Quantcast
Channel: WaarMaarRaar.nl - RSS-feed van alle WMR blogs
Viewing all 18691 articles
Browse latest View live

Top 5 van: 10-08-2012


Dag 66, 9 augustus 2012

0
0
Aankomst in Leixões. Als je die plaats niet kunt vinden op de kaart, hoef je je niet te schamen, in de meeste kaarten komt het niet voor. Leixoes is de nieuwe haven van Porto, tussen Matosinhos en Palmeira, die wel te vinden moeten zijn.
Helaas ging een en ander niet zo gladjes als wij, en ook de rederij, ons voorstelden. In Biskaje en rond Finisterre (de noordwest hoek van Spanje, bij La Coruña) was het zowat bladstil, en voor de Spaans-Portugese kust begon de Portugese Noord leuk door te trekken. We gingen dus een klapje harder dan verwacht. Oorspronkelijke ETA (verwachtte aankomsttijd) was bij vertrek laat in de middag, na het Engels kanaal vroeg in de middag. Bij Finisterre was het elf uur 's ochtends geworden. Iedereen blij. Rederij omdat we een half dagje hadden goedgemaakt op de oorspronkelijke planning, en wij omdat de werktijden op een normaal tijdstip zouden zijn. De planning zoals we van de agent doorkregen was doorklussen tot ruim na middernacht en dan gelijk vertrekken. Dus de vooruitzichten waren dat iedereen weer een dagje van 16 tot 18 uur voor z'n kiezen zou krijgen. Maar hoe eerder de aankomst, hoe eerder beginnen, hoe eerder klaar. Dus een beetje stroom mee is alleen maar leuk.
Toen kwam de agent met een bericht dat het loods bij aankomst zou zijn, mits er geen mist zou zijn. In dat geval zou de loodsdienst gestaakt worden, en pas hervat als de mist was opgetrokken. Nu is de Portugese kust in het seizoen erg gevoelig voor mist. Het Iberisch schiereiland begint in de zomer al lekker warm te worden, en er loopt een relatief koude stroom vanaf de noord langs de westkust. Gevolg is dat bij de kust warme lucht in aanraking komt met het koude water. Het gevolg is erwtensoep.
In inderdaad, toen we in de buurt kwamen sloeg het dicht en werd de loodsdienst gestaakt. Ankertje ervoor en wachten maar. Weerbericht, onze onvolprezen SPOS, gaf ook al aan dat we tot een uur of acht 's avonds beperkt zicht zouden hebben. Drie uur 's middags bericht van Port Control: maak je klaar, want de loodsdienst wordt hervat. Inmiddels lagen er al twaalf schepen te wachten, vrij veel voor een kleine haven als Leixoes. Snel het spijker eruit getrokken en in recordtijd lagen we op het loodsstation. In de weg voor iedereen, dan weet je dat je als eerste de loods krijgt. Er kwam één schip naar buiten en een paar vissertjes gingen naar binnen. Ééntje zat er al bijna op de breakwater, dus binnenop zat het ook dicht. Port Control opgeroepen, geen antwoord. Die waren waarschijnlijk alweer ingedut. Agent opgebeld, en die zei dat het nog wel even kon duren. Hoe lang: onbekend. Leuk. Spijker er maar weer ingegooid (het spijker is een alternatieven benaming voor het anker aan boord), en maar weer wachten. Even voor achten was Port Control weer wakker (siësta?) en begon schepen op te roepen. Uiteindelijk kregen wij ook een seintje, half tien de loods. Sta je weer over de nacht te klooien. De rederij was inmiddels alweer in alle staten. Wij niet. Aan boord leer je na verloop van tijd dit soort dingen filosofisch op te vatten. 't Is zo 't is, en anders niet.
En inderdaad, vrijwel exact volgens de verwachting van SPOS, begon het na zevenen open te trekken. Zicht verbeterde van 100 meter (we konden net de voormast zien) tot een halve mijl (ca 900 meter). Vanaf acht uur begon er leven in te komen, en kort na negenen kregen wij ook de loods. Inmiddels was het zicht redelijk normaal, beter dan drie mijl. Voor tienen lagen we vast.
Als de donder luiken open. Omdat dek volstond met containers moest dat met de kraan gebeuren, en ging niet zo vlot als normaal. Omdat we geen plek hadden voor onze pontons hebben we die op de kade gelegd. Het hijsgerei voor de zware lading aan de wal gebracht en de lading van Antwerpen verplaatsen, gelukkig waren dat maar drie kistjes, en het tussendek eruit. De transformator van 167 ton die we hier zouden krijgen moest in het onderruim. Inmiddels was de agent al aan boord geweest en had gezegd dat de stuwadoor was afbesteld en de andere dag om acht uur zou komen. Zullen we het zware hijsgerei alvast klaarmaken? Nee. Het was inmiddels na twaalven en iedereen had er al meer dan een dagtaak opzitten. Morgen (vandaag eigenlijk) om zeven uur aan dek en dan met een frisse (?) kop klaarmaken. Dan is er minder kans op fouten. En een uur moet voldoende zijn. Zo niet, dan wachten ze maar.

