Veel mensen hebben gereageerd op mijn vraag hoe ze de elfde september indertijd hebben beleefd. Erg leuk om te lezen en alle reageerders bij deze: bedankt.
Zelf was ik toen het gebeurde op vakantie in zuid Frankrijk. We waren boodschappen wezen doen voor het avondeten en kwamen vrolijk de camping weer oprijden. Toen we bij de caravan aankwamen kwam de buurman ons opgewonden tegemoet lopen en vroeg of we het op de radio gehoord hadden.
Wat gehoord?![]()
In Amerika, duizenden doden.
Mijn eerste gedachte was aan een aardbeving bij San Fransisco maar al snel werd duidelijk hoe het wel zat.
Die avond werd er niet lekker uitgebreid gegeten, we hadden allebei al helemaal geen trek meer. En we waren bang.
Bang dat dit de aanleiding zou zijn voor een derde wereldoorlog en we hebben die nacht allebei slecht geslapen.
De volgende dag naar familie gebeld. Nog met zo'n telefoonkaart in een franse telefooncel en daar hoorde ik van mijn neef wat er allemaal aan de hand was.
We zijn toen weggegaan, we vonden het op de camping ineens niet zo leuk meer, raar he, en we zijn verder naar de kust gegaan. Daar hebben we in het restaurant van de plaatselijke camping zitten eten, en er stond daar een televisie aan. En wat we daarop zagen, dat viel niet mee.![]()
De vakantie is voor ons uiteraard verder gewoon doorgegaan, maar dit was toch wel op een bizarre en nare manier onvergetelijk.
Zelf was ik toen het gebeurde op vakantie in zuid Frankrijk. We waren boodschappen wezen doen voor het avondeten en kwamen vrolijk de camping weer oprijden. Toen we bij de caravan aankwamen kwam de buurman ons opgewonden tegemoet lopen en vroeg of we het op de radio gehoord hadden.
Wat gehoord?
In Amerika, duizenden doden.
Mijn eerste gedachte was aan een aardbeving bij San Fransisco maar al snel werd duidelijk hoe het wel zat.
Die avond werd er niet lekker uitgebreid gegeten, we hadden allebei al helemaal geen trek meer. En we waren bang.
Bang dat dit de aanleiding zou zijn voor een derde wereldoorlog en we hebben die nacht allebei slecht geslapen.
De volgende dag naar familie gebeld. Nog met zo'n telefoonkaart in een franse telefooncel en daar hoorde ik van mijn neef wat er allemaal aan de hand was.
We zijn toen weggegaan, we vonden het op de camping ineens niet zo leuk meer, raar he, en we zijn verder naar de kust gegaan. Daar hebben we in het restaurant van de plaatselijke camping zitten eten, en er stond daar een televisie aan. En wat we daarop zagen, dat viel niet mee.
De vakantie is voor ons uiteraard verder gewoon doorgegaan, maar dit was toch wel op een bizarre en nare manier onvergetelijk.
