Quantcast
Channel: WaarMaarRaar.nl - RSS-feed van alle WMR blogs
Viewing all 18691 articles
Browse latest View live

Top 5 van: 05-10-2012


Einstein , Rumi... en een fijne dag ..........

0
0
"There are only two ways to live your life.
One is, as though nothing is a miracle.
The other is, as though everything is a miracle."

~~~ Albert Einstein

"The Outer Is An Elaboration Of The Inner"
~~~ Rumi...


"Er zijn slechts twee manieren om je leven te leven.
Een daarvan is, alsof niets een wonder is.
De andere is, alsof alles een wonder is. "

~ Albert Einstein

"het uiterlijke is een uitdrukking van het innerlijk '
oftewel:
het manifeste is een uitrukking van het onmanifeste
oftewel:
elk kunstwerk.. elke daad.. elke creatie.. ons hele leven.. heeft zijn oorsprong in een idee..

Dag 122, 4 oktober 2012

0
0
We zijn ongemolesteerd door de nacht gekomen. Scheelt weer. Er drijven wel vissertjes om ons heen, maar die vissen alleen naar vis. In in ieder geval tot nog toe.
Het heeft de hele ochtend geregend, en de hele middag gedreigd. De bootsman is dus niet aan z'n draadjes toegekomen. Daar heb je droog weer voor nodig. Helaas, want het is wel nodig.
Laat in de ochtend een berichtje van de agent: Als we dat andere schip laten verhalen (ander plekje geven) dan kunnen jullie morgenochtend, de vijfde, voor de kant. Anders wordt het overmorgen, de zesde. De rederij moet dan wel voor de kosten van dat verhalen betalen: 4,5 miljoen in de plaatselijke munt, ongeveer 6800 Eurotjes. Of dat goed was?
Laconiek berichtje van onze baas: Nee. Paar uur later: emailtje van de agent: je gaat toch de vijfde, morgen, voor de kant. Half zes 's ochtend de loods.
Om dat te begrijpen moet je door hebben hoe de kostenstructuur in elkaar zit. De kosten die samenhangen met het laden en lossen van het schip worden gedragen door één van de belanghebbende partijen: de verscheper, de vervoerder of de ontvanger. Wie wat betaald wordt geregeld in het vervoerscontract, de charterparty. Het schip heeft daar ternauwernood weet van. Wij krijgen gewoonlijk een uitrekseltje ervan waarin alleen de gegevens staan die voor ons van belang zijn.
Soms zijn dit soort gegevens van belang, want wie draait bijvoorbeeld op voor een vertraging die ontstaat door bijvoorbeeld een regenbui? Wij noteren hoeveel vertraging er is geweest en door welke oorzaak. Dat doen we in het logboek. Het wordt ook vermeld in de zogenoemde Statement of Facts, die gewoonlijk door de agent wordt opgemaakt, soms ook door de ontvanger of zijn vertegenwoordiger. In dat geval is het vaak de stuwadoor. Zaak is dus te controleren of de Statement of Facts (SOF) overeenkomt met het logboek. Zo niet: opmerking plaatsen.
In dit geval is het zaak uit te vissen wie er baat heeft bij een snelle lossing. In de charterparty wordt ook vermeld hoe lang een schip dient te doen over de belading en de lossing. Dat zijn de Laydays. Worden die overschreden door een bepaalde oorzaak, dan heeft het schip recht op een vergoeding, de zogeheten demurrage. De tijd begint normaal te tellen wanneer het schip gearriveerd is. Dat kan zijn voor de wal, maar vaker is dat bij aankomst loodsstation of op de rede. In zo'n geval geeft de kapitein een Notice of Readiness (NOR), een officiële brief waar in staat dat we er zijn.
Voor ons was dat hier bij aankomst rede. Die NOR moet dan wel geaccepteerd worden, anders gaat het hele verhaal niet door. Als het schip bijvoorbeeld afgekeurd wordt omdat de ruimen niet schoon zijn, heeft een verscheper een goede reden om niet te accepteren. Bij aankomst in de loshaven is dat gewoonlijk een wassen neus. Het schip moet uiteraard wel klaar zijn om te lossen. Als het ruim niet open wil door een hydraulisch lek,en het duurt drie dagen voordat het gerepareerd is, wordt het verhaal uiteraard anders.
Als de kade niet beschikbaar is, zoals nu, is dat gewoonlijk de schuld van de ontvanger. Vaak is dat niet echt zijn schuld uiteraard, maar wel zijn verantwoordelijkheid.
In dit geval heeft mogelijk de ontvanger handjeklap gespeeld met de havenmeester: laten we eens kijken of we die gekken uit Holland een poot kunnen uitdraaien. Dat lukte dus niet, vandaar dat de ontvanger nu betaalt voor de kosten. Uiteraard aangenomen dat die er zijn, en niet alleen op papier staan. Ook dat is mogelijk.
Er zijn natuurlijk nog een hoop andere mogelijkheden, dus goedbeschouwd is het een (beetje?) koffiedikkijkerij van mijn zijde.
Feit is wel dat er iemand om onze locomotieven verlegen zit. Eerder was ons gezegd dat de ligplaatsen vergeven worden naar volgorde van aankomst. We liggen nu met drie andere schepen achter het anker te stinken, waarvan er twee eerder aangekomen zijn. We gaan nu wel als eerste voor de kant.

