Heeeerlijk relaxen
↧
↧
Wauuuuuuuwwwww
↧
baggerzooi
De camping hier aan de Maas heeft een gedeelte dat wat geleden heeft onder regenval van een paar weken terug. Daarvoor waren we gewaarschuwd, daar moeten we dus niet gaan staan. En brave luitjes dat we zijn hebben we die goede raad opgevolgd hoewel het toen nog niet goed duidelijk was wat de problemen nou echt waren.
Maar we kwamen er wel achter, echt wel.
Want toen we lekker aan de barbecue zaten, met de verplichte fles kouwe rosé, (jam jam)
kwam er een klein campertje aanrijden, zon verbouwd Volkswagenbusje.
Dat ging daar staan want het was wél een mooi plekje. Helaas was de elektriciteitspaal te ver weg voor zijn stroomkabel dus hij moest dichterbij gaan staan.
En daar begon het schouwspel, het was daar zo drassig dat het busje gewoon niet meer van zijn plaats kon komen. Dat werd een gedoe en getob maar het busje kwam alleen maar dieper in de bagger te staan. Nou ja, toen kon Papsie het niet langer meer aanzien en is er naartoe gereden en heeft de Subaru er voorgezet. Sleepkabel er aan vastgeknoopt en ja hoor, als een tierelier dat busje uit het moeras getrokken. Zo hoort dat; kampeerders helpen elkaar, dat is een oude regel.
Ik was al blij met deze auto maar nu ben ik er nog blijer mee. En verder gingen we met de bbq.
Op weg naar de supermarkt gisteren kwamen we langs een sluisje in het Maaskanaal, altijd leuk als daar wat te doen is. En ja hoor, er lagen twee bootjes in die naar beneden moesten.
Op het voorste bootje was een mevrouw druk doende haar scheepskunstjes te showen, waarbij ze zorgvuldig vermeed om oogcontact te maken.
Verbeeld je zeg . dat ordinaire gepeupel dat zich aan je luxeboot staat te vergapen, daar wil je toch niks mee te maken hebben. En volgens Papsie was het gewoon een Nederlandse vrouw Deze dame had namelijk achterop een Nederlandse vlag die verkeerd-om hing.
Toen zij weer uit de sluis weg was kwam er in de verte een vrachtbootje aan, dat had wat moeite met sturen omdat het moest uitwijken voor dat bootje van die kakmevrouw en ging uiterst langzaam. Toen ze dan eindelijk in het sluisje lagen bleken er twee vrolijke dames op te zijn en gelijk werd er gevraagd naar de fotos die papsie van dat bootje gemaakt had.
Dus internetadres uitgewisseld en beloofd de fotos door te sturen.
Toen we vandaag de supermarkt uitkwamen, wat zagen we aan de kade liggen? Juist ja die boot. Dus we hebben die fotos op een stick gezet en zijn ze gaan brengen. Dat werd zeer gewaardeerd en het werd erg gezellig daar in die stuurhut. Hoewel het gesprek moeizaam was, Fransen die Engels spreken zijn helemaal onverstaanbaar, en de ene dame die aanwezig was, was erg blij met de fotos.
Dat was dus weer een hele leuke vakantiedag.
Maar we kwamen er wel achter, echt wel.
Want toen we lekker aan de barbecue zaten, met de verplichte fles kouwe rosé, (jam jam)
kwam er een klein campertje aanrijden, zon verbouwd Volkswagenbusje.
Dat ging daar staan want het was wél een mooi plekje. Helaas was de elektriciteitspaal te ver weg voor zijn stroomkabel dus hij moest dichterbij gaan staan.
En daar begon het schouwspel, het was daar zo drassig dat het busje gewoon niet meer van zijn plaats kon komen. Dat werd een gedoe en getob maar het busje kwam alleen maar dieper in de bagger te staan. Nou ja, toen kon Papsie het niet langer meer aanzien en is er naartoe gereden en heeft de Subaru er voorgezet. Sleepkabel er aan vastgeknoopt en ja hoor, als een tierelier dat busje uit het moeras getrokken. Zo hoort dat; kampeerders helpen elkaar, dat is een oude regel.
