De deining begint er een beetje uit te lopen. Nadine is nog steeds aan het rondspoken op de Atlantische Oceaan, maar we zijn inmiddels zo ver weg, op 7 graden noord, dat de deining niet zo veel meer voorstelt. Hoewel, een deining kan akelig lang doorlopen. Dat heeft het gemeen met tsunami's, die in sneltreinvaart (een stuk sneller eigenlijk) een complete oceaan oversteken.
We krijgen nu last van een deining uit de zuid, zodat we goed beschouwd van de regen in drup raken. Het blijft slingeren. Het lastige daarvan is op het moment dat er een vorm van resonantie optreedt. Het schip ligt een tijdje rustig, en dan maakt 'ie opeens een paar halen. Natuurlijk net op het moment dat je een biertje op tafel hebt gezet.
Hebben inmiddels bericht gekregen, via de rederij, dat er congestie is in Owendo. De ontvanger heeft haast, maar volgens de agent zullen we toch gewoon op ons beurt moeten wachten. En het is al zo'n megahaven. Een kade van 500 meter en een pier voor bulkladingen, ertsen en zo. Volgens de kaart is er helemaal geen spoorlijntje naar de kaai, maar dat hoeft natuurlijk niet te kloppen. In Afrika zijn de kaarten niet altijd even nauwkeurig. Volgens onze gegevens hebben ze er geen kraan die 160 ton kan pakken, dus we zullen de locomotieven toch echt op rails moeten zetten, anders gaan ze geen kant op. Tenzij, uiteraard, ze met een ponton aan komen zetten, net als in Castries.
Voorlopig heb ik alvast plannen als we ten anker zijn. Het is de hoogste tijd dat de kraandraden weer eens in het vet komen. Dat moet met het handje gebeuren, dus moet ik de matrozen de kraan in jagen. Die bungelen dan met de handen vol repenvet aan een touwtje 30 meter boven het maaiveld. Het schip moet dan wel rustig liggen, anders slingeren ze vierkant rond de kraandraden. Als je mensen aan de wal zo'n klus zou opdragen dan werd je in een dwangbuis naar het eerste de beste gekkengesticht afgevoerd. Aan boord is het heel normaal, maar hier zijn dan ook controlerende ambtenaren die komen kijken of je wel veilig bezig bent.
Kijk maar eens op afbeeldingen van kranen. Vast aan de wal zie overal en nergens looppaden, trappetjes en meer, zodat je overal bij kunt. Aan boord van een schip schitteren dat soort dingen door afwezigheid. En dat terwijl het op een schip, een bewegend object, veel onveiliger werken is dan aan de wal, met een vaste fundatie onder je voeten.
Bij een nieuwbouw had ik het er eens over met iemand van de scheepvaartinspectie. Één van die mensen die waakt over mijn veiligheid en die van mijn mensen. Het ging over de luikhoofdrand, de rand rondom het ruim. Die was erg hoog. Aan de buitenkant krap 3,5 meter boven dek, en in het ruim goed elf meter vliegen naar beneden. Zowat een halve meter breed.
Ik vraag aan de meneer van de scheepvaartinspectie: Als die rand nou smerig is door ladingresten, dan moet dat schoon. Anders krijg ik m'n luik niet dicht, ben ik niet zeewaardig en mag niet varen. Hoe moet ik erbij komen? Een los laddertje is te steil en het duurt bovendien veel te lang om 3 meter te klimmen, een meter schoon te maken, naar beneden, laddertje verplaatsen voor de volgende meter. Een vaste ladder zou kunnen, maar dan moet je rond het hele luik een vaste ladder hebben. Antwoord van de scheepvaartinspectie: Je mag er niet bovenop komen. Duidelijk antwoord. Maar hoe dat luikhoofd dan wel schoon moet, dat weet de scheepvaartinspectie ook niet.
De echte oplossing is heel simpel, een looprooster rond het hele ruim, kom je overal bij, comfortabel en veilig. Maar dat kost geld. Op een nieuwbouw nog niet eens zoveel, maar dan had dat van te voren in de tekening opgenomen moeten worden. Laat dat nou juist de taak van de scheepvaartinspectie te zijn, om dat soort onveilige situaties te herkennen en van te voren te doen oplossen? Of desnoods achteraf. Maar ja, achteraf, dat zou betekenen dat ze iets verkeerd gedaan zouden hebben. Is menselijk zou je zeggen. Gebeurt regelmatig dat ik wat verkeerd doe, dus moet ik niet mauwen als iemand anders dat ook overkomt.
Maar in dit geval, als een matroos 11 meter lager stuitert, heb ik het gedaan, want ik heb me niet aan de instructies van de scheepvaartinspectie gehouden. Dat diezelfde scheepvaartinspectie een onveilige situatie heeft goedgekeurd, daar zul je de heren niet over horen.
)
Nu zit er alleen een ijzeren pen in me bot, iewhl. 
