Quantcast
Channel: WaarMaarRaar.nl - RSS-feed van alle WMR blogs
Viewing all 18691 articles
Browse latest View live

Zij zijn er klaar voor


Nerds

0
0
Nerds................

Een vrachtwagenchauffeur vervoert een lading computers en onderdelen door Amerika. Op een gegeven moment maakt hij een stop om even een biertje te pakken. Terwijl hij de bar nadert ziet hij een groot bord:
"Nerds niet welkom! Kom binnen op eigen risico"
Hij gaat naar binnen en gaat zitten. De barkeeper komt naar hem toe en snuffelt wat rond bij zijn tafel, en zegt vervolgens:
"Jij ruikt nogal als een nerd. Wat doe je voor werk?"
De chauffeur zegt dat hij een vrachtwagen bestuurd en dat de lucht waarschijnlijk komt door de lading die hij nu vervoert.
"Okay, vrachtwagenchauffeurs zijn geen nerds", zegt de barkeeper en geeft hem zijn biertje.

Terwijl hij rustig zit te drinken, komt er een slungelige knaap binnen. Plakband aan zijn bril, een pennenzak met wel twaalf verschillende pennen en potloden, en een broekriem die zeker 30 centimeter te lang is. Zonder een woord te zeggen grijpt de barkeeper een geweer en schiet de knaap dood. De chauffeur is compleet geschokt en roept:
"Waarom deed je dat nou?!"
De barman antwoordt:
"Oh, geen zorgen. Silicon Valley raakt overbevolkt met nerds en het jachtseizoen is nu open. Je hebt niet eens een vergunning nodig."”

De chauffeur leegt zijn biertje en vertrekt weer met zijn wagen richting snelweg. Plotseling moet hij uitwijken om een ongeluk te voorkomen, maar de lading begint te schuiven. De achterdeuren barsten open en computers en onderdelen vliegen over de weg. Hij springt uit zijn wagen en ziet dat zich al een menigte begint te vormen. Iedereen probeert dozen en onderdelen te bemachtigen. Allemaal accountants, programmeurs en ontwikkelaars.

Hij kan ze niet zomaar zijn hele lading laten stelen. Dus, met in zijn achterhoofd hetgeen in de bar was gebeurd, pakt hij zijn geweer en begint in het rond te schieten, direct een paar jatters uitschakelend.
Een politiewagen komt voorbij en stopt. De agent springt uit de wagen en schreeuwt dat hij moet stoppen.
"Wat is er aan de hand? Het jachtseizoen voor nerds is toch open?"”
"Ja, ja. Zeker", zegt de agent, "maar je mag geen aas gebruiken!"”

[/b]

Lieve avondgroeten van Opa

De heilige geest

0
0
Een kettingrookster wou eens weten, of ze in de hemel ook nog kon roken.
Dus zei na de mis naar die pastoor en legde het verhaal voor.
Zegt die pastoor: "Nou, ik kan dat wel effe voor je navragen, want ik heb nou toch contact, dus kom zo maar weer."
Dus even later komt die vrouw terug en zegt die pastoor:
"Ik heb goed en slecht nieuws voor jou."
"Nou", zegt die vrouw, "begin maar bij het goede, want die is altijd het best."
"Nou", zegt die pastoor, "in de hemel kunnen ze allemaal roken, zelf de heilige geest dampt er wat af."
"Nou", zegt die vrouw, "wat is dan het slechte?"
Zegt die pastoor: "De heilige geest heeft al vast een slof klaar liggen voor je volgende verjaardag."

Emmertje

Truste tot morgen

0
0


Een dag voorbij, met in de ochtend, een ritje naar Vorden en de markt aldaar, de middag vol absances.
Gelukkig geen Epi aanvallen, maar het heeft veel kracht gekost.
De vierpootjes, worden nu uitgelaten, hapjes zijn voor me gemaakt en ik ga van een welverdiende rust genieten
FIJNE AVOND
SLAAP WEL
BLIJF BLIJ
DENK AAN ONS




