Voor de samenvatting van alle gebeurtenissen: scroll even naar onderen!
Vlek, een halfkat/halfelf. En mijn nieuwste personage, werd ergens anders wakker dan dat ik in slaap was gevallen. Na niet al te lang lopen kwam ik terecht in een herberg, waar iedereen druk met elkaar aan het praten was. Ze keken haar even vreemd aan en wenkten haar toen met de vraag of ik hier toevallig net aangekomen was nadat ze wakker werd, wat ze bevestigde. Na van een paar commentaar te hebben gekregen op haar oren en staart ging ik maar ergens zitten. Een wolfmens had het commentaar van de mensen gehoord en was naar voren gekomen om bij me op de bank te gaan zitten. Hij stelde zich voor als Voltorn Silverclaw, en begon te vertellen wat er aan de hand was. Blijkbaar waren er van allemaal verschillende werelden mensen bij elkaar gehaald in deze herberg, om te voorkomen dat deze werelden allemaal met elkaar zouden botsen. Dit moesten we doen door problemen uit het verleden te herhalen, en op te lossen op dezelfde manier zoals ze dat toen daar gedaan hadden.
Het eerste probleem diende zich al snel aan; een stel imps, waarvan de prinses met iemand zou moeten trouwen in de Herberg. Nou voelt natuurlijk niemand zich geroepen om te trouwen met een Imp, maar helaas was dit in het verleden gebeurd, dus iemand moest zich opofferen. Helemaal vrijwillig ging dat niet, want de prinses moest er natuurlijk ook mee instemmen. Na veel krachtoefeningen, rondjes lopen, liedjes zingen en allemaal andere onzin koos de prinses voor een ander vrouwtje.. ( ja, twee vrouwen dus xD ) Shenaya, een van de ex-kinderen van Khaldazar. Nadat de enige elf die er rondliep hier zijn oren geamputeerd waren kon de plechtigheid beginnen ( imps houden van elfenorentaart ) en al snel waren prinses 69 en Shenaya met elkaar in de echt verbonden, en werd de kersverse bruid even meegenomen voor de vader van de prinses om 'getest' te worden. Ze hadden Voltorn ook nog aan gewezen als potentiele bruidegom, maar die had mij smekend aangekeken en we hebben maar even gedaan alsof we wat hadden. De Imps hadden ook nog ergens in het proces een Artefact van Ilsewyn ( Tom, die een of andere strontvervelende woudelf speelde ) afgepakt. Deze vond ik terug in de toilet en heb ik in mijn tas gestopt.
Al snel deed zich probleem twee voor: een versmelting tussen Kreydor ( mijn wereld ) en Formanterra. Oblivion die probeerde een verbond te sluiten met de elitetroepen van Formanterra. We hebben dus maar even snel Oblivion in elkaar gehakt en de vijfjes geleerd dat je niet samen met werken met oblivion. De vijfjes waren echter nogal... gay. Hun tunieken waren knalroze, en aalgezien er een van hun gestorven was probeerde ze iedere jongen over te halen zich bij hun te voegen en die lege plek in te nemen. Weer even Voltorn gered op dezelfde manier.
Het volgende probleem was een versmelting van Khaldazar en het land van Iss. We moesten iets herhalen wat er op een eiland gebeurd was, maar er komen maar 5 mensen op de boot naar het eiland dus de rest bleef op het strand staan, en werd daar aangevallen door boze vissenmonsters, die toen de andere groep terug was ook nog een versterking kregen van de Malkari, een volk uit het land van Iss dat alles beschermt dat met water te maken heeft. We moesten het aanvallen van de Vissekoppen helaas staken omdat de Isagen, andere inwoners uit Iss die aan onze kant stonden moeilijk deden over het aanvallen van hun landgenoten. Die hebben we dus moeten laten gaan. Voltorn, die ondertussen nogal veel samen met mij liep, was nogal hard geraakt, dus ik heb hem maar ondersteund en samen zijn we terug gelopen naar de herberg, waar hij verbonden werd.
In de kleine pauze die we hadden, heb ik het Artefact wat al die tijd in mijn tas had gezeten terug gegeven aan Ilsewyn, nadat ik van de zeevaarders ( piraten eigenlijk ) uit Aderion had gehoord dat het toch wel erg belangrijk was, want zonder dat artefact kon de hele wereld nog wel eens afsterven. Aangezien ik de zeevaarders WEL mocht heb ik hem toch maar terug gegeven, samen met mijn tas, zodat hij hem beter bij kon houden. Echter... Twee minuten later werden we overvallen door VAMPIER(!)orks, die het artefact zonder enig probleem van Ilsewyn terugnamen en ons allemaal bewusteloos/zwaargewond achterlieten.