Ik was al blij met deze auto maar nu ben ik er nog blijer mee. En verder gingen we met de bbq.
Op weg naar de supermarkt gisteren kwamen we langs een sluisje in het Maaskanaal, altijd leuk als daar wat te doen is. En ja hoor, er lagen twee bootjes in die naar beneden moesten.
Op het voorste bootje was een mevrouw druk doende haar scheepskunstjes te showen, waarbij ze zorgvuldig vermeed om oogcontact te maken.
Verbeeld je zeg . dat ordinaire gepeupel dat zich aan je luxeboot staat te vergapen, daar wil je toch niks mee te maken hebben. En volgens Papsie was het gewoon een Nederlandse vrouw Deze dame had namelijk achterop een Nederlandse vlag die verkeerd-om hing.
Toen zij weer uit de sluis weg was kwam er in de verte een vrachtbootje aan, dat had wat moeite met sturen omdat het moest uitwijken voor dat bootje van die kakmevrouw en ging uiterst langzaam. Toen ze dan eindelijk in het sluisje lagen bleken er twee vrolijke dames op te zijn en gelijk werd er gevraagd naar de fotos die papsie van dat bootje gemaakt had.
Dus internetadres uitgewisseld en beloofd de fotos door te sturen.
Toen we vandaag de supermarkt uitkwamen, wat zagen we aan de kade liggen? Juist ja die boot. Dus we hebben die fotos op een stick gezet en zijn ze gaan brengen. Dat werd zeer gewaardeerd en het werd erg gezellig daar in die stuurhut. Hoewel het gesprek moeizaam was, Fransen die Engels spreken zijn helemaal onverstaanbaar, en de ene dame die aanwezig was, was erg blij met de fotos.
Dat was dus weer een hele leuke vakantiedag.
↧
Into the grave
Metal festival op 10 augustus.
Goeie bands voor maar 10 euro![:D]()
Goeie bands voor maar 10 euro
↧
Raadsel...........................................
Als je een dier voor een van de werelddelen plaatst, krijg je een etenswaar. Wat is het?
Antwoord hieronder
Spinazie
Antwoord hieronder
Spinazie
↧
↧
Wigger wait what?
Nou ik heb ook iets nieuws geleerd...
Luister je hiphop en ben je blank, dan ben je een wigger (white nigger).
Luister je hiphop en ben je blank, dan ben je een wigger (white nigger).
↧
Fijne avond, lieve groetjes van Opa
↧
Where is the good hiphop
↧
Een kardinale fout
Een non duwt een kinderwagen voor zich uit door de kloostertuin.
De bisschop die net op bezoek is, vraagt: Zo, is dat een kloostergeheimpje?'
'Nee,' zegt de non, 'een kardinale fout.'
De bisschop die net op bezoek is, vraagt: Zo, is dat een kloostergeheimpje?'
'Nee,' zegt de non, 'een kardinale fout.'
↧
↧
verassing
Ben ik vandaag in de tuin bezig, onkruid plukken. Ligt er ineens een raar bloempje in voor mijn voeten. Wanneer in dat bekijk valt het mijn op dat het op een kiwibloem lijkt. Ik mijn hoofd omdraaien en ja hoor daar zitten minstens nog 6 bloemetjes. Had die kiwiplant stiekem zijn bloemetjes verstopt. Maar ik vind het erg leuk. En nou maar hopen dat er ook kiwi´s aan de plant gaan groeien.
↧
Een mooie naakte vrouw.................
[b]het duurt even, het laden van deze pic...
![]()
↧
Truste tot morgen
Een mooie wat drukke dag voorbij
Vanmorgen, zijn de kinderen, van het ouderloos tehuis, naar de camping gegaan.
Ze werden gebracht door hobby boer, met de platte wagen, jolink en opa zaten ze daar op te wachten met de limo en wat lekkers...
Ook dit jaar kunnen ze weer les krijgen in kaasmaken op de boerderij en dierenonderhoud in Vierakker, bij Rietveld...
