Papsie

Van verschillende kanten wordt mij nu gevraagd hoe het met mijn man gaat.

Nou, dat gaat eigenlijk best wel goed. De operatie is tot zover hij dat zelf kan beoordelen, goed verlopen, hij had wat tijd nodig om weer bij zijn positieven te komen, want de ruggenprik is niet gelukt. Daarvoor moet de patient medewerkzaam zijn, en hij was van de pré-medicatie al zo ver heen dat daar geen sprake meer van kon zijn. De slaapkop!

Hij had gisteren nog wel veel last van bloedingen en zwellingen, dat deed pijn in het strakke verband maar hij heeft vannacht redelijk geslapen en als het verder helemaal goed gaat, mag ik hem morgen weer mee naar huis nemen.

Dan moet hij weer met krukken gaan lopen, maar dat ziet hij nog niet zitten. Hij heeft een week lang op handen en knieen door het huis gekropen, als een gigantische spin en daar is hij inmiddels aardig handig in geworden.

Maar ik zal blij zijn als ik mijn schatje weer lekker thuis heb, zo'n ziekenzaal met zieke mensen naast je, is toch maar niks.

Dus lekker thuis...daar gaat maar niks boven!