De bestellingen zijn eruit. De kapitein wilde ze per vrijdag hebben, maar zoals gebruikelijk komen er op het laatste moment een stel hikjes, waardoor het pas vandaag geworden is. Heel verstandig om een ruime periode te nemen, dan heb je een beetje uitloop.
Op kantoor worden ze daar ook gallisch van. Of de bestellingen komen teveel op het laatste moment, tenslotte moeten de kisten of pallets ook samengesteld worden, of ze komen lekker vroeg en dan krijgen ze nog een berg nabestellingen onder het motto: kun je dát óók nog even leveren? Op kantoor heet dat "nadruppelen". Waar de term vandaan komt daar zwijg ik maar over. Sinds we veel met buitenlanders varen moet het trouwens allemaal in het Engels, nu heet het de "After-drip". Tot mijn verrassing wordt het zelfs door de spellingcorrector geaccepteerd. Op kantoor lopen een aantal mensen in de rondte die nogal letterlijk naar het Engels vertalen met soms komische resultaten. Aan boord worden dergelijke termen "rederij-Engels" genoemd. Voor een Nederlander zijn dat soort termen direct leesbaar, maar voor buitenlanders is het soms wat lastig.
Morgenochtend zijn we om een uur of twee op Gibraltar. De meest rotte tijd die je je kan voorstellen. Maar het is zoals het is. Op een lang traject kun je nog een beetje sturen, maar met minder dan vierentwintig uur te gaan is dat lastig. De vaart kort voor en na de Canarische Eilanden kwam gewoon even verkeerd uit. In eerste instantie konden we er maandagmiddag zijn. Met stroom en wind tegen zou dat dinsdag ochtend worden, en een halve dag na de Canarisch gingen we opeens weer lopen.
We weten nu ook waar we naar toegaan. Het is toch Tunesië, Sfax geworden. Dat is nog goed drie dagen doordenderen na Gibraltar. Mooi de tijd om nog even te contempleren (dat woord wordt dan weer niet herkend, maar volgens van Dale is het wél goed) hoe we de lossing zullen gaan aanpakken. Hangt er natuurlijk sterk van af hoe de wal dat regelt. Komt er een elevator, kranen, van het schip of van de wal, dat moeten we nog even afwachten. Hoe zijn de werktijden, noem maar op. Hopen maar dat de agent tijdig met een berichtje komt. Nu de loshaven vastligt is er ook een agent aangesteld. Die heeft onmiddellijk al weer een hele lijst met hoogst belangrijke formulieren opgestuurd. Of we die maar even willen klaarmaken ASAP. Maar dat is altijd zo.
Omdat Sfax altijd al in de planning genoemd werd hadden we die zeekaarten in Gibraltar besteld. Nu maar hopen dat ze aan boord komen. Denk het haast wel. Op dat soort bunkerhavens zijn die faciliteiten wel op orde. In Buenos Aires hadden we gevraagd of die kaarten mee konden komen met de uitgaande loods, maar dat mocht hem niet wezen. We hopen de 28ste bij Sfax in de buurt te zitten.
We zitten nu in de aanloop naar Gibraltar Straat. Dat is nog wat anders dan Gibraltar haven. Het begint een beetje druk te worden. Vanochtend nog wat last gehad van plaatselijke vissermannen. Maar dat was niet meer dan gebruikelijk. Ze hadden een bos licht op staan waardoor ze goed te zien waren. Wat wel eigenaardig was dat ze op stuurboord radar slecht doorkwamen. Had al vaker het idee dat hij wat minder goed presteerde dan bakboord. Maar het zijn twee verschillende types, dus daar kan het verschil ook in zitten.
Kapitein is toen een beetje met het ding aan het vogelen geweest en kwam erachter dat de hand-afstemming stukken beter is dan de automatische. Dat is ongebruikelijk, dus hebben we maar een berichtje naar de rederij gestuurd of er een mannetje langs kan komen om het beestje open te schroeven. De radar is toch één van de meer belangrijke apparaten aan boord voor de navigatie. Die moeten het wel goed doen.