Ik wakker, vloeken en schelden op Ilsewyn dat hij een stomkop was en een eikel en dat hij beter op zijn spullen moest passen en ga zo maar door. Veel tijd om ons daar zorgen over te maken kregen we alleen niet. De groep was in tweeen gesplitst. Een groep van 7 mensen was gestuurd om een probleem op te lossen verder weg, maar ik sloeg die even over, voornamelijk omdat ze van alle probleemwerelden mensen wilden hebben, en mijn wereld absoluut geen probleem meer had, en ook een beetje omdat Voltorn ook niet meeging. Al snel nadat deze groep vertrokken was kregen we in de herberg ook een probleem: Watta, slechte magiers uit het Land van Iss, kwamen even eisen dat wij de herbergier ( ook een magier, die ons hielp alle versmeltingen op te zoeken zodat wij ze op konden lossen ) af zouden zweren en onze trouw aan hun zouden zweren. Als wij niet op dit verzoek ingingen zou er elk uur iemand van ons sterven. Na wat angstig gedoe en gepraat in het hoekje ( naar buiten gaan was onmogelijk, ze hadden alles afgesloten ) besloot ik dat ik het saai vond en ben ik op de bank recht voor de neus van de Watta gewoon gaan 'slapen'. Op gegeven moment wilde ze even met mij praten, en door mijn stomheid kwam ik er als enige vandaan ZONDER pain of fear op me gecast te krijgen, go me! Na een tijdje waren de Watta het zat en de mensen hadden nog steeds geen goed plan. Ze hadden een kistje gepakt en wilden daar net iets mee uithalen toen er twee Watta ( er waren er 3 trouwens ) gesubdowned werden en de derde werd gestund. Helaas heeft zoiets triviaals geen zin om drie machtige magiers, en kregen we weer een mass-paralize over ons. Als straf zouden er nu twee mensen sterven. Er werden twee namen getrokken, en twee NPC's stierven ( cadeautje van de spelleiding, de volgende zouden spelers zijn ). Oke.. leuk.. kistje met namen. Al snel had ik dat kistje in mijn bezit, had dit gemeld bij de mensen en al heel snel zaten ze allemaal om me heen zodat de Watta niet konden zien wat ik deed. We haalden de briefjes met onze namen er uit, en deden er nieuwe briefjes in, waar 'Watta' op stond. Zonder dat de Watta's iets gemerkt hadden ( zelfs OC niet.. ) stond het kistje weer bij hun op tafel, en wachtten we geduldig af tot ze het volgende briefje zouden trekken. Edgar, een van de zeevaarders, was even OC naar Migs ( de grote spelleider ) toegelopen en had verteld wat we gedaan hadden. Migs was vijf minuten niet meer uit zijn lachbui te krijgen, en keek mij verbaast aan dat ik dat voor elkaar had gekregen.. Helaas was dit niet de manier geweest waarop ze dat vroeger hadden gedaan, dus heeft hij snel in moeten grijpen om ons de goede weg op te zetten, aangezien de NPC's nog steeds om het uur dat kistje moesten openen... We kregen de hint dat er ergens een zandloper lag. Met mijn vet awesome skills ( katten zijn nogal.. sneaky ) had ik die heel erg snel te pakken, omgedraaid, en al snel was het poof Watta, byebye, en tot de volgende keer. Uiteindelijk bleek dit een Versmelting te zijn geweest tussen het Land van Iss, en Fengs.
Toen de andere groep terugkeerde van hun missie kregen we te horen dat hun iets soortgelijks overkomen was, alleen hadden hun vastgezeten in hotel Caprica, een spookhotel op Aderion. Zij moesten echter doen wat het spookpersoneel ze zei, en als ze niet vrolijk genoeg waren kregen ze een pain op hun afgevuurd, ik bleek dus echt de enige speler te zijn die NIET gemarteld was, go me. Ook daar hadden ze een zandloper gevonden, en was het op een zelfde manier afgelopen.
Tijd voor een kleine pauze, tijd voor OC! Even lekker gegeten, nagekletst en al snel daarna weer door.
Want het volgende probleem was in Aderion. Vampieren op het adelijk bal. Helaas was niemand van ons daadwerkelijk geschikt om Adel te spelen, dus deze keer faalden we. Op Aderion liepen er geen halfkatten/halfwolfen rond, dus ik en Voltorn hebben nogal veel moeite moeten doen alles te verbergen. Helaas viel op gegeven mijn staart onder mijn shirt vandaan en werd ik in de gevangenis gestopt. Gelukkig was ik nogal goed in het werken met sloten. Een paar minuten later was ik weer vrij. Zo veel voor de adel van Aderion. Ze waren toch vervelend.Volgende probleem, Weer Aderion. Op de dag van de doden zouden de ondoden vredig terugkomen na weet ik veel wat, om zo nog een dag bij hun geliefde/ouders/vrienden/ te kunnen zijn. Helaas was er ergens iets fout gegaan en hebben de ondoden aangevallen. Ondoden kunnen echter niet dood door gewone wapens, alleen met een Carnifax ( verdomme, WEER een artefact ). We zijn met de hele groep door het bos gegaan, de ondoden afwerend, naar het Orakel om er achter te komen waar de Carnifax deze keer was, en wie van ons hem moest dragen. Na een lange en vermoeiende reis kwamen we aan bij het Orakel, waar we eerst allemaal 2 vragen goed moesten beantwoorden om bij het orakel te mogen. Helaas is Vlek niet zo snugger daarin, dus ik kwam er niet bij. Gelukkig waren andere mensen slim genoeg, en kregen we de antwoorden waar we naar op zoek waren.. of die ons in ieder geval verder konden helpen.