En verders nog vele andere dingen
Een uitgebreider verhaal komt morgen
ik stop er mee, schrijven gaat haast niet meer...
Nog een rondje
hapje en sapje
FIJNE NACHT
BLIJF BLIJ
DENK AAN ONS
↧
Dag 94, 11 juli 2013
Weer een dag wachten op de dingen die komen gaan. Uiteraard weer een nieuwe planning gekregen. Ik vraag me af wanneer het schip uit z'n voegen barst. Bevrachting is in ieder geval druk bezig. Er wordt steeds meer opgestapeld om toch maar weer ruimte te winnen voor een paar kistjes extra.
In het laatste plan, dat van vanmiddag, komt er zelf lading aan boord nadat we de jachtjes er bovenop gezet hebben. Simpelste oplossing is natuurlijk om de laadvolgorde van de jachtjes aan te passen. De eerst planning is van voor naar achteren, maar je kunt natuurlijk ook van achteren naar voren doen. Eerlijk gezegd denk ik dat het simpelst is, tenzij ze uiteraard met weer een andere planning komen.
Laatste nieuws hier is dat het de bedoeling is dat we komende zaterdag naar binnen gaan. Als het opeens gaat regenen kan het maar zo weer wat later worden.
Zo ver we kunnen beoordelen ligt de lading voor deze haven we zo'n beetje vast. We hebben dan ook de ballast zodanig aangepast dat we met minimaal ballasten de lading er in kunnen laten gooien. Aangenomen dat dit plan doorgaat ligt de losrotatie, de volgorde van de loshavens, ook vast. De rederij probeert natuurlijk zo min mogelijk mijlen te maken om de lading op de juist3e plek te brengen. Dat scheelt tijd en brandstof.
Er kan alleen wel eens variatie in komen als de volgende lading bekend is. Dan wordt de eerste laadhaven natuurlijk ook meegenomen in de planning. Ook kan het voorkomen dat een bepaalde lading op tijd op de bestemming moet zijn. eerlijk gezegd heb ik dat nog nooit meegemaakt. Gewoonlijk krijg je dan het vriendelijke verzoek om vooral gisteren aan te komen. Zulk soort berichten wordt heel vriendelijk beantwoord: Ja, we doen ons uiterste best. Niet dat het helpt. We kunnen moeilijk overboord springen en mee gaan helpen duwen.
Zo'n ankerperiode is wel leuk voor het onderhoud. De kranen zijn inmiddels ook afgepoetst en glimmen weer als vanouds. Niet dat het lang duurt. Één regenbuitje en de vettigheid komt weer van de schijvenpakketten. Een schijvenpakket is een samenstelsel van van schijven die normaal gesproken op één as zitten en waar één draad, en soms meerdere, overheen lopen. Hier aan boord zit er een schijvenpakket op de top van de kraanarm en één bovenop het kraanhuis. Ook al zitten ze op het kraanhuis niet op één as. Die schijven moeten draaien en worden daarom gesmeerd. En daar komt nog wel eens wat vet vrij. Ook de draden worden regelmatig gelapzalfd, met speciaal repenvet ingesmeerd. Dat repenvet blijft achter in de schijven die ook daar zo vet als modder zijn.
Twee leerlingen hebben gezamenlijk een ruimventilator opengehaald. Op één van de andere schepen was de waaier van zo'n fan gaan vliegen. Het gevolg voor ons was een verzoek om al die ventilatoren na te lopen om te zien of er ook boutjes los zaten. Bij één van die jongens had ik m'n twijfels, dus hebben de jongens het beschermrooster eraf gesloopt om het ding van dichtbij te kunnen bekijken. Het bleek loos alarm.
Het blijft op en neer gaan met de wind. Steeds van die korte windbuien, een uurtje, hooguit twee, en dan gaat de wind weer liggen. Vanavond hing er een schip met zure appels boven de haven. Het zag er flink donker, met nogal wat bliksemflitsen voor de afwisseling. Ben benieuwd of het nog van invloed is op ons laadschema.
