwaze Opa
↧
De kleur van de waarheid
Een Oosterse, wijze leermeester ging eens met zeven leerlingen een ochtendwandeling maken, terwijl de dauw nog over het land lag. Na enige tijd brak de zon door en de dauwdruppels schitterden dat het een lieve lust was!
Bij een grote dauwdruppel liet de oude meester halt houden. Hij schaarde zijn leerlingen zodanig rondom de druppel dat de zon erop bleef schijnen en vroeg hen welke kleur de druppel had.
"Rood," zei de eerste.
"Oranje," zei de tweede.
"Geel," zei de derde.
"Groen," zei de vierde.
"Blauw," zei de vijfde.
"Paars," zei de zesde.
"Violet," zei de zevende.....
Ze stonden verbaasd over de verschillen en omdat ze allemaal zeker waren van de kleur die de druppel had, ontstond er bijna ruzie. Toen liet de oude meester hen enige keren van plaats wisselen. En heel langzaam drong het tot hen door dat, ondanks de verschillen in hun waarneming, ze toch allemaal de waarheid hadden gesproken.
Nadat er zo enige tijd verstreken was, liet de oude meester hen weer hun oorspronkelijke plek innemen. Maar omdat intussen de zon gedraaid was, kaatsten er weer heel andere kleuren terug vanaf de grote dauwdruppel. En de meester sprak:
"Hoe u de waarheid ziet, hangt af van de plaats en de tijd die u in het leven inneemt, zoals u daarnet een deel van het licht hebt gezien en dat voor de waarheid aanzag...
Laat uw medemensen in volle vrijheid hun eigen weg bewandelen, hun eigen plaats innemen en hun eigen deel van het licht waarnemen. U heeft allemaal waarheden nodig, want alle tezamen vormen zij het werkelijke spectrum als geheel; de volle waarheid...
Tot u zelf een van de groten bent geworden en de zeven kleuren als één kunt waarnemen, zal ieder afhankelijk van zijn situatie een ander standpunt innemen en de waarheid op een andere manier zien...
Wees daarom niet alleen tolerant, want dat is slechts het duiden van andermans mening, maar wees zelfs blij dat er andere meningen zijn. Zolang u zelf nog niet het volle licht kunt zien, heeft u uw medemens als medeleerling nodig om de volle waarheid te leren kennen."
Bij een grote dauwdruppel liet de oude meester halt houden. Hij schaarde zijn leerlingen zodanig rondom de druppel dat de zon erop bleef schijnen en vroeg hen welke kleur de druppel had.
"Rood," zei de eerste.
"Oranje," zei de tweede.
"Geel," zei de derde.
"Groen," zei de vierde.
"Blauw," zei de vijfde.
"Paars," zei de zesde.
"Violet," zei de zevende.....
Ze stonden verbaasd over de verschillen en omdat ze allemaal zeker waren van de kleur die de druppel had, ontstond er bijna ruzie. Toen liet de oude meester hen enige keren van plaats wisselen. En heel langzaam drong het tot hen door dat, ondanks de verschillen in hun waarneming, ze toch allemaal de waarheid hadden gesproken.
Nadat er zo enige tijd verstreken was, liet de oude meester hen weer hun oorspronkelijke plek innemen. Maar omdat intussen de zon gedraaid was, kaatsten er weer heel andere kleuren terug vanaf de grote dauwdruppel. En de meester sprak:
"Hoe u de waarheid ziet, hangt af van de plaats en de tijd die u in het leven inneemt, zoals u daarnet een deel van het licht hebt gezien en dat voor de waarheid aanzag...
Laat uw medemensen in volle vrijheid hun eigen weg bewandelen, hun eigen plaats innemen en hun eigen deel van het licht waarnemen. U heeft allemaal waarheden nodig, want alle tezamen vormen zij het werkelijke spectrum als geheel; de volle waarheid...
Tot u zelf een van de groten bent geworden en de zeven kleuren als één kunt waarnemen, zal ieder afhankelijk van zijn situatie een ander standpunt innemen en de waarheid op een andere manier zien...
Wees daarom niet alleen tolerant, want dat is slechts het duiden van andermans mening, maar wees zelfs blij dat er andere meningen zijn. Zolang u zelf nog niet het volle licht kunt zien, heeft u uw medemens als medeleerling nodig om de volle waarheid te leren kennen."
↧
↧
Moszkowicz wordt weer advocaat
↧
Het rode potloodje
buurvrouw
Een man zet 's avonds de vuilnisbak buiten.
Op het moment dat hij weer naar binnen wil gaan hangt zijn buurvrouw uit het raam.