Geluk/Mooie techniek

0
0
dat is schrikken als je net over de brug loopt



opvouwbare trailer



Straks het vetste speelgoed wat ik heb gevonden

Langer dan verwacht

0
0

1 minuut en 54 seconden
M'n reet...

Skaters

0
0
Zoveel regen, geen skateweer meer... Jammer... Dan maar binnenblijven om te stuiteren..

Laten we gezellig met zijn allen stuiteren


En toen had ik weer besloten om even uit mijn lurk-modus te stappen en wat te posten.

Maar eigenlijk had ik een vraag... Ik zoek eigenlijk iemand die een beetje gezellig kunnen kleppen over inline skaten Wie doen er hier aan inline skaten? (recreatief of aggresive).

En een volgende vraag; Wie doen hier aan longboarden? Ik ben sinds kort heel enthousiast geworden voor longboarden en ik ben van plan eentje aan te schaffen, gezien je niet door de stad kan met inline skates, wanneer de grond nat is.
En dat is helaas vaak het geval (Tja, Nederlands kikkerweertje is weer terug)

Mijn liefjes



Top 5 van: 06-10-2012

Dag 123, 5 oktober 2012

0
0
Om vijf uur anker hieuwen, om half zes de loods, half zeven voor de kant. Wachten op toestemming van de autoriteiten om open te mogen gooien. In sommige landen doen ze daar nog wel eens moeilijk over. Op een gegeven moment komt de stuwadoor naar me toe: waarom weigeren we om open te gooien? Meneer de agent, mogen we open gooien of niet? Heel verontwaardigd: ja natuurlijk. Oké, zolang verschillende landen er verschillende regels op na houden zul je altijd dit soort dingen hebben. Alleen is nu juist die agent ervoor om ons op de hoogte te brengen met de plaatselijke voorschriften. Maar ach.
Luikjes open, babbeltje met de stuwadoor: wie gaat er de kraan in? Dat doen wij, zeg ik. Prima, geregeld, zegt de stuwadoor. De matrozen hadden inmiddels al de sjorringen weggehaald, dat hadden we op de rede gedaan. Eerst maar drie containertjes eruit, het zwaar laadgerei ingeschoren. Zo gebeurd, dat lag nog klaar na Norfolk. Eerste loc bij kop en kont gepakt en omhoog gedraaid, wel voorzichtig natuurlijk, die jongens zijn wel 160 ton.
Op de kade lagen twee spoorlijntjes. Daar moesten ze opkomen. Ik hang de eerste boven degene het dichtst bij het schip. Niet goed dus, hij moest op de buitenste. Waarom mag Joost weten. Ik zat er even over in of de kranen wel voldoende reikwijdte zouden hebben om er bij te komen. Maar dat viel mee, het paste. Het was even pielen om de flensen tussen de rails te krijgen. Op de knieën voor de loc, stukkie zakken, twee kuddes stuwadoors aan een touwtje om het gevaarte niet te laten zwaaien, en laten zakken.
Op het moment dat de wielen de grond raken wil het schip gaan hellen. Daardoor zwaait de top van de kraan naar het schip toe, en dus van de rails af. En omdat er nog weinig gewicht op het wiel staat wipt de flens er zo weer uit. Dus gelijk maar flink doorzakken naar 50 ton in de haak, dus 30 ton op de rails.
Dan naar de achterkant. Het schip is ondertussen gezwaaid en de hele achtertrein hangt er scheef achter. Tweede kraan boven de rails gepositioneerd en laten zakken. Van het zelfde pak een laken, dus zo gauw hij er goed boven hangt plof neerzetten en doorzakken tot 50 ton. Dan wordt hij weliswaar scheef getrokken, maar niet voldoende om uit de rails te gaan. De rest van het gewicht vangen we op door ballast te pompen. Zo gauw de kranen 20 ton aangeven laten we helemaal zakken. Het zwaait dan nog wel een beetje, maar niet zoveel dat het kwaad kan.