Op kantoor worden ze daar ook gallisch van. Of de bestellingen komen teveel op het laatste moment, tenslotte moeten de kisten of pallets ook samengesteld worden, of ze komen lekker vroeg en dan krijgen ze nog een berg nabestellingen onder het motto: kun je dát óók nog even leveren? Op kantoor heet dat "nadruppelen". Waar de term vandaan komt daar zwijg ik maar over. Sinds we veel met buitenlanders varen moet het trouwens allemaal in het Engels, nu heet het de "After-drip". Tot mijn verrassing wordt het zelfs door de spellingcorrector geaccepteerd. Op kantoor lopen een aantal mensen in de rondte die nogal letterlijk naar het Engels vertalen met soms komische resultaten. Aan boord worden dergelijke termen "rederij-Engels" genoemd. Voor een Nederlander zijn dat soort termen direct leesbaar, maar voor buitenlanders is het soms wat lastig.
Morgenochtend zijn we om een uur of twee op Gibraltar. De meest rotte tijd die je je kan voorstellen. Maar het is zoals het is. Op een lang traject kun je nog een beetje sturen, maar met minder dan vierentwintig uur te gaan is dat lastig. De vaart kort voor en na de Canarische Eilanden kwam gewoon even verkeerd uit. In eerste instantie konden we er maandagmiddag zijn. Met stroom en wind tegen zou dat dinsdag ochtend worden, en een halve dag na de Canarisch gingen we opeens weer lopen.
We weten nu ook waar we naar toegaan. Het is toch Tunesië, Sfax geworden. Dat is nog goed drie dagen doordenderen na Gibraltar. Mooi de tijd om nog even te contempleren (dat woord wordt dan weer niet herkend, maar volgens van Dale is het wél goed) hoe we de lossing zullen gaan aanpakken. Hangt er natuurlijk sterk van af hoe de wal dat regelt. Komt er een elevator, kranen, van het schip of van de wal, dat moeten we nog even afwachten. Hoe zijn de werktijden, noem maar op. Hopen maar dat de agent tijdig met een berichtje komt. Nu de loshaven vastligt is er ook een agent aangesteld. Die heeft onmiddellijk al weer een hele lijst met hoogst belangrijke formulieren opgestuurd. Of we die maar even willen klaarmaken ASAP. Maar dat is altijd zo.
Omdat Sfax altijd al in de planning genoemd werd hadden we die zeekaarten in Gibraltar besteld. Nu maar hopen dat ze aan boord komen. Denk het haast wel. Op dat soort bunkerhavens zijn die faciliteiten wel op orde. In Buenos Aires hadden we gevraagd of die kaarten mee konden komen met de uitgaande loods, maar dat mocht hem niet wezen. We hopen de 28ste bij Sfax in de buurt te zitten.
We zitten nu in de aanloop naar Gibraltar Straat. Dat is nog wat anders dan Gibraltar haven. Het begint een beetje druk te worden. Vanochtend nog wat last gehad van plaatselijke vissermannen. Maar dat was niet meer dan gebruikelijk. Ze hadden een bos licht op staan waardoor ze goed te zien waren. Wat wel eigenaardig was dat ze op stuurboord radar slecht doorkwamen. Had al vaker het idee dat hij wat minder goed presteerde dan bakboord. Maar het zijn twee verschillende types, dus daar kan het verschil ook in zitten.
Kapitein is toen een beetje met het ding aan het vogelen geweest en kwam erachter dat de hand-afstemming stukken beter is dan de automatische. Dat is ongebruikelijk, dus hebben we maar een berichtje naar de rederij gestuurd of er een mannetje langs kan komen om het beestje open te schroeven. De radar is toch één van de meer belangrijke apparaten aan boord voor de navigatie. Die moeten het wel goed doen.