Proefrit

Bij ons zijn er al geruime tijd plannen om de auto te vervangen. Niet dat de ouwe al uit elkaar valt maar hij is al behoorlijk oud en Papsie zou wel een wat sterker trekbeest willen hebben voor de caravan.

Wat ik niet zo erg goed begrijp, we zijn nog nooit in echte problemen gekomen wegens gebrek aan trekkracht op de Franse heuvels.

Maar hij had wel een leuke auto in gedachten, en daarstraks riep hij me achter de computer vandaan, he, kom eens kijken!

Ik naar beneden, zie niks bijzonders, de achtertuin in, alles nog steeds gewoon, hekje uit en daar loop ik bijna tegen een enorme zwarte auto met vijf deuren aan die daar stond.
Heel groot en heel zwart...
Zwart van buiten, zwart van binnen, met getinte ramen achter. O ja en met lichtgrijze bumpers.....

Mijn eerste gedachte was; ach, wie is er dood, maar dat zei ik toch maar niet.

Nou ja, instappen dus en Papsie rijden met dat ding. Dat was nog een hele klim. zo hoog en ik heb geen lange benen.
De stoelen zitten zaaaaalig, maar de vering vond ik nogal ehhh...sportief. Hard dus.

Zo hebben we een eindje gereden en Papsie was zeer te spreken over de rijprestaties en dan komt onvermijdelijk de vraag van Papsie: Wat vind je er van????

Ik: Hoe is zijn benzinegebruik?
hij: iets hoger dan die we nu hebben.
Ik: en de wegenbelasting?
hij: iets hoger dan die we nu hebben.
Ik: en die grote wielen, wat wordt dat als er een nieuwe band nodig is?
hij: ja, stuk duurder dan die we nu hebben. En wat vind je van de auto zelf??

Ja, hoe zeg je zoiets op een aardige manier?
Ik vond het precies een begrafeniswagen.
En ik zie me niet volgend jaar met een hupse caravan met zo een zwarte grafkar ervoor gaan kamperen.

Helemaal donker achterin, het leek wel een rijdende winterdepressie. Papsie had daar gelukkig wel begrip voor, dus de koop is niet doorgegaan. Gelukkig maar!

Zo'n grafkar.......