Baby Blogje

0
0
Hoi WMR lezers ,

Ik wil jullie kennis laten maken met mijn pasgeboren blogje. Na 2 jaar op wmr gezeten te hebben, heb ik eindelijk besloten om er een te maken.

Mijn blogje woog letterlijk niks toen ik hem een aantal dagen geleden tot leven bracht, hij was enkel een blanco pagina, wit en leeg snakkend naar wat woorden om zijn leegheid minder leeg te maken . Na het zien van zijn hulpeloosheid kreeg ik sterke gevoelens voor deze jonkie en gaf hem mijn belofte dat zolang ik op Wmr zit ik voor hem zal zorgen hem voeden met woorden en het meest belangrijke dat ik van hem zal gaan houden Ow ik hou zoveel van hem! Het is ge... *emotioneel momentje*....bla bla...

Owkayyyyyyy


Mijn blogje verheugd zich erop om jullie allemaal te vermaken met leuke en interessante berichtjes (of niet). En wenst jullie allemaal (misschien te optimistisch ) een hele fijne zaterdag


Ter afsluiting een lief plaatje van een ijsbeerjong isie niet lief

we are anonymous

Dag 67, 10 augustus 2012

0
0
Om zeven uur aan dek. De bootsman was me al voor en was, samen met de matrozen, al begonnen met een aantal dingen klaar te leggen. Mooi. We hadden van de rederij een hijsplan opgekregen, waarbij beide kranen op negentig ton zouden hijsen. Dat zou goed gaan als het zwaartepunt van de hijs precies tussen de hijspunten zou zitten. We hadden echter in Antwerpen van de supercargo gehoord dat het zwaartepunt een ietsje (?) uit het lood zou zitten. We moesten dus het stuk zo inpikken dat de zware kant onder kraan twee zou zitten. Die moest het minst ver reiken, en kon eventueel op 120 ton hijsen.
Verder zaten we met een beperkte ruimte, want het ruim stond al vol met andere lading. Dus samen met de bootsman een alternatief voor het hijsplan doorgesproken voor het geval dat het niet zou passen. Soms moet je een beetje creatief zijn. Naast het ruim voor alle zekerheid de maten afgepast (zoveel stappen vanaf de rails zit het gat, dan zoveel stappen vrije ruimte, en dan begint het tussendek). Resultaat: moet passen. Hijsgerei ingeschoren, alles lag al klaar dus dat ging vlot: vier grommertjes van 2 meter in de kraan, vier grommertjes van 8 meter op de hijsbalk. Hijsbalk inpikken met beide kranen. Twintig minuten. We hadden dus ruim tijd over, dus toch maar even de balk boven het ruim gehangen om te kijken of het écht past. Als je de hijs erin hebt hangen en het past niet, dat staat zo slordig.