De reis ging verder naar het land van de doden, waar we de Carnifax in een van de graven zouden vinden. Deze keer gelukkig geen aanvallen van Ondoden in het bos. Voltorn en ik liepen echter wel wat te snel, waardoor we soms even moesten stoppen om te wachter op de rest, die kennelijk nogal moe waren van het lopen. ( daamn en dan klaag ik soms over mijn conditie.. ) We zijn even gestopt, hebben in Animalspeak even de mensen lopen bekritiseren en zijn daarna doorgelopen. Uiteindelijk bij het rijk van de Doden moesten we het kerkhof op, want in een van de grafstenen zat de Carnifax. Zodra we door de poort kwamen begon het, maar als we de poort sloten resette alles, en konden we in principe opnieuw beginnen. Er gingen ongeveer acht mensen naar binnen, en al snel hadden we alle graven aan de voorkant om. De groep was dus voornamelijk bezig met de ondoden van zich af te houden, maar veel schoten we niet op, iedereen kreeg alleen maar schade maar richtte niets uit. Twee mensen waren tot verder naar achter doorgedrongen maar zaten daar nu in de problemen. In eerste instantie was ik uit het kerkhof gebleven, zodat we de ernstig gewonden er uit konden trekken en verzorgen, maar ik kreeg last van heldhaftigheid, en na even Voltorn, die het er totaal niet mee eens was dat ik naar binnen wou te verzekeren dat ik naar buiten zou komen, dook ik er in. Na even wat ondoden te hebben afgeweerd rende ik er tussendoor naar achteren, naar de twee die daar in de problemen stonden te zijn. We stonden nu tussen 5 ondoden in met 3 mensen, en achter de ondoden stonden nog allemaal potentielen graven. Met een beetje forceren stonden we uiteindelijk helemaal achteraan het kerkhof, lekker dicht bij een of ander vet groot en creepy monster dat in eerste instantie alleen maar intimiderend bezig was, maar nu toch gevaarlijk dichtbij stond. Echter.. achter hem stond een grafsteen. Drie keer raden. Goh, welk graf zou de Carnifax nu inzitten.. Heldendaad twee; dook tussen de ondoden door, hield mijn staf achter mijn rug zodat de ondoden me daar in ieder geval niet konden raken, dook onder de klauwen van groot beest door en pakte grafsteen mee; hebbes! Inderdaad, de Carnifax zat er in. Nu nog uit het rijk der doden komen. Tijd voor sprint twee. De twee mensen in de hoek achtergelaten aangezien ze toch niet meer konden lopen, ik niemand mee kon nemen ( in 1 hand de Caranifax en in de andere mijn staf ) en ze brulden dat de Carnifax belangrijker was. In een sprint zoveel mogelijk klauwen/wapens ontweken, maar ik kwam letterlijk de poort uitvallen, de laatste klap had mijn laatste been geraakt. Maar ik was buiten, ik had de Carnifax en nadat we de ondoden nu snel dood hadden kon ik even verbonden worden. Voltorn was bij me komen zitten, maar werd al snel even weggeroepen om wat te bespreken, waardoor ze mij ergens alleen lieten liggen, zonder wapen ( dat gevallen was toen ik uit de poort kwam springen ), en zonder mogelijkheid om op te staan.. lekkere mensen..
Nu hadden we de Carnifax, en moesten we het dorp dat aangevallen was door de ondoden even bevrijden van de ondoden. Aangezien ik niet meer kon lopen werd ik eerst meegetild, daarna even genoeg genezen dat ik in ieder geval kon staan en daarna op weg naar het dorp. Voornamelijk meegelopen om de ondoden te vinden, aan te wijzen en proberen zelf niet geraakt te worden, wat helaas op gegeven moment niet meer lukte, ik werd in mijn rug geraakt, en toen lag ik alweer neer..
De volgende ochtend werd ik weer wakker, nog steeds ernstig verzwakt, maar al beter als de avond ervoor. Nadat we gegeten hadden werd het tijd om het artefact terug te halen wat Ilsewyn alweer kwijt was geraakt. Alleen we kregen van de herbergier te horen dat het geen gewone orks waren, maar vampierorks. Hij zou ons dus eerst even terug in de tijd zetten zodat we konden voorkomen dat ze vampierorks werden, en daarna zouden we het artefact van Elun ( zo heette dat kreng dus ) terug konden jatten. Dus, ik gelukkig nog een healing op me gekregen zodat ik wat beter door kon, en toen op weg naar het bos, waar de Vampier op zoek was naar de Orks, en wij de Vampier even moesten vermoorden. He, die vampier komt me bekend voor, was die niet op het feest van de Adel? Mooi! Nog een probleem opgelost.. vampier gepakt, vermoord, waren de orks alleen niet bij mee.. dus toen kregen we nog een een legion orks op ons dat, en een daarvan leek boksen wel een leuke sport te vinden, Kreeg een vuist inclusief subdown, dus viel bewusteloos op de grond neer. Gelukkig is het geen hitpoint schade.. Na paar minuten weer bijgekomen, was al weggesleept bij de Orks vandaan, en de meeste orks waren al dood.