Dag 5, 13 april 2013

0
0
Over de nacht het kanaal door. Om vier uur 's ochtends eruit. Voor mij maakte dat niet zoveel uit, ik kom er normaal toch om vier uur bij, maar voor de rest van de kudde is het minder. De rest van de ochtend maar een beetje kalm aan gedaan, want volgens de verwachting is het doorhobbelen tot elf 's avonds en al je pech hebt, langer.
Vanaf de Kiel Kanaal loods was het maar goed 6 uur naar de loods van Rostock. Vanaf de sluis naar het loodsstation, waar we de kanaalloods kwijtraakten was een uurtje varen. Dus vijf uur de loods eraf. Nog steeds dik in de mist. Tijd van het jaar, dat komt vaak voor in het voorjaar. Het water is nog koud, en de lucht begint al warmer te worden. Gelukkig hebben we een goede radar met ARPA, dus als er niet teveel verkeer is kunnen we gewoon doordenderen. Met de mist en de kou varen er bijna geen jachtjes, dus dan kun je ze ook niet voor de flikker varen zullen we maar zeggen.
Om elf uur waren we dus bij Rostock, en tegen twaalven lagen we weer vast. Alweer een mega-reis afgesloten. Na het middageten de boel klaargemaakt voor de belading, want de heren stuwadoors zouden inderdaad om 3 uur 's middags beginnen. Ruim open, een paar tussendekspontons naar ruim één. Dat was al vast een voorbereiding voor de derde laadhaven, Antwerpen. Punt was dat we hier in Rostock deklast zouden krijgen, en ik wilde dat op ruim één hebben. Als dat dan al klaar is, heb je later in Antwerpen minder gedonder. En verder, alles wat op z'n plek ligt scheelt in Hamina, de tweede laadhaven, weer werk voordat het laden daar kan beginnen. De stapel met pontons lag namelijk op het plekje voor de Hamina lading. Hoe kleiner die stapel, hoe minder tijd je nodig hebt om hem weg te draaien. Je bent toch gauw 20 minuten per ponton bezig, als het vlot gaat, dus als je er al 4 kwijt bent, dan ben je anderhalf uur sneller.
Om drie uur hadden we precies de luiken goed liggen voor de belading, dus dat kwam mooi uit. Eerst maar even een babbeltje gemaakt met de voorman en de supercargo. In principe konden we laden volgens het voorlopig stuwplan, maar ik had te mauwen over die deklast. Het stuwplan van kantoor voorzag de deklast op voorkant luik 2, waardoor zowel de Hamina, als de Antwerpen als de Bilbao lading geblokkeerd werd. Dat zou dus betekenen dat de boel er drie keer af zou moeten, alleen al om het ruim open te moeten maken. Om met een bekende Nederlands/Argentijnse prinses te spreken, dat is een beetje dom. De supercargo, een Pool die veel van dat soort werk voor de rederij doet, en die ik dus al kende, had dat ook al gezien. Die wilde alleen de deklading eerst in tussendek 2 hebben, en dan in Antwerpen verslepen naar ruim één. Dat had twee nadelen: ten eerste moet je het dan met twee verschillende kranen beetpakken om het op ruim 1 te krijgen, eerst met kraan 2 om het uit het ruim te vissen en dan met kraan 1 om het op de uiteindelijke plaats te gooien. Meer kraanbewegingen is meer tijd. Tweede nadeel is het sjorren. De boel moet wel aan dek vastgemaakt worden anders waait het er tijdens de reis vanaf. Volgens het idee van de super zouden we dus twee keer sjorrings moeten zetten, één keer in het tussendek en één keer op ruim 1. Als we de boel direct op 1 zouden zetten dan kon een deel van de sjorrings gewoon blijven zitten en waren we dus sneller klaar in Antwerpen. Met een beetje discussiëren, in alle vriendelijkheid, zag de goede man in dat ik gelijk had en gingen de twee stukken giek, want daar praatten we over, direct naar luik 1. Het komt niet vaak voor dat je het als stuurman wint van zowel kantoor als van een supercargo, maar als het eindelijk zover is vergoed het veel. Die jongens zijn bijna even eigenwijs als ik.
Ondertussen was de stuwadoor al begonnen met laden. De boel kwam er, op een paar details na, helemaal volgens plan in te staan. Keurig werk van die supercargo, maar ja, hij had diezelfde soort kraan al een paar keer op één van onze schepen gepland, dus hij kende de haken en ogen. Die zaten voornamelijk in de driedimensionale vorm van de stukken. Sommige dingen staan in een boogje, waardoor er onder ruimte is voor een paar kleine kistjes. Of een ding is aan één kant breder dan aan de andere kant, waardoor je door slim neer te zetten weer een paar meter kunt winnen. Omdat hij dat al een paar keer gezien had wist hij dat beter dan ik, en daar wordt zo'n supercargo dan ook voor betaald. Ik krijg normaal alleen maar een lijstje met maximum afmetingen en gewichten, waardoor je in je voorlopige plan een heleboel ruimte kunt verliezen.
Het laden ging vlot. De stuwadoors deden niet anders, dus die hadden de vracht er binnen de kortste keren in staan. We hadden zelfs ruimte over voor de deklast. Alweer een voordeel voor ruim 1, we hoefden geen tussendek te leggen, 20 minuten per ponton, maar we konden die twee stukken giek gelijk aan dek smijten, terwijl de sjorder gewoon kon doorgaan met het vastzetten van de lading in het ruim. Half elf was het laden gedaan. De sjorder ging nog even door tot kort na elven. Hèhè, puf, weer een dagje van vier tot elf. Matrozen gooien het ruim wel dicht, en ik ging nog even een biertje doen met de machinisten. Dan onder de pomp en knorren. Morgen om zeven uur staan ze weer op de stoep.

