Vanmorgen besloot ik ondanks het mindere weer in het kader van gezond blijven naar Leiden te fietsen (vanuit Den Haag) naar de universiteit. Volgens buienradar kon ik het naderende regenfront nog net voor zijn, dus vol goede moed sprong ik op het stalen ros (jaja, ik weet dat het aluminium moet zijn, maar dat klinkt niet
). Ik was blijkbaar nog niet helemaal wakker, want ongeveer na een kwartier merkte ik dat mijn achterband een beetje zacht was geworden. Het was niet dramatisch, maar wel merkbaar. Uiteindelijk ben ik net niet droog in Leiden aangekomen.Op de terugweg merkte ik echter pas hoeveel de wind daarbij geholpen had, want ik moest er vol tegenin trappen
Ondertussen was mijn band nog net iets zachter geworden... Ook deze keer kon ik volgens buienradar de regen net ontduiken, ware het niet dat ik in de gang onderweg naar buiten nog een bekende tegenkwam 
Toen ik in Leidschendam was, was het inderdaad raak. Veel tegenwind en ook nog regen, niet ideaal. Dan moet ik toch zeggen dat ik liever regen heb dan wind Tussen Leidschendam en Leidschenveen steek ik altijd de A13 over via een fietsersbrug. Als je richting Leidschenveen gaat, gaat die brug op een gegeven moment redelijk steil omlaag, waardoor je lekker wat vaart kunt opbouwen. Vandaag was de versnelling echter verwaarloosbaar, zo hard regende het
Nu verveel ik me
Morgen eindelijk weer colleges: Applied Computational Molecular Biology (vervolg op bioinformatica) en Advanced Live Cell Imaging (wat overal geschreven staat als Advanced Life Cell Imaging, een doornstruik in mijn oog), dus dat wordt wel leuk 