Nummer twee en drie idem dito. Het liep als een trein, de laatste deden we in een half uur. Nummertje vier zou nog net gaan voor het middageten. Net als de eerste drie buitenboord zwaaien, en net boven de kaai knapt één van de slingen tussen ons laadgerei en de locomotief. De andere drie kunnen het ook niet houden en het hele gevaarte ploft van een metertje of zes met z'n 160 ton op de kade.
Even Apeldoorn bellen. In ons geval is dat wat ze noemen een P&I club, van Protection and Indemnity, een soort onderlinge verzekeringsmaatschappij voor zeeschepen. Die hebben overal mannetjes die in dit soort gevallen komen assisteren en voor de verzekering verslag opmaken.
In dit geval was die er met een uurtje of drie. Ondertussen zat de kapitein met een hoogst belangrijke autoriteit te delibereren over het feit dat wat etenswaar over datum was. € 6000,-- boete. Het feit dat deze autoriteit helemaal niet over dat soort zaken gaat en in het geheel geen boetes mag opleggen was de goede man ontgaan. Kapitein had bovendien op dat moment iets anders aan z'n kop. Onder tussen kwamen ook de eerste autoriteiten verhaal halen over de gestuiterde locomotief, en in no time had die ouwe z'n kot weer vol met kwekkende negers. Joepie.
Toen P&I aan kwam taaiden ze successievelijk af. Die sprak hetzelfde taaltje (Frans met een lokaal accent) en kon ze heerlijk voor het blok zetten. Hij kende tenslotte de plaatselijke gewoonten en regels.
We kregen andere slings, stalen stroppen, van de stuwadoor. Daarmee konden we met veel vijven en zessen het beest een beetje oplichten. Toen viel er zowat een van de wielstellen er onderuit. Die zitten er in principe los onder, en worden vastgehouden met kettinkjes. Één van die kettingen was gebroken. Toen we eenmaal een goed passende sluiting gevonden hadden om te zorgen dat het wielstel op z'n plek bleef was het donker. En na donker mochten we van het haven reglement niet meer hijsen. Hadden we in ieder geval een normale nachtrust.

Wat een doos

0
0
Gisteren ging ik in de trein , een dubbeldekker, onder de trap zitten.
Ik ga zitten en ziet tegenover me een rugtas.
Verder niemand in de buurt en in die 10 minuten kwam er ook niemand.
Ik die tas opengemaakt en zie een groen appel en daaronder een leuk klein laptopje.
Ik denk als ik hem laat staan is die zeker weg, dus ik hem meegenomen naar huis.
Daar gekeken of we een adres konden vinden, was nog een heel gepuzzel.
Gebeld en een vrouw nam op en zei ow.
Ze zou hem vandaag ophalen, dus haar gezegd welke tram ze moest nemen en waar ze moest uitstappen en daar zou ik staan met haar tas.
Ik kom aanrijden op de fiets, tram rijd net weg en.....niemand.
Ik wachten en.....nog steeds niemand/
Ik naar huis, daar haar ge-smst en ze smste terug dat de deur niet openging van de tram en ze een halte verder was uitgestapt enze kwam teruglopen.
Nou is dat een brede weg met een water ertussen , dus ik denk, ik ga bij die halte wachten.
Na een kwartier werd ik het zat en wilde naar huis fietsen en werd ik gebeld door thuis.
Waar sta jij?
Net nog bij die halte zeg ik.
Ik wilde net naar huis fietsen want die doos is er niet.
Ik heb haar aan de lijn en ze staat bij het tankstation, word me gezegd.
Op 10 meter staat daar een tankstation.
Ik kijk en zie niemand.
Ik zeg : waar staat ze dan.
Hoe ziet ze eruit, wat draagt ze?
En toen zag ik ineens een oudere vrouw staan met haar rug naar me toe.
Zou haar ontmoeten op die tramhalte en ze gaat ergens anders staan.
Ze was wel blij.
Dat op elkaar wachten en naast elkaar staan had ik anderhalf jaar geleden al meegemaakt met een wmr lid
Maar dat was wel grappig

