Een dominee die erom bekend stond dat hij zo mooi kon bidden, komt op zekere dag te overlijden en meldt zich bij de hemelpoort. Maar wie ben je dan? vraagt Petrus. Kent u me dan niet?vraagt de dominee, ik heb zóveel gebeden voor de mensen. Met: Wacht maar even, ik zal wel even vragen,stelt Petrus de man gerust. Na 5 minuten komt hij terug en zegt: ze kennen je hoor, je mag naar binnen. De dominee haalt opgelucht adem en wordt naar de Koninkrijk zaal gebracht, alwaar hij dient plaats te nemen op de zesde rij, het nummer van de stoel laat zich raden. Dat valt wat tegen. Waarom niet op de eerste, of tenminste op de tweede rij? Petrus is nog maar net weg of daar komt hij al weer aan, met een nieuwe gast. Die ken ik, schrikt de dominee, dat is mijn buurman. Een slecht bekend staande taxichauffeur die teveel dronk en bij wie je met gevaar voor je leven in de auto zat. Wordt die man nota bene op de eerste rij neergezet
De dominee is woest en besluit verhaal te gaan halen bij Petrus. En wat is dat nou voor een manier van doen, begint hij tegen Petrus, zon stuk ongeluk op de eerste rij? Dat kan je niet maken. Ach weet je, eerwaarde, deze man kenden we veel beter dan jou, met alle respect. Er is namenlijk heel veel vóór hem gebeden
↧