Nou ja, vampier dood, wat orks dood, scheelde straks ook weer. Nu ( even tijdssprong van Migs, hij had geen zin eerst terug te lopen naar de herberg om dan weer hetzelfde bos in te gaan ) op jacht naar het Artefact van Elun. Iedereen kon nu woudlopen, dus ik ben met Voltorn, Ilsewyn en Raven het bos ingegaan als sneakpartij, terwijl de rest de Orks eens ging pesten en uitdagen om ze bij het Artefact vandaan te halen, zodat wij deze konden pakken. Dus wij langs de orks heensneaken, even wachten tot de rest de orks aan het bevechten was, en naar de plek gerend waar het Artefact ligt. Een van de mensen van de vechtgroep had hem al te pakken, maar zat nogal inde problemen. Echter ik had mijn staf niet meer, die hadden ze de avond ervoor laten liggen bij het rijk van de doden, die had ik zelf niet mee kunnen nemen omdat ik niet er naar toe kon lopen en niemand er aan had gedacht deze mee te nemen.. dus ik hielp door het artefact aan te pakken, en kreeg opeens twee stukken in mijn hand. Het artefact was gebroken.. nou ja, Ork zet zijn aandacht op mij, ik ren als een idioot het bos uit met de stukken artefact in mijn hand, wacht daar even op de rest, krijg een boze Voltorn op me af wil je nooit meer zo gevaarlijk ergens tussendoor rennen? Ik kan je niet beschermen als je me te snel af bent. en daarna hoorde ik pas dat hij de ork die achter mij aan wilde komen ging bevechten, en deze door een aanval van achteren door iemand anders op hem was gevallen, oeps.. Nou ja, we waren allemaal nog redelijk heel.. ik heb op de terugweg naar de herberg nog een mooie lange stok uitgezocht, die Voltorn voor mij heeft behandeld zodat ik weer een staf zou hebben. Op de weg terug, het derde stuk van het Artefact had Ilsewyn zelf meegenomen en in mijn tas gestopt die hij nog steeds had, vonden we een stukje van het artefact op de grond.. had hij niet goed in de tas gestopt en laten vallen... hele groep boos op hem dat hij ECHT beter op moet passen, was best komisch.
Terug in de herberg, volgende probleem. Op de wereld van Khaldazar ligt een vloek. Iedereen de 18 word er gek. Ik was 18, maar ook 1.8, lang leve half elf zijn, ik had er geen last van. Maar de rest wel.. Van de herbergier kreeg iedereen een beetje Watta-magie, waardoor ze beschermd waren tegen de vloek, tenminste tijdelijk, maar ook al hun emoties kwijt waren. Op Khaldazar moesten we iemand beschermen tegen Oblivion. Helaas has Oblivion op Khaldazar ook Krabby's, gemuteerde mensen met scharen en pantser. Nou ja, ik er met volle passie op af, de rest een beetje robottig, verteld een van de wattadingesen me dat je een Krabby kunt temmen door je hand op de borst te leggen en 'nee' te zeggen. Oke prima, zal ik even doen. BAM! Word neergemaaid nadat ik het gedaan had door dat rotbeest met een dubbele slag, ik dus WEER neer op de grond, weer bewusteloos. Door de gevoellose Voltorn naar de zijkant gesleept, want hele sterke emoties kwamen nog wel lichtelijk door. Hij beetje rond bij blijven, voor de rest ongeschillig, maar dat weet ik eigenlijk niet. Pas toen ik wakker werd gemaakt door een full heal ( ze hadden de magier weten te beschermen tegen Oblivion ) zag ik dat die bij me had gezeten. Nou ja, magier beschermd, poof: transportation terug naar de Herberg. Deze tweede Magier hadden we nodig om de zeevaarders van Aderion te helpen. Met zn tweeen zouden ze het gezonken schip terug naar boven halen. Helaas helaas gaat niets makkelijk, dus terwijl de magiers werkten aan het schip terug naar boven halen moesten wij ze met zn allen beschermen tegen al het kwade van alle werelden: juttu-juttu's, Oblivion, Ondoden en weet ik veel wat er nog meer allemaal voor onzin daar rondliep. Ben een paar keer stevig geraakt, Voltorn veel beschermd en vice versa natuurlijk ook, en uiteindelijk alles dood gekregen. De mensen van Aderion zouden door de zeevaarders thuisgebracht worden, en toen daarna vaarwel was gezwaaid ( godzijdank had Ilsewyn deze keer WEL aan zijn artefact gedacht, en had hij deze bij ) moesten ook wij allemaal terug naar onze wereld.. Afscheid nemen was moeilijk, vooral omdat Voltorn van een andere wereld kwam, en ik toch wel graag bij hem wou blijven. Maar poef: het einde van Worldshake, alle werelden zijn gered!