Weltrusten/goedemorgen


Opa en de spam

Goedemorgen Weekend

0
0



Goedemorgen, lieve weekendaanbidders
Na een zeer korte nachtrust en voor de vierpootjes een nachtwandeling zonder butler, fluppen we de dag in
Ik zou meegaan, naar de grote markt, maar dat gaat niet door, ik heb al een lijstje gemaakt met de boodschappen die ze mee mogen nemen.
Vierpootjes gaan wel mee, en verders zie ik wel hoe de dag verloopt..
Hobby verzorgd de kippen
vierpootjes hebben al
en ik??
KOFFIE



FIJNE DAG
BLIJF BLIJ
DENK AAN ONS

Iedereen kan meeleven met het verdriet van een vriend, maar er is een heel nobele natuur nodig om met het succes van een vriend mee te leven

Top 5 van: 19-04-2013

Dag 6, 14 april 2013

0
0
Om zes uur het nest uit, even een bakje thee. De matrozen en de derde stuurman waren al bezig om het luik open te trekken. Mooi zo, daar hoef ik me al niet meer druk over te maken. Ietsje na zevenen kwamen de sjorders aanrijden. Een grote ploeg, mannetje of tien. Er zit altijd veel handwerk in het sjorren, dus een grote ploeg werkt alleen maar prettiger, en ook sneller. Even als een kakkerlak op en neer springen om aanwijzingen te geven. Vooral de deklast kwam kritisch omdat die er in Antwerpen er weer af en na de belading van ruim 1 er weer op moet. Als je dat in één keer goed aanpakt scheelt dat later een hoop werk. Gelukkig was de lasser van goede wil, en deed het precies zoals ik het hebben wilde. Dat is niet altijd het geval. Soms draai je je om om iemand anders uit te schelden, en als je weer terug komt staat de boel toch anders dan je het gehad wilde hebben. Maar hier geen last, ze hadden het keurig gedaan. Om acht uur kwam de supercargo aanzeilen, samen met de surveyor van de ontvanger. Dit soort kraantjes, eigen gewicht volgens de declaratie 600 ton, en een SWL (hijsgewicht) van 150 ton, zijn aardig aan de prijs, dus wil iedereen dat het heel overkomt. De ontvanger had dus, zoals wel vaker voorkomt, een mannetje gehuurd om te controleren of de boel er heel in kwam, en of het sjorren wel goed gedaan was. De sjorders gelijk: "Oh nee hè, hij weer." De goede man was een Pietje Precies, die alles helemaal volgens zijn ideeën wilde hebben. Op zich niks mis mee natuurlijk, maar hij had wel de naam om als het werk er eigenlijk opzat, met een aantal extra eisen te komen. Dat had ik de dag ervoor al gehoord, dus ik had de man uitgevraagd en al een aantal zaken zo laten vastzetten zodat hij vandaag minder te mekkeren zou hebben. En inderdaad, hij kwam natuurlijk met een aantal extra dingen, maar die konden à la minute opgelost worden, waardoor zelfs de sjorder weinig te kankeren had.
Om elf uur waren alle lasjes gelegd, stonden alle kettingen stijf en waren de bandjes doorgehaald. Mooi, een uurtje voor op schema. Twaalf uur de loods. Matrozen voor die tijd laten eten, en de rest erna, want twaalf uur is natuurlijk precies tijdens de schaft.