"He buurman, kom je lekker een bakkie koffie drinken?"
"Vooruit dan maar", zegt de man.
Na twee bakjes koffie maakt de man aanstalten om weer naar huis te gaan, maar de buurvrouw vraagt hem nog een borreltje te blijven drinken.
"Vooruit dan maar."
Om een uurtje of 11 en een paar borreltjes verder vindt de man het echt de hoogste tijd worden om naar huis te gaan.
De buurvrouw, zo geil als boter door de drankjes, vraagt:
"Heb je geen zin om een nummertje te maken?"
"Vooruit dan maar"
Zo gezegd zo gedaan. Inmiddels is het al half 1 geworden.
"Ik moet nu echt naar huis, anders krijg ik gelazer" zegt de man.
"Maar ik heb nog een vraag: "Heb je misschien een rood potloodje voor me?"
De vrouw, licht verbaasd, zoekt alle lade kastjes door totdat ze uiteindelijk een rood potloodje vindt.
De man steekt het potloodje achter zijn oor en gaat naar huis.
Het huis is al helemaal donker, dus hij trekt zijn schoenen uit en loopt zachtjes de trap op.
Ineens gaan de lichten aan en ziet hij zijn vrouw bovenaan de trap staan.
"En waar ben jij geweest ??!!" schreeuwt ze tegen haar man.
"Nou,ik zal het eerlijk bekennen. Ik heb een bakkie koffie gedronken bij de buurvrouw, daarna hebben we wat borreltjes op en toen hebben we een nummertje gemaakt."
Zijn vrouw wijst naar zijn oor en zegt:
"Nee, vuile leugenaar. Je bent naar de bingo geweest."
Een man zet 's avonds de vuilnisbak buiten.
Op het moment dat hij weer naar binnen wil gaan hangt zijn buurvrouw uit het raam.
"He buurman, kom je lekker een bakkie koffie drinken?"
"Vooruit dan maar", zegt de man.
Na twee bakjes koffie maakt de man aanstalten om weer naar huis te gaan, maar de buurvrouw vraagt hem nog een borreltje te blijven drinken.
"Vooruit dan maar."
Om een uurtje of 11 en een paar borreltjes verder vindt de man het echt de hoogste tijd worden om naar huis te gaan.
De buurvrouw, zo geil als boter door de drankjes, vraagt:
"Heb je geen zin om een nummertje te maken?"
"Vooruit dan maar"
Zo gezegd zo gedaan. Inmiddels is het al half 1 geworden.
"Ik moet nu echt naar huis, anders krijg ik gelazer" zegt de man.
"Maar ik heb nog een vraag: "Heb je misschien een rood potloodje voor me?"
De vrouw, licht verbaasd, zoekt alle lade kastjes door totdat ze uiteindelijk een rood potloodje vindt.
De man steekt het potloodje achter zijn oor en gaat naar huis.
Het huis is al helemaal donker, dus hij trekt zijn schoenen uit en loopt zachtjes de trap op.
Ineens gaan de lichten aan en ziet hij zijn vrouw bovenaan de trap staan.
"En waar ben jij geweest ??!!" schreeuwt ze tegen haar man.
"Nou,ik zal het eerlijk bekennen. Ik heb een bakkie koffie gedronken bij de buurvrouw, daarna hebben we wat borreltjes op en toen hebben we een nummertje gemaakt."
Zijn vrouw wijst naar zijn oor en zegt:
"Nee, vuile leugenaar. Je bent naar de bingo geweest."
↧
Truste tot morgen
Een mooie warme dag voorbij..
Vanmorgen naar Brummen geweest, met de pont de ijssel over en via vierakker terug en gelijk melk meegenomen.
En dat was ook wel weer genoeg voor vandaag...
vanmiddag nog een bosronde gedaan en een uitstekende maaltijdvoor mijzelf en de vierpootjes..
het lichaam is op
kaarsie uit
we doen nog een rondje
happie
sappie
dvdtje
FIJNE NACHT
BLIJF BLIJ
DENK AAN ONS
↧
More Pages to Explore .....
![[TK] Breitling Avenger in zeer mooie staat €2250,- [TK]](http://files.s3.horlogeforum.nl/uploads/db9961/optimized/4X/0/4/f/04f8eca84f2411bd1b9f2fe88b7b255f0e317d7d_2_375x500.jpeg)
![[TK] Breitling Avenger in zeer mooie staat €2250,- [TK]](http://files.s3.horlogeforum.nl/uploads/db9961/optimized/4X/8/a/a/8aa36e8c34c48527881c0d83307df3775272812c_2_375x500.jpeg)