Dus:
Imps gepest en een artefact gevonden
de gays gered van Oblivion
Vissen gepest
artefact teruggegeven aan rechtmatige eigenaar
overvallen dooe orcs, byebye artefact
Watta's bijna zelfmoord laten plegen
Adel ten prooi laten vallen aan vampiers
bij Orakel op visite geweest
2e Artefact opgehaald uit het rijk der doden
dorp gered van de ondoden
vampier vermoord
artefact teruggehaald bij de orks vandaan
Magier beschermd
Magiers beschermd
afscheid genomen
Vlek, een halfkat/halfelf. En mijn nieuwste personage, werd ergens anders wakker dan dat ik in slaap was gevallen. Na niet al te lang lopen kwam ik terecht in een herberg, waar iedereen druk met elkaar aan het praten was. Ze keken haar even vreemd aan en wenkten haar toen met de vraag of ik hier toevallig net aangekomen was nadat ze wakker werd, wat ze bevestigde. Na van een paar commentaar te hebben gekregen op haar oren en staart ging ik maar ergens zitten. Een wolfmens had het commentaar van de mensen gehoord en was naar voren gekomen om bij me op de bank te gaan zitten. Hij stelde zich voor als Voltorn Silverclaw, en begon te vertellen wat er aan de hand was. Blijkbaar waren er van allemaal verschillende werelden mensen bij elkaar gehaald in deze herberg, om te voorkomen dat deze werelden allemaal met elkaar zouden botsen. Dit moesten we doen door problemen uit het verleden te herhalen, en op te lossen op dezelfde manier zoals ze dat toen daar gedaan hadden.
Het eerste probleem diende zich al snel aan; een stel imps, waarvan de prinses met iemand zou moeten trouwen in de Herberg. Nou voelt natuurlijk niemand zich geroepen om te trouwen met een Imp, maar helaas was dit in het verleden gebeurd, dus iemand moest zich opofferen. Helemaal vrijwillig ging dat niet, want de prinses moest er natuurlijk ook mee instemmen. Na veel krachtoefeningen, rondjes lopen, liedjes zingen en allemaal andere onzin koos de prinses voor een ander vrouwtje.. ( ja, twee vrouwen dus xD ) Shenaya, een van de ex-kinderen van Khaldazar. Nadat de enige elf die er rondliep hier zijn oren geamputeerd waren kon de plechtigheid beginnen ( imps houden van elfenorentaart ) en al snel waren prinses 69 en Shenaya met elkaar in de echt verbonden, en werd de kersverse bruid even meegenomen voor de vader van de prinses om 'getest' te worden. Ze hadden Voltorn ook nog aan gewezen als potentiele bruidegom, maar die had mij smekend aangekeken en we hebben maar even gedaan alsof we wat hadden. De Imps hadden ook nog ergens in het proces een Artefact van Ilsewyn ( Tom, die een of andere strontvervelende woudelf speelde ) afgepakt. Deze vond ik terug in de toilet en heb ik in mijn tas gestopt.
Al snel deed zich probleem twee voor: een versmelting tussen Kreydor ( mijn wereld ) en Formanterra. Oblivion die probeerde een verbond te sluiten met de elitetroepen van Formanterra. We hebben dus maar even snel Oblivion in elkaar gehakt en de vijfjes geleerd dat je niet samen met werken met oblivion. De vijfjes waren echter nogal... gay. Hun tunieken waren knalroze, en aalgezien er een van hun gestorven was probeerde ze iedere jongen over te halen zich bij hun te voegen en die lege plek in te nemen. Weer even Voltorn gered op dezelfde manier.
Het volgende probleem was een versmelting van Khaldazar en het land van Iss. We moesten iets herhalen wat er op een eiland gebeurd was, maar er komen maar 5 mensen op de boot naar het eiland dus de rest bleef op het strand staan, en werd daar aangevallen door boze vissenmonsters, die toen de andere groep terug was ook nog een versterking kregen van de Malkari, een volk uit het land van Iss dat alles beschermt dat met water te maken heeft. We moesten het aanvallen van de Vissekoppen helaas staken omdat de Isagen, andere inwoners uit Iss die aan onze kant stonden moeilijk deden over het aanvallen van hun landgenoten. Die hebben we dus moeten laten gaan. Voltorn, die ondertussen nogal veel samen met mij liep, was nogal hard geraakt, dus ik heb hem maar ondersteund en samen zijn we terug gelopen naar de herberg, waar hij verbonden werd.
In de kleine pauze die we hadden, heb ik het Artefact wat al die tijd in mijn tas had gezeten terug gegeven aan Ilsewyn, nadat ik van de zeevaarders ( piraten eigenlijk ) uit Aderion had gehoord dat het toch wel erg belangrijk was, want zonder dat artefact kon de hele wereld nog wel eens afsterven. Aangezien ik de zeevaarders WEL mocht heb ik hem toch maar terug gegeven, samen met mijn tas, zodat hij hem beter bij kon houden. Echter... Twee minuten later werden we overvallen door VAMPIER(!)orks, die het artefact zonder enig probleem van Ilsewyn terugnamen en ons allemaal bewusteloos/zwaargewond achterlieten.