Johann 1 maand

0
0
Hier zijn de foto's van deze week. Hij is nu 1 maand oud en gaat bijna vervellen.
De UV lamp stond op deze foto's niet aan, dus daar is het kleurverschil aan te merken. Ik wil de lamp eest hoger hebben voor ik hem weer aan doe. De lamp hangt nu bijna in het midden van de bak, en ik wil niet dat Johann blind wordt.



Vreemd

0
0
Ik had laatst een erg realistische droom, ik werd wakker en zat te denken of wat ik zag nu echt gebeurd was of niet ... freaky.

Ik stond een keer met mijn moeder over iets te praten wat eigenlijk in mijn droom was gebeurd. Ik kwam er pas achter nadat zij zei dat het niet was gebeurd.

Hebben jullie dat ook eens gehad? Ik heb dat namelijk heel erg vaak.
...

op grote hoogte

Mijn Pony

0
0
zie hier mijn pony.
gemaakt door de wereld beroemde ALEV

Dag 124, 6 oktober 2012

0
0
Bij wakker worden voorzichtig naar buiten gekeken. Nee, hè, het was geen nachtmerrie. Er staat inderdaad een kapotte locomotief op de kade. Wat te doen. We hadden dus materiaal van de stuwadoor gekregen, dat hing nog in de kraan van gisteren. We hadden de kapotte locomotief al getild, dus dat hield. Voor de voorzichtigheid toch maar een smarting om de stalen strop gedaan tegen knijpen en schavielen. Een smarting is een stuk doek of rubber dat je aan de binnenkant van een sling of tros plaatst tegen schavielen of knijpen.
Dat het nodig was bleek na de eerste hijs ermee, de smarting was finaal door. Dus hebben we voor elke hijs er een dubbeling bovenop gelegd.
Eerst hebben we de kapotte beetgepakt. Het wielstel was inmiddels vastgezet, dus, heel voorzichtig, het ding opgetild en vlak boven de kade boven het binnenste spoor gebracht. Het buitenste wilden we net als daarvoor gebruiken voor de resterende locomotieven. Het voorste wielstel konden we gewoon op de rails zetten. Het achterste wielstel was door de klap verdraaid en paste niet meer. Dat hebben we daarom maar zo goed en zo kwaad als het ging erbij gezet.
Toen die eenmaal stond hebben we de andere twee gelost. Wel met de nodige hartkloppingen, want elk kraakje en piepje valt op, en je denk: nee hè, niet nog een keer. Maar dat viel mee. In no time stonden de twee laatste op de rails. Steeds als een locomotief op de rails stond werd 'ie door een dikke forklift aan een kettinkje uit de weg getrokken om plaats te maken voor de volgende. Om elf uur was de hele operatie gedaan.
De matrozen zijn toen bezig gegaan om de boel op te ruimen, de sjorrings in de bakjes te doen, de trombones op de plek, de cradles van de locomotieven aan dek getrokken en de grommers weer terug in hun flatrack. Ondertussen rapportjes schrijven, en, voor de kapitein, veel telefonades.
Verder probeert half Afrika een slaatje uit de toestand te slaan lijkt het wel. De hoeveelheid boetes die we zouden moeten betalen voor allerlei fouten die we gemaakt zouden hebben zijn gigantisch. In de meeste gevallen helpt gewoon "nee" zeggen. In sommige gevallen moet je protest aantekenen. Dat moet bij de meer serieuze gegadigden, zoals de havenmeester. Maar ook die gaat 90% in prijs omlaag als je alleen al maar protest aantekent. Voor rest moeten agent en P&I het maar uitzoeken. Die zijn beter dan wij op de hoogte met de plaatselijke mores. Vooral P&I zit wat dat betreft als een bok op de haverkist. Het overgrote gedeelte van de kosten wordt door hun, als verzekeringsmaatschappij, vergoed.
Uiteindelijk kwam ook nog de douane aankakken. Voor de inklaring nota bene. Twee en een halve dag na aankomst. Alsof een inklaring dan nog zin heeft. Overigens, wat de inklaring an sich voor zin heeft is mij ook niet geheel duidelijk, maar de douane personen die ik erover gesproken heb vinden dat het uiterst belangrijk is. Natuurlijk. Het is hun job. Als bijvoorbeeld de VN zou beslissen dat die inklaring niet meer nodig, dan stonden als die mensen opeens op straat. Nog daargelaten het verlies aan neveninkomsten: de sloffen sigaretten en flessen whiskey van 3 euro de fles die ze van boord slepen.
Dankzij de ISPS wetgeving moet aan de poort van de haven permanent bewaakt worden. Dus wordt alles wat daar door gaat gecontroleerd. Als ze daar tegelijk een douanepost van maken hoeven de schepen verder niet meer gecontroleerd te worden. Logistiek is dat een stuk simpeler. Een groot aantal havens, waaronder Hamburg, kennen dat systeem al, dus zo bijzonder is dat niet.
Morgenochtend om elf uur een vergadering met alle betrokken hotshots om spijkers met koppen te slaan. Als het er om gaat met de koppen van de plaatselijke autoriteiten te gaan slaan dan ben ik er helemaal voor.

