na lange tijd, nou ja, lange tijd, een maand ofzo, heb ik iets met V. de jongen uit mijn vorige blog die ik rode vans noemde. hij is geweldig! sinds maandag is het weer DE vreselijke tijd van de maand en ik smste hem die ochtend, ontwijk me vandaag maar, ik ben ongesteld en chagreinig. hij smste terug, zal ik chocolade voor je halen? ik dacht dat hij een grapje maakte en smste terug, strak plan. komt hij naar me toe in de ochtend pauze, met jawel, een reep chocolade. ik heb hem omhelst en een kus gegeven. nog nooit een vriend gehad die serieus een reep chocolade voor me koopt en me niet ontwijkt. de week ongesteld zijn is bij mij echt een week dat alles en iedereen dood moet. dan kom ik bij de 'vriendin' aan...
ze vond hem leuk en shit, zou ze dat links hebben laten liggen. toen ik maandag met haar in de les zat had ik steeds het gevoel dat er toch iets mis was, ze deed wat vreemd. ze had me die ochtend wel gesmst van heb je nog sigaretten nodig enzo maar het zat me toch niet echt lekker. ik had echt steeds het gevoel dat ze toch boos op me was. ik weet dat ik niet gek ben dus dacht, ik neem even wat afstand en als er iets is dan komt ze naar me toen en praat er over. als ze had gewilt had ze me mogen slaan, als die woede er dan uit is, prima, een blauw oog kun je verbergen met make-up.
gezien zij allemaal keek maar niks deed dacht ik echt, ja WTF, zeg iets, doe iets en het maakt mij gewoon echt woest. in een woede bui heb ik toen ook dingen geroepen die ik niet had mogen zeggen, ik had ze niet eens mogen denken! een dag erna zaten we te praten met onze mentor erbij, dat was deze week, dit is al een klote week voor me gezien ook mijn neefje morgen een jaar overleden is. ik zit toch liever te huilen bij die gedachte dan woedend te zijn over deze ruzie. in dat gesprek zei ze letterlijk, ik kan je hier voor aangeven. ik heb het niet gezegd maar ik denk dat het wel van me afstraalde dat ik dacht, DOE MAAR! dat is jouw woord tegen het mijne! daarnaast, mijn agressie probleem staat zwart op wit vast gesteld dus als ik laaiend iets rond roep wat ik niet meen gaan ze me daar echt geen taak straf of gevangenis straf voor geven. (weet ik uit ervaring)
daarnaast, ze heeft het allemaal te horen gekregen van twee vrienden van ons beide, in mijn hoofd inmiddels alleen van haar want als ik mijn hart lucht bij iemand die het dan tegen de gene waar het over gaat, gaat vertellen, dan ben je geen vriend. nu heb ik een meisje ontmoet dat me echt heeft geholpen een beslissing te maken. gezien de dame waar ik ruzie mee heb zei, je moet er echt hard aan werken om deze vriendschap weer goed te krijgen.
noem me een trut, bitch, debiel of wat dan ook maar ik denk nog steeds dat ik het niet verbeeld heb dat ze vreemd deed en ik vind ook echt dat ze er over had moeten praten! daarnaast heb ik dus ook al sinds het begin dat alles wat ik zeg of doe, zij dat weer af kraakt en niet accepteerd, daarnaast heb ik ook het gevoel dat ik maar een persoon ben die ze nodig heeft om niet alleen te hoeven zitten. om die redenen ben ik dus ook echt niet van plan echt hard te gaan werken voor deze 'vriendschap'.
het moet toch ook niet zo zijn dat ik steeds loop te twijfelen over hoe zij denkt over mij? het kan me helemaal niks schelen wat vreemden van me denken, maar wat vrienden van me denken doet me wel iets.
dus als nieuwejaars voornemen heb ik ook besloten, ik ga geen moeite doen voor mensen waar ik over twijfel, ik doe niks meer wat ik niet leuk vind als het geen nut heeft en ik ga ook ECHT mezelf zijn, wat mensen ook denken. als ik iemand niet mag is het echt niet dat ik alles zeg wat er in mijn hoofd op komt maar ik ga minder filteren. dus inplaats van de DADA kunst, pas ik DADA social life toe! ik schop tegen alles aan en hou op met het commercieel denken. mensen moeten me maar accepteren hoe ik ben.
Gerecht nummer 8 in 2012. 
In totaal 544 recepten aanwezig waarvan 452 met foto. 
Hartelijk welkom in ons mobiel restaurant de Voogelvlucht. 
De WMR-kok heeft een collega uitgenodigd om hem zijn talent met deegwaar te laten vertonen terwijl hij de pizza bereid. 
