Alom met goud behangen
Zijn vijver leek er wel een zee
en alle vis was er te vangen
Zijn inkomlaan was theatraal
met wel duizend eikenbomen
En lang diende je te gaan
Om tot het kasteel te komen
Bijna niet te beschrijven
Je werd er zowaar wat duizelig van
nauwelijks met de werkelijkheid te rijmen
Het was veeleer een droomroman
Jij die dit leest ik zie je denken
Je twijfelt of het goed blijft gaan
Of niet op 't laatst alles zal zwenken
En zijn geluk de mist ingaat
Dat rijkdom niet gelukkig maakt
Zonder liefde niets van tel
maar da's nou net het leuke eraan
gelukkig was ie wel .