Ik wakker, vloeken en schelden op Ilsewyn dat hij een stomkop was en een eikel en dat hij beter op zijn spullen moest passen en ga zo maar door. Veel tijd om ons daar zorgen over te maken kregen we alleen niet. De groep was in tweeen gesplitst. Een groep van 7 mensen was gestuurd om een probleem op te lossen verder weg, maar ik sloeg die even over, voornamelijk omdat ze van alle probleemwerelden mensen wilden hebben, en mijn wereld absoluut geen probleem meer had, en ook een beetje omdat Voltorn ook niet meeging. Al snel nadat deze groep vertrokken was kregen we in de herberg ook een probleem: Watta, slechte magiers uit het Land van Iss, kwamen even eisen dat wij de herbergier ( ook een magier, die ons hielp alle versmeltingen op te zoeken zodat wij ze op konden lossen ) af zouden zweren en onze trouw aan hun zouden zweren. Als wij niet op dit verzoek ingingen zou er elk uur iemand van ons sterven. Na wat angstig gedoe en gepraat in het hoekje ( naar buiten gaan was onmogelijk, ze hadden alles afgesloten ) besloot ik dat ik het saai vond en ben ik op de bank recht voor de neus van de Watta gewoon gaan 'slapen'. Op gegeven moment wilde ze even met mij praten, en door mijn stomheid kwam ik er als enige vandaan ZONDER pain of fear op me gecast te krijgen, go me! Na een tijdje waren de Watta het zat en de mensen hadden nog steeds geen goed plan. Ze hadden een kistje gepakt en wilden daar net iets mee uithalen toen er twee Watta ( er waren er 3 trouwens ) gesubdowned werden en de derde werd gestund. Helaas heeft zoiets triviaals geen zin om drie machtige magiers, en kregen we weer een mass-paralize over ons. Als straf zouden er nu twee mensen sterven. Er werden twee namen getrokken, en twee NPC's stierven ( cadeautje van de spelleiding, de volgende zouden spelers zijn ). Oke.. leuk.. kistje met namen. Al snel had ik dat kistje in mijn bezit, had dit gemeld bij de mensen en al heel snel zaten ze allemaal om me heen zodat de Watta niet konden zien wat ik deed. We haalden de briefjes met onze namen er uit, en deden er nieuwe briefjes in, waar 'Watta' op stond. Zonder dat de Watta's iets gemerkt hadden ( zelfs OC niet.. ) stond het kistje weer bij hun op tafel, en wachtten we geduldig af tot ze het volgende briefje zouden trekken. Edgar, een van de zeevaarders, was even OC naar Migs ( de grote spelleider ) toegelopen en had verteld wat we gedaan hadden. Migs was vijf minuten niet meer uit zijn lachbui te krijgen, en keek mij verbaast aan dat ik dat voor elkaar had gekregen.. Helaas was dit niet de manier geweest waarop ze dat vroeger hadden gedaan, dus heeft hij snel in moeten grijpen om ons de goede weg op te zetten, aangezien de NPC's nog steeds om het uur dat kistje moesten openen... We kregen de hint dat er ergens een zandloper lag. Met mijn vet awesome skills ( katten zijn nogal.. sneaky ) had ik die heel erg snel te pakken, omgedraaid, en al snel was het poof Watta, byebye, en tot de volgende keer. Uiteindelijk bleek dit een Versmelting te zijn geweest tussen het Land van Iss, en Fengs.
Toen de andere groep terugkeerde van hun missie kregen we te horen dat hun iets soortgelijks overkomen was, alleen hadden hun vastgezeten in hotel Caprica, een spookhotel op Aderion. Zij moesten echter doen wat het spookpersoneel ze zei, en als ze niet vrolijk genoeg waren kregen ze een pain op hun afgevuurd, ik bleek dus echt de enige speler te zijn die NIET gemarteld was, go me. Ook daar hadden ze een zandloper gevonden, en was het op een zelfde manier afgelopen.
Tijd voor een kleine pauze, tijd voor OC! Even lekker gegeten, nagekletst en al snel daarna weer door.
Want het volgende probleem was in Aderion. Vampieren op het adelijk bal. Helaas was niemand van ons daadwerkelijk geschikt om Adel te spelen, dus deze keer faalden we. Op Aderion liepen er geen halfkatten/halfwolfen rond, dus ik en Voltorn hebben nogal veel moeite moeten doen alles te verbergen. Helaas viel op gegeven mijn staart onder mijn shirt vandaan en werd ik in de gevangenis gestopt. Gelukkig was ik nogal goed in het werken met sloten. Een paar minuten later was ik weer vrij. Zo veel voor de adel van Aderion. Ze waren toch vervelend.Volgende probleem, Weer Aderion. Op de dag van de doden zouden de ondoden vredig terugkomen na weet ik veel wat, om zo nog een dag bij hun geliefde/ouders/vrienden/ te kunnen zijn. Helaas was er ergens iets fout gegaan en hebben de ondoden aangevallen. Ondoden kunnen echter niet dood door gewone wapens, alleen met een Carnifax ( verdomme, WEER een artefact ). We zijn met de hele groep door het bos gegaan, de ondoden afwerend, naar het Orakel om er achter te komen waar de Carnifax deze keer was, en wie van ons hem moest dragen. Na een lange en vermoeiende reis kwamen we aan bij het Orakel, waar we eerst allemaal 2 vragen goed moesten beantwoorden om bij het orakel te mogen. Helaas is Vlek niet zo snugger daarin, dus ik kwam er niet bij. Gelukkig waren andere mensen slim genoeg, en kregen we de antwoorden waar we naar op zoek waren.. of die ons in ieder geval verder konden helpen.