Ondertussen was het prachtig weer geworden, lekker zonnetje erbij, je zou bijna gaan denken dat het zomer zou gaan worden. Voor de trosjes los, springetje houden, achter alles los en met de motor opdraaien in de spring zodat de kont van de kaai zwaaide. Springetje los, met de boegschroef een riedel naar stuurboord (we lagen bakboord gemeerd) en we waren weer onderweg. Hoekje om richting Warnemünde, en we hadden gelijk bijna een rondvaartboot op de bulbsteven zitten. In Rostock is er een havenrondvaart, die met een paar bootjes in de rondte varen. Die jongens doen dat rondje zo vaak dat ze gemakzuchtig worden, en schijnbaar niet meer voldoende naar de radio luisteren. Onze loods had keurig over de radio doorgegeven dat we het havenbekken uitkwamen, maar blijkbaar had die rondvaartboot dat niet meegekregen. Dat was dus bijna zwemmen voor de passagiers, want wij hebben wel ijsversterking. Gelukkig ging alles goed, want anders krijg je weer een enorme papierwinkel, om van de vertraging maar niet te spreken.
Rond enen de loods eraf geschopt, en onderweg naar Hamina. Tussen Orrengrund, het loodsstation voor Kotka en Hamina, en de haven ligt nog ijs, dus moeten we ook nog een keer onze ijsvoorbereidingen doen. Alle waterleidingen drainen, koeling van de hoofdmotor en het hulpbedrijf controleren, en meer van dat soort zaken. We hebben daar een soortement checklist voor, dus dat is het lijstje nalopen, met je gezonde verstand even kijken naar dingen die niet op het lijstje staan, en dan lukt het wel. Gelukkig zitten we wel eens vaker in het ijs, dus we weten hoe het werkt. Bovendien is het laat in het seizoen, het ijs begint overal te breken. Ik verwacht dan ook niet dat we serieus last zullen krijgen. Midden in de winter, met een luchttemperatuur van min dertig en lang donker is het lastiger.
Voorlopig gaat het voor 'n oortje, met een beetje goede wil zijn we dinsdag (16/04) rond de middag bij Orrengrund. Tenzij ze op kantoor het op de heupen krijgen, en plotseling willen dat we voluit gaan draaien. Dan kan het nog vroeg in de ochtend worden. Afhankelijk van de ijssituatie kan dat een hele dag schelen.

Leugendetector

0
0
Leugendetector

Vader, een fervent electronica-knutselaar, slaagt erin een leugendetecterende robot ineen te knutselen. Die avond komt Jantje 2 uur later dan gewoonlijk van school.
Vader: "Waar ben je al die tijd gebleven?"
Jantje: "Ik was naar de bibliotheek om een spreekbeurt voor te bereiden."
De robot rijdt recht naar Jantje en verkoopt hem een oplawaai.
Vader: "Jantje, deze robot is een leugendetector! Je zou beter de waarheid vertellen!"
Jantje: "Ok... ik was bij Piet en wij hebben naar een film gekeken."
Vader: "Welke film?"
Jantje: "De 10 Geboden."
En paf! De robot verkoopt Jantje alweer een oorveeg.
Jantje: "Auw zeg!! Wel ja, feitelijk was het een pornofilm..."
Vader: "Ik schaam mij om jou, op jouw leeftijd loog ik nooit tegen mijn ouders."
En paf! vader krijgt een klap toegedeeld van de robot.
Moeder vindt dit alles kostelijk en lacht:
"Dit is echt wel je zoon."
En paf! En oorveeg voor de moeder...