Had net de balk boven het ruim, kwam de kapitein er aan stuiven: Ben je al aan het hijsen? Nee hoor, alleen even uitproberen. Hij dacht al: kranen gezamenlijk boven het ruim, misschien is de stuwadoor tóch eerder gekomen.
Maar alles was in orde. Ietsje na achten kwam de stuwadoor aandalven, waarmee ik in vloeibaar Portugees het laadplan kon doorspreken. Helaas kan ik evenveel Portugees als de voorman Nederlands (of Engels, of Duits), zodat ik het in m'n beste Spaans kon proberen. Met handen en voeten erbij lukte het min of meer. Ik heb jaren met Spaanse matrozen gevaren, dus ik kan een beetje Spaans radbraken. Niet dat er nou zoveel te bespreken was, de situatie was volkomen duidelijk, ook al omdat de hijsbalk al klaar hing.
Even later kwam het stuk aanrijden. Er was net genoeg ruimte tussen onze pontons en een stapel stalen profielen voor Anaba, anders hadden we daar ook nog een probleem mee gehad. Natuurlijk stond het ding verkeerd om, zodat ze het karretje konden keren. Gelukkig was er verderop wat meer ruimte. Een oversized zware lading transport keren is minder gemakkelijk dan een gewoon vrachtwagentje.
De stuwadoor pikte de lading in, we hadden 55 tons sluitingen onder de grommers, die precies in de ogen van het stuk pasten, en we konden hijsen. Draden stijf zetten, ballast van stuurboord naar bakboord pompen, en als het stuk vrij is van de wagen kan de rest met de kraan gebeuren. Als je met de kranen tilt, krijgt het schip een slagzij waardoor het stuk scheef van de vrachtauto getrokken kan worden. En dat kan behoorlijke schade veroorzaken. Dus echt zware lading til je in eerste instantie altijd met de ballast en niet met de kraan.
En inderdaad. Kraan 2 ging op 91 ton door z'n hoeven. Niet letterlijk, maar hij vertikte het te hijsen. De beveiliging was dus keurig afgesteld. Kraantje op 120 ton gezet, kwestie van een schakelaartje draaien, en hij draaide weer als een zonnetje. Die 91 ton kon de kraandrijver in z'n cabine aflezen, daar zit een metertje die aangeeft hoeveel er in de kraan hangt.
Hijs boven het ruim zwaaien en laten zakken tot kort boven de tanktop. Dat was een precies karweitje, want we hadden voor en achter maar een halve meter over. Maar het lukte zonder schade. Houtjes klaarleggen op de juiste plek, en neerzetten. Uitpikken, balk naar de wal draaien en afbouwen, tussendek terugleggen, en de stuwadoor deed de rest van de lading. Vierenzestig kistjes en kratjes. We konden stapelen, dus we hielden ruimte over.
Half twee klaar laden en drie uur klaar sjorren. Pontonnetjes terugleggen ging in een uurtje. Half vijf de loods. Mooi zo.