De reis ging verder naar het land van de doden, waar we de Carnifax in een van de graven zouden vinden. Deze keer gelukkig geen aanvallen van Ondoden in het bos. Voltorn en ik liepen echter wel wat te snel, waardoor we soms even moesten stoppen om te wachter op de rest, die kennelijk nogal moe waren van het lopen. ( daamn en dan klaag ik soms over mijn conditie.. ) We zijn even gestopt, hebben in Animalspeak even de mensen lopen bekritiseren en zijn daarna doorgelopen. Uiteindelijk bij het rijk van de Doden moesten we het kerkhof op, want in een van de grafstenen zat de Carnifax. Zodra we door de poort kwamen begon het, maar als we de poort sloten resette alles, en konden we in principe opnieuw beginnen. Er gingen ongeveer acht mensen naar binnen, en al snel hadden we alle graven aan de voorkant om. De groep was dus voornamelijk bezig met de ondoden van zich af te houden, maar veel schoten we niet op, iedereen kreeg alleen maar schade maar richtte niets uit. Twee mensen waren tot verder naar achter doorgedrongen maar zaten daar nu in de problemen. In eerste instantie was ik uit het kerkhof gebleven, zodat we de ernstig gewonden er uit konden trekken en verzorgen, maar ik kreeg last van heldhaftigheid, en na even Voltorn, die het er totaal niet mee eens was dat ik naar binnen wou te verzekeren dat ik naar buiten zou komen, dook ik er in. Na even wat ondoden te hebben afgeweerd rende ik er tussendoor naar achteren, naar de twee die daar in de problemen stonden te zijn. We stonden nu tussen 5 ondoden in met 3 mensen, en achter de ondoden stonden nog allemaal potentielen graven. Met een beetje forceren stonden we uiteindelijk helemaal achteraan het kerkhof, lekker dicht bij een of ander vet groot en creepy monster dat in eerste instantie alleen maar intimiderend bezig was, maar nu toch gevaarlijk dichtbij stond. Echter.. achter hem stond een grafsteen. Drie keer raden. Goh, welk graf zou de Carnifax nu inzitten.. Heldendaad twee; dook tussen de ondoden door, hield mijn staf achter mijn rug zodat de ondoden me daar in ieder geval niet konden raken, dook onder de klauwen van groot beest door en pakte grafsteen mee; hebbes! Inderdaad, de Carnifax zat er in. Nu nog uit het rijk der doden komen. Tijd voor sprint twee. De twee mensen in de hoek achtergelaten aangezien ze toch niet meer konden lopen, ik niemand mee kon nemen ( in 1 hand de Caranifax en in de andere mijn staf ) en ze brulden dat de Carnifax belangrijker was. In een sprint zoveel mogelijk klauwen/wapens ontweken, maar ik kwam letterlijk de poort uitvallen, de laatste klap had mijn laatste been geraakt. Maar ik was buiten, ik had de Carnifax en nadat we de ondoden nu snel dood hadden kon ik even verbonden worden. Voltorn was bij me komen zitten, maar werd al snel even weggeroepen om wat te bespreken, waardoor ze mij ergens alleen lieten liggen, zonder wapen ( dat gevallen was toen ik uit de poort kwam springen ), en zonder mogelijkheid om op te staan.. lekkere mensen..
Nu hadden we de Carnifax, en moesten we het dorp dat aangevallen was door de ondoden even bevrijden van de ondoden. Aangezien ik niet meer kon lopen werd ik eerst meegetild, daarna even genoeg genezen dat ik in ieder geval kon staan en daarna op weg naar het dorp. Voornamelijk meegelopen om de ondoden te vinden, aan te wijzen en proberen zelf niet geraakt te worden, wat helaas op gegeven moment niet meer lukte, ik werd in mijn rug geraakt, en toen lag ik alweer neer..
De volgende ochtend werd ik weer wakker, nog steeds ernstig verzwakt, maar al beter als de avond ervoor. Nadat we gegeten hadden werd het tijd om het artefact terug te halen wat Ilsewyn alweer kwijt was geraakt. Alleen we kregen van de herbergier te horen dat het geen gewone orks waren, maar vampierorks. Hij zou ons dus eerst even terug in de tijd zetten zodat we konden voorkomen dat ze vampierorks werden, en daarna zouden we het artefact van Elun ( zo heette dat kreng dus ) terug konden jatten. Dus, ik gelukkig nog een healing op me gekregen zodat ik wat beter door kon, en toen op weg naar het bos, waar de Vampier op zoek was naar de Orks, en wij de Vampier even moesten vermoorden. He, die vampier komt me bekend voor, was die niet op het feest van de Adel? Mooi! Nog een probleem opgelost.. vampier gepakt, vermoord, waren de orks alleen niet bij mee.. dus toen kregen we nog een een legion orks op ons dat, en een daarvan leek boksen wel een leuke sport te vinden, Kreeg een vuist inclusief subdown, dus viel bewusteloos op de grond neer. Gelukkig is het geen hitpoint schade.. Na paar minuten weer bijgekomen, was al weggesleept bij de Orks vandaan, en de meeste orks waren al dood.