20 minuten


Top 5 van: 07-10-2012

wmr lieffies

0
0
Ik kijk net op mijn msn en er zijn er 5 online, waarvan 3 wmr'ers waarvan er 2 naam hebben.
Dus die elkaar op wmr gevonden hebben.
Zijn er al best veel die elkaar op wmr gevonden hebben.
Als je beide wat "raar" bent
dan klikt het al gauw.

Dag 125, 7 oktober 2012

0
0
Vandaag vergadering met de mensen die echt wat te vertellen hebben. Agent, P&I, havenmeester ed. De ontvanger komt niet. Die vind dat hij zijn lading niet ontvangen heeft en er daarom niks mee te maken heeft. Dat hangt er vanaf hoe je het vervoerscontract leest. Uiteraard ligt die zaak gevoelig bij de rederij, de verzekering en andere partijen.
Op het moment gaat het erom dat hebbeding weg te krijgen zodat de andere schepen niet gehinderd worden in de lossing. Nou staan er twee dikke Gotwalds (mobiele kranen) van goed honderd ton elk op het haventerrein, dus echt een probleem mag dat niet zijn. Op verzoek van de stuwadoor ook nog even vier craddles op de kaai gegooid. Misschien hebben ze die nog nodig om het ding verder te pikollen. Verder is het alleen maar een kwestie van verantwoordelijkheid en van wie uiteindelijk de rekening mag betalen.
Van het schip uit mogen we eigenlijk alleen maar vertellen wat er is gebeurd, en dan zullen anderen wel uitmaken hoe de dobbelsteentjes van het juridische getouwtrek gaan vallen. Ik ben wel benieuwd, maar gezien mijn ervaring met voorgaande geintjes heb ik zo'n donkerbruin vermoeden dat we er nog maar weinig van zullen horen.
De uiteindelijke uitslag die voor het schip van belang was, was de uitspraak van P&I en havenmeester dat er een ander schip op ons plekje moest komen. Wij moesten om half drie 's middags ontmeren en op de rede ten anker gaan, in afwachting van de ontwikkelingen. Het grootste punt uiteindelijk was de bankgarantie van de verzekeringsmaatschappij. Als die geregeld was kon de agent van alles in gang zetten om, in naam van wie ook maar verantwoordelijk gesteld zou worden, de locomotief uit de weg te krijgen, en het ding terug te sturen naar de maker voor reparatie of wat er verder mee moet gebeuren. Tenminste, als de ontvanger het ding niet alsnog wil accepteren, voor onderdelen of zo.
Voorlopig liggen we nu ten anker te wachten op toestemming om te mogen vertrekken. Volgens de mensen die erover gaan wordt dat waarschijnlijk morgen in de loop van de dag als de bankgaranties rond zijn.
In ieder geval hebben de matrozen de draden van kraan 1 en 2 kunnen vetten. voor kraan drie was geen tijd meer. Ideale gelegenheid. Geen laden en lossen en veilig voor de kant. Alle nadeel hep se foordeel, om met een bekend voetballer te spreken.

SoRrY

0
0
--------------------------------------------
DAT ER GISTER GEEN BOUWERTJ WAS!!!!!!!!!!!

Top 5 van: 08-10-2012

Viewing all 18691 articles
Browse latest View live