Ads

0
0

Iemand enig idee hoe daarvanaf te komen? O+

dag 7, 15 april 2013

0
0
De kapitein heeft toch maar gas bijgegeven. We zullen dus wat vroeger aankomen. Gisteren, zondag, heeft hij geprobeerd de rederij te pakken te krijgen om te vragen wat nou de bedoeling was, maar noch op de "na kantooruren" telefoon, noch op de email kregen we respons. Dus dan neem je zelf maar de beslissing.
De NAVTEX (navigational telex) is van slag. Niets bijzonders, dat gebeurt wel vaker. Goed beschouwd zit dat ingebakken in het systeem. De NAVTEX is een systeem om automatisch navigatie waarschuwingen te ontvangen. Normaal gesproken werkt dat flitsend, aangenomen dat die berichten uitgezonden worden. Het systeem werkt op twee middengolf frequenties, waarvan wij, op de internationale vaart, alleen de 518 kHz gebruiken. Zo'n middengolf frequentie heeft normaal een dracht, de afstand waarover hij ontvangen kan worden, van rond de 500 mijl. 's Nachts meer dan overdag, en er kunnen ook, afhankelijk van de toestand van de atmosfeer, bijzondere situaties ontstaan. Hier in de Oostzee wil dat nog wel eens in het voorjaar gebeuren. Dan is opeens de dracht veel groter dan normaal. Op de middengolf kun je dan berichten uit de Zwarte en de Middellandse Zee ontvangen, en het komt ook wel voor dan je Canadese berichten binnen krijgt.
Alle stations werken op dezelfde frequentie volgens wat ze noemen het "timesharing" principe. Ze zenden dan in een bepaald gebied na elkaar uit. Krijg je berichten binnen van een naburig gebied, omdat de dracht groter is dan gebruikelijk, dan storen ze elkaar, en je ontvangt niets.
De stations en de berichten herken je (en de ontvanger doet dat automatisch) aan een letter en cijfer code. Elk station in een gebied heeft een eigen letter. Er zijn dus maximaal 26 stations in één gebied. Zo heeft ook elk bericht een letter, voor ijswaarschuwingen, weerberichten, noodgevallen, en zo. Elk bericht van een bepaald type heeft verder een tweecijferig volgnummer. Zo'n code luidt dan als volgt: CB23. C is het station, B het type en 23 het volgnummer. De ontvanger houdt bij welk bericht hij al ontvangen heeft, en drukt hem, binnen een periode van 72 uur, niet meer af. Op die manier wordt voorkomen dat je dubbele berichten ontvangt. Ontvang je nou berichten van een naburig gebied, dan kan het zijn dat de ontvanger ten onrechte een bericht niet afdrukt. Hij drukt dan bijvoorbeeld het weerbericht van de Zwarte Zee af, en zal het weerbericht, met toevallig hetzelfde volgnummer, van de Oostzee niet afdrukken. De kans is klein dat zoiets gebeurt, maar hij bestaat wel.
In de loop van de dag werden ze wakker op kantoor, het is maandag, tenslotte. Het bleek dat we een lijst hadden met een verkeerd nummer erop. Dan kun je natuurlijk blijven bellen. Het was dus inderdaad de bedoeling om volle porrie naar Hamina te gaan, om zo vroeg mogelijk in de ochtend op het loodsstation te zijn. De bootsman is verder bezig geweest met zoveel mogelijk de rotzooi van Rostock op te ruimen, en de binnenboel uit te mesten. Normaal is dat een klusje voor de zaterdag, maar dit keer is het er wegens Kieler Kanaal en Rostock niet van gekomen. De derde stuurman en drie leerlingen maar liefst peilen de ballasttanks. Voor de stabiliteit is het wel handig om te weten hoeveel water je meesleept. Verder nog wat controles die eigenlijk voor de eerste belading in Rostock hadden moeten gebeuren, maar zelfs als je 26 man aan boord hebt heeft iedereen nog maar twee handen. Als laatste klusje konden ze de deurstoppertjes vervangen. Die zijn van (chinees) rubber, en beginnen aan alle kanten te scheuren en uit hun openingen te vallen. In Vlissingen hadden we nieuw gekregen. En daarmee zijn de jongens toch weer minimaal een dag mee zoet.

Lieve middaggroeten van Opa

Verkoper worden:

0
0
Verkoper worden:


Verkoopleider tegen de sollicitant:
"Beschikt u over verkoopervaring?"

"Ja zeker," zegt de man...

"...Ik heb net mijn huis, mijn auto, de piano,
en bijna al de juwelen van mijn vrouw verkocht."

En blijven blazen

Raadsel......................................

0
0
Met welke handen kan met geen geld tellen?
Antwoord hieronder

Lege handen!

Mark samson en de rest

Viewing all 18691 articles
Browse latest View live