de volgende maand
de bomen strooien blaadjes
in vriendelijke gebaren dwarrelt het omlaag
afscheid huilt in regen
waar ze zacht de grond vinden
ontstaat er het patroon van lang vervlogen zomers
aan de buitenkant een bloem
maar binnen schuift de dag opzij, verloren
langs wat ooit nog levend was
over kromgebogen gras
waait immer wie we waren,
wie we zijn
en worden gaan
een nieuwe maan
breekt aan