Floppy

Top 5 van: 11-08-2012

Dag 68, 11 augustus 2012

0
0
Weer onderweg, vier en een halve dag rust. Een kort reisje, Portugal naar Senegal. Zitten nu ter hoogte van Gibraltar en varen de Afrikaanse wateren binnen. Dat is duidelijk te merken want het geblaat over de VHF begint weer. Waar het vandaan komt weet ik niet, maar gezien het feit dat het vrijwel alleen voorkomt op de Noord Afrikaanse kust, zeg Marokko, Algerije en Tunesie, heb ik het vermoeden dat het walstations zijn die zich vervelen en leuk proberen te doen. Als je professioneel met een radio bezig bent houd je je kop tenzij je wat te melden hebt. Je houdt de frequenties vrij voor het geval iemand wat te zeggen heeft.
Zo niet hier. Vooral 's nachts is het een lawaai van jewelste, het nadoen van dierengeluiden: gehinnik, geblaat etc., het spelen van liedjes met arabische inslag, en het ronduit verbaal treiteren met racistische inslag, meestal gemikt op Filipijnen (Pillipino Monkey), alles kom je tegen. En dat op het oproep/veiligheidskanaal (16). Met twee dagen zijn we er voorbij. We zijn verplicht op de oproepfrequenties uit te luisteren, dus afzetten mag niet. Bovendien is zo'n oproepfrequentie er niet voor niets. Het heeft z'n nut, tenzij er één of andere arabier doorheen zit te blaten natuurlijk.
Voor mij is het een periode om de administratie op orde te brengen. In de haven komt daar meestal niets van. Logboeken bijwerken, maar dat gebeurt regelmatig, stabiliteit berekenen en uitdraaien zodat we een mooi papiertje aan de ISM auditeur kunnen laten zien, werklijsten van de matrozen zodat de arbeidsinspectie niet gaat mauwen. Nooit gezien die jongens overigens, ze zullen het wel druk hebben.
Ondertussen probeer ik één van onze vakantiewerkers een beetje basiskennis bij te brengen. We hebben twee leerlingen van een zeevaartschool aan boord die in de vakantie een zakcentje bij proberen te verdienen als matroos. Daar wordt dus dankbaar misbruik van gemaakt, maar als de jongens willen, worden ze min of meer als leerling behandeld. Ze werken dan zes uur per dag aan dek met de matrozen mee (ook dat is goed voor een eventueel latere ontwikkeling als stuurman of machinist) en de andere twee uur staan ze met mij of de kapitein op de brug.
Op de brug krijgen ze allerlei opdrachten over het opzoeken van gegevens die je tijdens de reis of in komende havens nodig hebt, hoe om te gaan met de apparatuur, en meer van dat soort dingen. Zo langzamerhand krijg je de indruk dat ze op de zeevaartscholen helemaal niets meer leren. Niet alleen van deze twee, maar mijn vorige twee termijnen zat ik op een schip dat was ingeschoren bij het igo2c (I go to sea: http://www.igo2c.nl/ ) project. Daar hadden we een hele kudde van die jongens. Je kreeg er hoofdpijn van wat die jongens allemaal níét wisten.
Tegenwoordig zijn de eisen voor officieren geharmoniseerd onder het STCW verdrag (Standards of Training, Certification and Watchkeeping for Seafarers). Omdat ook ontwikkelingslanden moeten kunnen voldoen aan de eisen zijn die (door de IMO) zo belachelijk laag gesteld dat iedereen met een zwem- en dansdiploma de zee op kan. De Nederlandse zeevaartscholen doen hier geestdriftig aan mee, waardoor een Nederlander dezelfde opleiding krijgt als een Ghanees of een Indonesiër. De Nederlander moet alleen wel meer verdienen. De enige meerwaarde die je als Nederlander nog hebt is je kennis en je werkmentaliteit. Door op de kennis te bezuinigen zagen de zeevaartscholen dus de poten onder de stoel van de toekomstige Nederlandse zeevarende weg. Niet echt een leuk vooruitzicht. Het zal mijn tijd wel duren, zo lang zal duurt het niet meer voordat ik met pensioen ga, maar op termijn?

Stinkrook mysterie

0
0
Het is half 3 snachts, onschuldige ik was van plan om lekker te gaan slapen. Voordat ik ga slapen kijk ik nog altijd naar de ow zo wonderschone sterrenhemel zoekend naar meteoren (de Perseiden dit weekend woo ). Ik zag ongeveer 5 meteoren de dampkring binnen treden die stuk voor stuk hele mooie lichtshows gaven.

anyways, het is nu 3 uur snachts ik ben zowat uitgekeken naar meteoren. Mijn dakraam staat open en ik hoor wat stemmen buiten, hoe had ik kunnen weten dat mijn nacht vol met irritatie zo begon ....
Mijn neus vangt plots een vreemd stinkend geurtje op. Het rook naar verbrand plastic en toen ik uit mijn raam keek was er duidelijk een rookwolk te zien afkomstig uit de tuin van mijn aso-buren... (die titel hebben ze van mij gekregen omdat er een bezoekje van de politie nodig was om hun nogal aso-kinderen te temmen)......
Het is dus 3 uur in de nacht iedereen slaapt en mijn aso-buren dachten "Hey laten wij iets gaan verbranden en laat het dan ook mooi iets zijn dat lekker gaat stinken"!!!!!!(ahahaha )

