Altijd onverwacht
als de sterren zich verdringen
zich flikkerend willen tonen
dreigt de nacht helder te dagen
verbaast kijkt men naar boven
de nacht breekt uit haar voegen
steunt op de toppen van bomen
de kerktoren wijst de pool
slapers weten niet wat ze missen
de maan die treuzelend de hemel bezoekt
mengt zich in het fijne gevoel
trekt de lijn naar het afscheidspunt
terwijl ze de sterren lachend kust
bij het eerste morgen uur
is de zon nog bleek
speelt kleurenwissel met de nacht
walst met nieuwe kleur de dag in
de hemel brengt het dag na nacht
met gevoel en onverwach
als de sterren zich verdringen
zich flikkerend willen tonen
dreigt de nacht helder te dagen
verbaast kijkt men naar boven
de nacht breekt uit haar voegen
steunt op de toppen van bomen
de kerktoren wijst de pool
slapers weten niet wat ze missen
de maan die treuzelend de hemel bezoekt
mengt zich in het fijne gevoel
trekt de lijn naar het afscheidspunt
terwijl ze de sterren lachend kust
bij het eerste morgen uur
is de zon nog bleek
speelt kleurenwissel met de nacht
walst met nieuwe kleur de dag in
de hemel brengt het dag na nacht
met gevoel en onverwach