en waar de ster bleef stille staan
was geen wolk die haar dekte
een hoog appartements gebouw
met wel honderd kamers
baadde in een prachtig licht
het leek zowaar een aura
niets rond kreeg enig licht
van einde en ver was het zien
de ganse stad keek naar het wonder
men hoorde has en hos in koor
het werd een duwen en drummen
en niemand die zich stoorde
men sprak van de hemel en hun god
ieder vertelde HET VERHAAL!
tot plots heel hoog een venster open ging
en beneden stilte was zonder bevel
de vader boven riep heel luid
na zoveel jaren zindelijk
mijn eerste zoon t is niet te vatten
het hoera was niet te stuiten
en iedereen omhelsde iedereen
ze wisten, dit is een bovenaards teken
ver heel de wereld viel de oorlog stil
wie het kon schonk luiers en wat melk