half vijf in de ochtend *tam tam thaammmm*
De neusmarteling zet voort.
Ik was het zat en ging naar benee om wat te drinken en een nieuw slaapplekje zoeken, daar zag ik mijn momi ook heel geiriteerd heen en weer lopen. De arme vrouw wist niet wat haar overkwam, de ene moment ligt ze lekker te slapen te dromen helemaal in vrede en de volgende moment stikt ze in verbrande plastic lucht, dit wens je je ergste vijand nog niet eens toe!!!
Ow en mijn dadi de lucky bastard ! Hij stond op voor zijn nachtelijke wc-bezoek en mijn momi vroeg hem of hij niets vreemds rook, hij haalde zijn neus op en.. niets!!!.. niets zeg ik je!!@@!@!@ Hij rook werkelijk niets!!! Zijn neus is door een aantal operaties minder goed gaan functioneren dus heel veel dingen kan hij niet ruiken. Hij ging zonder enige zorg weer terug zijn bed in. Ik ging ook maar weer naar mijn kamer omdat de hele huis zo'n beetje stonk en zette mijn ventilator op de hoogste stand gericht naar mijn hoofd toe (wat best wel hielp) en viel zo rond 5 uur in slaap.

Now... bijna 1 uur smiddags , binnen stinkt het niet meer zo, maar buiten stinkt het nog wel heel erg. Ik vraag mij wel af wat er zo erg kan stinken, ik kon niet zien wat voor iets de rook produceerde en vanochtend zag ik ook niets verdachts in hun tuin.. so weird

Edit: Het blijkt dat er een brandje was bij de buren iets met de computer en matras dat in de brand vloog, de brandweer was ook langsgeweest vandaar al die stemmen ... Niemand is gewond geraakt. hmmm mysterie opgelost

Onder de indruk

0
0
Mijn vader kan al meer dan een jaar niet meer lezen.
Bij verschillende oogartsen geweest , maar die kunnen daar niets meer aan doen.
Dan ben je uitbehandeld en denk je, de rest van mijn leven kan ik niet meer lezen en tv kijken is ook een ramp.
Hij ziet bv wel iemand op een fiets, maar wie er op zit kan die niet meer scherp krijgen.

Van de week moest hij naar een oogtherapeut.
Je gaat erheen , maar verwacht er niet veel van.
Dan kom je daar binnen en krijg je gelijk al koffie en iedereen is heel aardig.
Dan wordt je gehaald en doe je oogtestjes
Letters lezen op de muur.
Klein groot , donker /licht.
Alles wat iedereen wel eens heeft meegemaakt bij de schooldokter bv.
Ik zat erbij en achter me tegen de muur stonden 6 grote apparaten.
Zegt die mevrouw ineens, ga eens aan dat apparaat zitten.
Legt ze er een boekje onder en op het scherm aan de voorkant wordt dat enorm vergroot.
Met een beetje heen en weer schuiven van het apparaat kom mijn vader dus lezen wat er stond.
Ik denk, dat apparaat neem ik mee voor thuis,
Zegt die mevrouw, dan gaan we hem bestellen voor U en ik verwacht geen bezwaren van de verzekering.
Dus over een week of 6 komt er een gigantisch apparaat en kan mijn vader weer lezen
We moesten ook nog naar een andere man en die had allemaal dingen die het leven van slechtziende mensen vergemakkelijkt.
Bv een voelertje, dat hang je in het kopje en als je dan koffie in schenkt dan gaat het piepen als het kopje vol is.
Maar uitbehandeld betekent dus niet het einde .
Maar helaas verwijst niet elke oogarts dan door naar dit soort instellingen.
Ik was echt onder de indruk.