Nou ja, vampier dood, wat orks dood, scheelde straks ook weer. Nu ( even tijdssprong van Migs, hij had geen zin eerst terug te lopen naar de herberg om dan weer hetzelfde bos in te gaan ) op jacht naar het Artefact van Elun. Iedereen kon nu woudlopen, dus ik ben met Voltorn, Ilsewyn en Raven het bos ingegaan als sneakpartij, terwijl de rest de Orks eens ging pesten en uitdagen om ze bij het Artefact vandaan te halen, zodat wij deze konden pakken. Dus wij langs de orks heensneaken, even wachten tot de rest de orks aan het bevechten was, en naar de plek gerend waar het Artefact ligt. Een van de mensen van de vechtgroep had hem al te pakken, maar zat nogal inde problemen. Echter ik had mijn staf niet meer, die hadden ze de avond ervoor laten liggen bij het rijk van de doden, die had ik zelf niet mee kunnen nemen omdat ik niet er naar toe kon lopen en niemand er aan had gedacht deze mee te nemen.. dus ik hielp door het artefact aan te pakken, en kreeg opeens twee stukken in mijn hand. Het artefact was gebroken.. nou ja, Ork zet zijn aandacht op mij, ik ren als een idioot het bos uit met de stukken artefact in mijn hand, wacht daar even op de rest, krijg een boze Voltorn op me af wil je nooit meer zo gevaarlijk ergens tussendoor rennen? Ik kan je niet beschermen als je me te snel af bent. en daarna hoorde ik pas dat hij de ork die achter mij aan wilde komen ging bevechten, en deze door een aanval van achteren door iemand anders op hem was gevallen, oeps.. Nou ja, we waren allemaal nog redelijk heel.. ik heb op de terugweg naar de herberg nog een mooie lange stok uitgezocht, die Voltorn voor mij heeft behandeld zodat ik weer een staf zou hebben. Op de weg terug, het derde stuk van het Artefact had Ilsewyn zelf meegenomen en in mijn tas gestopt die hij nog steeds had, vonden we een stukje van het artefact op de grond.. had hij niet goed in de tas gestopt en laten vallen... hele groep boos op hem dat hij ECHT beter op moet passen, was best komisch.
Terug in de herberg, volgende probleem. Op de wereld van Khaldazar ligt een vloek. Iedereen de 18 word er gek. Ik was 18, maar ook 1.8, lang leve half elf zijn, ik had er geen last van. Maar de rest wel.. Van de herbergier kreeg iedereen een beetje Watta-magie, waardoor ze beschermd waren tegen de vloek, tenminste tijdelijk, maar ook al hun emoties kwijt waren. Op Khaldazar moesten we iemand beschermen tegen Oblivion. Helaas has Oblivion op Khaldazar ook Krabby's, gemuteerde mensen met scharen en pantser. Nou ja, ik er met volle passie op af, de rest een beetje robottig, verteld een van de wattadingesen me dat je een Krabby kunt temmen door je hand op de borst te leggen en 'nee' te zeggen. Oke prima, zal ik even doen. BAM! Word neergemaaid nadat ik het gedaan had door dat rotbeest met een dubbele slag, ik dus WEER neer op de grond, weer bewusteloos. Door de gevoellose Voltorn naar de zijkant gesleept, want hele sterke emoties kwamen nog wel lichtelijk door. Hij beetje rond bij blijven, voor de rest ongeschillig, maar dat weet ik eigenlijk niet. Pas toen ik wakker werd gemaakt door een full heal ( ze hadden de magier weten te beschermen tegen Oblivion ) zag ik dat die bij me had gezeten. Nou ja, magier beschermd, poof: transportation terug naar de Herberg. Deze tweede Magier hadden we nodig om de zeevaarders van Aderion te helpen. Met zn tweeen zouden ze het gezonken schip terug naar boven halen. Helaas helaas gaat niets makkelijk, dus terwijl de magiers werkten aan het schip terug naar boven halen moesten wij ze met zn allen beschermen tegen al het kwade van alle werelden: juttu-juttu's, Oblivion, Ondoden en weet ik veel wat er nog meer allemaal voor onzin daar rondliep. Ben een paar keer stevig geraakt, Voltorn veel beschermd en vice versa natuurlijk ook, en uiteindelijk alles dood gekregen. De mensen van Aderion zouden door de zeevaarders thuisgebracht worden, en toen daarna vaarwel was gezwaaid ( godzijdank had Ilsewyn deze keer WEL aan zijn artefact gedacht, en had hij deze bij ) moesten ook wij allemaal terug naar onze wereld.. Afscheid nemen was moeilijk, vooral omdat Voltorn van een andere wereld kwam, en ik toch wel graag bij hem wou blijven. Maar poef: het einde van Worldshake, alle werelden zijn gered!
Dus:
Imps gepest en een artefact gevonden
de gays gered van Oblivion
Vissen gepest
artefact teruggegeven aan rechtmatige eigenaar
overvallen dooe orcs, byebye artefact
Watta's bijna zelfmoord laten plegen
Adel ten prooi laten vallen aan vampiers
bij Orakel op visite geweest
2e Artefact opgehaald uit het rijk der doden
dorp gered van de ondoden
vampier vermoord
artefact teruggehaald bij de orks vandaan
Magier beschermd
Magiers beschermd
afscheid genomen
![[TK] Breitling Avenger in zeer mooie staat €2250,- [TK]](http://files.s3.horlogeforum.nl/uploads/db9961/optimized/4X/0/4/f/04f8eca84f2411bd1b9f2fe88b7b255f0e317d7d_2_375x500.jpeg)
![[TK] Breitling Avenger in zeer mooie staat €2250,- [TK]](http://files.s3.horlogeforum.nl/uploads/db9961/optimized/4X/8/a/a/8aa36e8c34c48527881c0d83307df3775272812c_2_375x500.jpeg)
