In de wildernis
Een man die ettelijke jaren in de IT-business werkte, kreeg het op zijn zenuwen van al dat computergedoe, alsook van de maatschappij, de politiek, het jachtige leven, de stress, de files, kortom, het kwam hem allemaal de strot uit zodat hij besloot alles vaarwel te zeggen en te gaan leven van de jacht en de visvangst ver afgezonderd van alle cultuur en de rompslomp die daar rondhangt. Hij pakte zijn koffer en vertrok naar Canada, ergens in het midden, tussen de meren en de wouden, in de winter vreselijk koud en in de zomer een beetje minder koud. Om bij de dichtstbijzijnde kruidenier te komen moest hij anderhalve week de rivier af met zijn kano. Op een mooie middag, net na de winter en na een verblijf van ongeveer tieneneenhalve maand, wordt er plots op zijn deur geklopt. Zeer verbaasd gaat onze man openmaken en voor zijn dorpel staat een totaal verwilderde man met knoophaar van een halve meter, een bijna vergane jas die nog net niet uit elkaar valt, korsten op zijn aangezicht, lompen rond zijn voeten, een okselgeur van hier tot Tokio en een envelop in zijn hand. "Alstublieft", spreekt de man terwijl hij de envelop overhandigt, "een uitnodiging voor het buurtfeest volgende week zaterdagavond. Mag ik mij voorstellen, ik ben uw buurman van 25 kilometer verder hier ten noorden en iedereen die hier in de buurt woont zou wel eens graag met u kennismaken".
De ex-IT-er denkt bij zichzelf, waarom niet? Hij zit daar nu al bijna een jaar en is nog niemand van de buren tegengekomen. Een heel klein beetje socialiseren kan toch echt geen kwaad. "OK", zegt hij," ik kom".
"Bien", zegt de vettig bebaarde (in Canada wordt wel eens Frans gesproken), "afspraak dus volgende week zaterdagavond zo rond een uur of acht bij mijn blokhut".
De bosmens draait zich om en vertrekt. Na 10 stappen draait hij zich echter om en zegt: "Ik moet u wel waarschuwen, als er hier een feest gegeven wordt wordt er gewoonlijk wel stevig gezopen!"
"Geen probleem", zegt onze man, "dat zal mij eens goed doen! Ik ben hier al van voor de winter en heb wel zin in een stevige pint!"
De man gaat verder, maar na weer tien stappen draait hij zich opnieuw om en zegt: "En zo'n feest kan soms ook wel eens uitlopen op zware bras- en knokpartijen!"
"Geen probleem, ik kan mijn mannetje wel staan als het erop aankomt", zegt onze man.
De buurman gaat weer verder, maar na twintig stappen draait hij zich om en zegt: "En soms loopt het ook wel eens uit op een ware seksorgie met alles erop en eraan".
"Geen probleem!" roept onze man nog, terwijl hij zijn fantasie al de vrije loop laat, "maar euh.... wat moet ik aantrekken voor dat feest?"
"Dat mag je helemaal zelf bepalen", roept de verwilderde, "ik kijk daar niet naar en we zijn toch maar met z'n tweeën..."