Dag 69, 12 augustus 2012

0
0
Zo, de administratie is aan kant. Na Dakar beginnen we weer, en tegen die tijd is het alweer tijd om te gaan denken aan einde maand. Het houd ook nóóit op. Overigens, voor de meeste mensen niet, maar voor mij wel. Over ongeveer 2 maanden zit m'n term er op, en heb ik weer een tijdje verlof. De gewone verlofregeling is nogal gecompliceerd, en houdt in dat je 28 à 30 dagen per jaar verlof hebt, en 1 op 1 vergoeding voor de weekeinden en officiële vrije dagen op zee. Na 16 weken heb je dus ca 10 vakantiedagen en 16×2=32 compensatiedagen tegoed. Samen 42. Gedeeld door 5 (werkdagen per week) is goed 8 weken verlof. In de praktijk kom je uit op ongeveer 4 maanden varen en 2½ maand verlof.
Mijn rederij heeft als bijzonderheid dat je extra verlof kunt krijgen. Gewoonlijk is dat 3 maanden varen en 3 maanden verlof. Je levert daarvoor een deel van je overwerkvergoeding in. Het mooie van die regeling is dat ik, met mijn salaris, in het 52% tarief val. Dus van mijn overwerk breng ik meer dan de helft naar "financiën". Dat vervalt als ik dat opneem als verlofdagen. Vadertje Staat (jullie met z'n allen dus) betaalt dus de helft van mijn (extra) verlof. Alvast bedankt.
Het mooie van onze verlofregeling is dat, hoewel je tot op zekere hoogte oproepbaar bent, je ook werkelijk vrij bent. Van collega's die aan de wal gaan werken hoor ik wel van weekeinden aan de wal. Ze gaan aan de wal omdat moeders ze niet kan missen, er een kleine komt of nog iets anders. Als ze eenmaal een walbaan hebben, vaak als monteur of surveyor of zoiets, dan gaat het als volgt:
Één weekend per maand overwerk, moet je werken. Tweede weekend oproepbaar, dus je moet ook werken. Derde weekend voor spoedgevallen, dus dan ben je óók weg. Vierde weekend vrij, en dan komt er één of andere echte spoedklus voorbij zeilen. Dus ben je alsnog aan het klussen. Verder zit je met het woon-werkverkeer. Een uurtje rijden is niks tegenwoordig. Dus je moet om zes uur opstaan en om zeven uur rijden om op acht uur bij de klant te zijn. Het werk loopt altijd uit, dus tegen zessen kun je op huis aan, en dan ben je om zeven uur thuis. Hallo schat, smok smok. Tja, sorry hoor, maar de kleine ligt er al in, die kun je nu niet meer wakker maken. En dan, het doodenkele weekend dat je werkelijk thuis bent: Mama, wie is die vreemde meneer die op zondag het vlees komt snijden?
Als ik weg ben, dan ben ik weg. Als ik thuis ben, dan ben ik thuis. Punt.

afsluiting Olympische Spelen

0
0
Ik heb het bijna niet gevolgd.
Maar de oefening van Epke was wel heel indrukwekkend.
Zoveel jaren zware training en dan maar 1 minuut kunnen pieken.
Petje af.
Ik heb al van meerdere gehoord trouwens dat Epke aan hun rekstok mag komen oefenen

waarom winnen blanken de sprint nooit ?

Top 5 van: 12-08-2012

Uitslag 1e ronde Eredivisie


Damien Jurado

0
0
Gisteren ben ik met de vaste concertclub naar een optreden van singer/songwriter Damien Jurado geweest. Het voorprogramma, de Bowerbirds, viel me een beetje tegen, al denk ik dat ze beter zouden kunnen klinken als ze een ingetogener geluid hadden. Jurado zelf had dit keer geen band bij zich, het was hij en zijn gitaar. Het was een erg goed optreden, met een hoop awkward stage banter erbij, waar we uiteindelijk maar 14 euro aan kwijt waren.

Voor wie hem niet kent:

Damien Jurado - Working Titles

Het regent het regent...

0
0
....

Vanochtend bereikte de Perseiden meteorenregen zijn piekpunt met 100 lichtshows per uur..
Ik had mij er erg op verheugd, maar stomme ik moest zo nodig in slaap vallen dus ik heb het allemaal moeten missen.... Misschien als ik over 100 jaar nog leef dat ik dan wel wakker kan blijven

hier een paar leuke foto's van de meteorenregen van over de hele wereld.
Deze is uit Maastricht

