Lentekriebels of Voorjaarsdepressie ?

Zoals de natuur is
op dit moment
voel ik mij...

Zoals een wolk
achter de zon
voel ik mij...

Op zoek naar warmte
jaag ik de wolk weg
plak ik blaadjes aan de struiken
ook al zijn ze niet ech...

Zonder make up
loop ik op straat...
voel me naakter dan de natuur...
geen mens die tegen me praat...

Parmantig loop ik door
kleur ik mijn lippen rood!
mascara op mijn ogen
maar van binnen blijf ik dood...

Dan opeens
een zonnestraal...
verblind kijk ik omhoog
maar toch voel ik me kaal...

Een narcisje ontwaakt
*nou ik nog * denk ik onder het lopen...
voel de warmte van de zon
er valt nog op de Lente te hopen...

De natuur loopt drie weken achter
ik ook, dat lijkt het in ieder geval
van wintertijd naar zomertijd
ga ik door een heel diep dal...

De klok een uur terug
het blijft langer licht...
ben ik ouder of juist jonger?
en wie leest straks dit gedicht??

Een waardering bepaald mijn tekst
geef mij een tien alsjeblief
want voel mij soms een nul
dan weer heb ik het leven o zo lief...

Dan koop ik nieuwe lippenstift!!
en mascara die niet vlekt!!
ik koop een grote bos narcissen!
en ben ik goed gebekt!!!