Een advocaat sterft en komt aan bij de hemelpoort. Tot zijn ergernis staan er duizenden mensen te wachten tot zij langs Petrus naar binnen kunnen. Tot zijn grote verbazing staat Petrus op, loopt van achter de balie langs de rij met wachtende mensen naar de advocaat en groet hem warm en vriendelijk. Dan pakt Petrus de hand van de advocaat en leid hem naar voor in de rij en wijst hem een gemakkelijke stoel bij de balie. De advocaat zegt: "Ik vind al die aandacht niet erg hoor, maar wat maakt mij zo speciaal?" Petrus antwoordt: "Ik heb al je uren die je in rekening hebt gebracht bij je cliënten bij elkaar opgeteld, en volgens mijn berekeningen moet je 193 jaar oud zijn."
Een advocaat sterft en komt aan bij de hemelpoort. Tot zijn ergernis staan er duizenden mensen te wachten tot zij langs Petrus naar binnen kunnen. Tot zijn grote verbazing staat Petrus op, loopt van achter de balie langs de rij met wachtende mensen naar de advocaat en groet hem warm en vriendelijk. Dan pakt Petrus de hand van de advocaat en leid hem naar voor in de rij en wijst hem een gemakkelijke stoel bij de balie. De advocaat zegt: "Ik vind al die aandacht niet erg hoor, maar wat maakt mij zo speciaal?" Petrus antwoordt: "Ik heb al je uren die je in rekening hebt gebracht bij je cliënten bij elkaar opgeteld, en volgens mijn berekeningen moet je 193 jaar oud zijn."