jagende stora

Dag 70, 13 augustus 2012

0
0
Windje in de rug, temperatuur begint weer een beetje schappelijk te worden: 20°C ongeveer. Dat is laag voor de breedte, ca 23° noord. Dat komt door de zuidgaande stroom langs de Portugese en Noord Afrikaanse kust, de Canary Current, meer naar het noorden ook wel de Portugese Noord genoemd. Pas bij Cap Vert, of Dakar, wordt het echt warm. Daar buigt die stroom af naar het westen en wordt de Noord Equatoriaal stroom. Ietsje naar het zuiden komt de warme Equatoriale Tegenstroom vanuit het westen, botst tegen Afrika en buigt (voornamelijk) naar het zuiden, de Bocht van Guinee in. Een klein gedeelte gaat om de noord en mengt met de Noord Equatoriale.
Voorlopig gaan we dus voor het lapje. Lenzend schip heet dat, als je voor wind en zee wegloopt. Het schip maakt dan een soort kurketrekkerachtige beweging. Dankzij de relatieve lage stabiliteit slingert het schip langzaam. Je zou het lui kunnen noemen. Maar je kunt er prima op slapen. Kleine kinderen in de wieg doen dat ook.
Die lage stabiliteit is uiteraard te danken aan die dikke honderd stalen kistjes die we aan dek hebben. Zijn die toch nog ergens goed voor. In Dakar gaan de meeste er af. Dan kunnen we ook een behoorlijke portie van de ballast kwijtraken. We slepen een behoorlijke hoeveelheid ballastwater mee om het schip overeind te houden.
Die ballast zit voornamelijk in de dubbele bodem, het laagste plekje. De dubbele bodem heeft twee functies: ruimte scheppen voor de ballast, en veiligheid. Als je over een keitje hobbelt en krijgt daardoor een gat in de bodem, dan stroomt en geen water het ruim in, en is de kans op zinken een stuk kleiner. Tenslotte is een schip van staal, en als het gat maar groot genoeg is zal elk schip zinken. De truc is dus het schip op te delen in vakjes. Als de vakjes klein genoeg zijn is de kans vrij groot dat een schip bij schade blijft drijven. Dat is al bekent sinds de Titanic. Daar ging het (voornamelijk) mis omdat er teveel vakjes volliepen. Het principe heet compartimentering. Dit schip heeft 16 dubbele bodem tanks, 8 in de lengte en 2 in de breedte, met een tunnelkiel (duct keel) ertussen.
Vroeger werd de dubbele bodem ook gebruikt voor brandstof, maar als je over datzelfde keitje komt en je hebt een gat in de bodem, dan kan er olielekkage optreden en tegenwoordig is dat erger dan moord. Een tweede reden voor alleen ballast in de dubbele boden is het laswerk. Op een brandstoftank mag je niet lassen wegens ontploffingsgevaar. Hier aan boord wordt erg veel lading vastgezet met lassen, of er worden er extra sjorogen gelast. Dat gaat dat op de tanktop, de bovenzijde van de dubbele bodem.
Datzelfde hebben we ook in de zijden. Het schip heeft een dubbele huid. Ook voornamelijk ballast. Zeven tanks aan weerskanten. Overigens hebben we daar wel brandstoftanks tussen zitten. Je moet de prut toch ergens laten. Alles meegerekend kunnen we ongeveer 1100 ton brandstof, 2×3 tanks zware stookolie en 2 tanks diesel, en dat kun je niet kwijt in de hut van de hoofdmachinist.
Die brandstof zit ongeveer in het midden. Reden daarvoor is dat verstoken of bunkeren weinig trimverandering geeft. De reden dat je meerdere tanks hebt is dat je bij voorkeur brandstof van verschillende leveranciers niet mengt. De brandstof kan met elkaar reageren en daarbij parafines vormen. Dat zijn een soort vlokken. Hetzelfde krijg je met een dieselauto, als je zomerbrandstof in de winter gaat gebruiken. Principe is anders, maar de vlokken waar je auto niet op rijdt zijn ook parafines. Overigens worden aan boord de parafines eruit gefilterd met een separator. Maar als er teveel inzitten slaat die dicht en moeten de machinisten hem schoonmaken. En daar zijn ze, heel verstandig, te lui voor.
De belangrijkste reden voor een dubbele huid overigens is dat het scheepsruim vierkant kan worden. Dat gemakkelijk met laden en lossen. Verder kunnen we dankzij die rechte ruimwanden het tussendek op verschillende hoogtes plaatsen, en dat kan ook weer voordelig zijn voor de stuwage. In één geval heb ik eens een volledige deklading jachten kunnen meenemen door zo'n tussendek op een andere hoogte te hangen. Dat heeft de baas toen een hoop centen opgeleverd.

Leuke berichtjes

0
0
Allemaal heel hartelijk bedankt voor de vele leuke berichtjes, zo is ouder worden toch nog prettig.
Viewing all 18691 articles
Browse latest View live