Geheimen van de nacht
zilverglanst
de maan
aan een donkere hemel
ze draagt geheimen
van de nacht
soms worden
gehuilde tranen zo zwaar
dat ze ze neer streelt
in de boomkruinen
van het bos
dat zelfs in het donkerte
zo leeft
bomen zo statig
bomen zo krom
bomen zo oud
elke stam
draagt in zich
de ringen
van jaren
er zijn er met namen
in hun bast gekrast
namen die hartjes met pijlen dragen
zilverglanst de maan
als de zorgen te zwaar zijn
om mee verder te dragen
laat ze ze meeglijden
met de zachte golven van de zee
het water dat zoveel
leven
in zich heeft
zelfs in de donkerte van de nacht
er zijn daar
triljoenen druppels
die elk een verhaal van leven dragen
zilverglanst de maan
de glimlach
van de mensen
weerkaatsend
in fonkelende sterren
aan de donkere hemel
samen dragen
ze
de nacht
ze vangen
de dromen
zilverglanst
de maan
met ook haar
zo eigen geheimen
aan de einder
wacht
haar geliefde
de zon
Goedesmorgens
Goed ik heb vannacht nog een beetje nagehalloweend, maar dat was te verwachten..
Tot grote vreugd, van de vierpoters, die het ook wel leuk vonden dat ik weer met ze uitging
vandaag rustig aan
morgen weer verder
Straks de dames eischaalvulsters
Vierpootjes hebben niet te klagen
et moi
KOFFIE
FIJNE DAG
Blijf blij
denk aan ons