Henk komt strontzat thuis.
Hij laat zich voor dood neervallen in zijn bed naast zijn partner.
Hij wordt wakker aan de poort van de hemel en St Maarten zegt:
"Henk jong, ge zijt gestorven in uwe slaap".
Henk, volledig uit zijn lood geslagen, antwoordt:
"Dood? Ik kan niet dood zijn! Ik hou te veel van het leven! Ik wil terug naar huis!"
St-Maarten zegt: "Ge kunt alleen maar terugkeren als een kip."
Henk antwoord: "Zolang ik kan terugkeren naar een boerderij dicht
bij mij thuis, is het goed!"
Zo gezegd, zo gedaan.
Daar staat Henk, bedekt met pluimen en krabbend in de grond.
Een haan komt dichterbij: "Ah, zijt gij die nieuwe kip?"
"Hoe is uwen eerste dag hier geweest?"
"Niet slecht" zegt Henk de kip, "maar ik voel iets raar in mijn
buik, net alsof ik ga ontploffen."
"Ge ovuleerd", legt de haan uit, "Zeg nu niet dat ge nog nooit een ei
hebt gelegd? Ontspan, laat u volledig gaan, dat is heel normaal".
Henk luistert naar de haan en enkele oncomfortabele momenten later:
voilà, een ei!
Henk loopt over van emotie na zijn eerste kennismaking met het moederschap.
Met volle overgave legt hij nog een tweede ei.
Terwijl hij zich klaarmaakt om ook nog een derde ei te leggen, voelt
hij een harde klap op zijn hoofd en hoort hij zijn partner roepen:
"Henk, word wakker, je schijt ons bed vol !!!!!"
Hij laat zich voor dood neervallen in zijn bed naast zijn partner.
Hij wordt wakker aan de poort van de hemel en St Maarten zegt:
"Henk jong, ge zijt gestorven in uwe slaap".
Henk, volledig uit zijn lood geslagen, antwoordt:
"Dood? Ik kan niet dood zijn! Ik hou te veel van het leven! Ik wil terug naar huis!"
St-Maarten zegt: "Ge kunt alleen maar terugkeren als een kip."
Henk antwoord: "Zolang ik kan terugkeren naar een boerderij dicht
bij mij thuis, is het goed!"
Zo gezegd, zo gedaan.
Daar staat Henk, bedekt met pluimen en krabbend in de grond.
Een haan komt dichterbij: "Ah, zijt gij die nieuwe kip?"
"Hoe is uwen eerste dag hier geweest?"
"Niet slecht" zegt Henk de kip, "maar ik voel iets raar in mijn
buik, net alsof ik ga ontploffen."
"Ge ovuleerd", legt de haan uit, "Zeg nu niet dat ge nog nooit een ei
hebt gelegd? Ontspan, laat u volledig gaan, dat is heel normaal".
Henk luistert naar de haan en enkele oncomfortabele momenten later:
voilà, een ei!
Henk loopt over van emotie na zijn eerste kennismaking met het moederschap.
Met volle overgave legt hij nog een tweede ei.
Terwijl hij zich klaarmaakt om ook nog een derde ei te leggen, voelt
hij een harde klap op zijn hoofd en hoort hij zijn partner roepen:
"Henk, word wakker, je schijt ons bed vol !!!!!"