Met de kapitein nog even over de aflossing gesproken. Tijdens de oversteek zit ik ongeveer aan m'n termijn. Het zal er dus om hangen of er genoeg collega's beschikbaar zijn. Zijn die er, dan kon nog wel eens aan het einde van de laadreis, in Genua of Palma de Mallorca naar huis komen. Zo niet, dan is er groot kans op de eerste loshaven, West Palm Beach in Florida. In ieder geval wordt het zo langzamerhand tijd om het één en ander op papier te zetten.
In het laatste plan, dat van vanmiddag, komt er zelf lading aan boord nadat we de jachtjes er bovenop gezet hebben. Simpelste oplossing is natuurlijk om de laadvolgorde van de jachtjes aan te passen. De eerst planning is van voor naar achteren, maar je kunt natuurlijk ook van achteren naar voren doen. Eerlijk gezegd denk ik dat het simpelst is, tenzij ze uiteraard met weer een andere planning komen.
Laatste nieuws hier is dat het de bedoeling is dat we komende zaterdag naar binnen gaan. Als het opeens gaat regenen kan het maar zo weer wat later worden.
Zo ver we kunnen beoordelen ligt de lading voor deze haven we zo'n beetje vast. We hebben dan ook de ballast zodanig aangepast dat we met minimaal ballasten de lading er in kunnen laten gooien. Aangenomen dat dit plan doorgaat ligt de losrotatie, de volgorde van de loshavens, ook vast. De rederij probeert natuurlijk zo min mogelijk mijlen te maken om de lading op de juist3e plek te brengen. Dat scheelt tijd en brandstof.
Er kan alleen wel eens variatie in komen als de volgende lading bekend is. Dan wordt de eerste laadhaven natuurlijk ook meegenomen in de planning. Ook kan het voorkomen dat een bepaalde lading op tijd op de bestemming moet zijn. eerlijk gezegd heb ik dat nog nooit meegemaakt. Gewoonlijk krijg je dan het vriendelijke verzoek om vooral gisteren aan te komen. Zulk soort berichten wordt heel vriendelijk beantwoord: Ja, we doen ons uiterste best. Niet dat het helpt. We kunnen moeilijk overboord springen en mee gaan helpen duwen.
Zo'n ankerperiode is wel leuk voor het onderhoud. De kranen zijn inmiddels ook afgepoetst en glimmen weer als vanouds. Niet dat het lang duurt. Één regenbuitje en de vettigheid komt weer van de schijvenpakketten. Een schijvenpakket is een samenstelsel van van schijven die normaal gesproken op één as zitten en waar één draad, en soms meerdere, overheen lopen. Hier aan boord zit er een schijvenpakket op de top van de kraanarm en één bovenop het kraanhuis. Ook al zitten ze op het kraanhuis niet op één as. Die schijven moeten draaien en worden daarom gesmeerd. En daar komt nog wel eens wat vet vrij. Ook de draden worden regelmatig gelapzalfd, met speciaal repenvet ingesmeerd. Dat repenvet blijft achter in de schijven die ook daar zo vet als modder zijn.
Twee leerlingen hebben gezamenlijk een ruimventilator opengehaald. Op één van de andere schepen was de waaier van zo'n fan gaan vliegen. Het gevolg voor ons was een verzoek om al die ventilatoren na te lopen om te zien of er ook boutjes los zaten. Bij één van die jongens had ik m'n twijfels, dus hebben de jongens het beschermrooster eraf gesloopt om het ding van dichtbij te kunnen bekijken. Het bleek loos alarm.
Het blijft op en neer gaan met de wind. Steeds van die korte windbuien, een uurtje, hooguit twee, en dan gaat de wind weer liggen. Vanavond hing er een schip met zure appels boven de haven. Het zag er flink donker, met nogal wat bliksemflitsen voor de afwisseling. Ben benieuwd of het nog van invloed is op ons laadschema.
Met de kapitein nog even over de aflossing gesproken. Tijdens de oversteek zit ik ongeveer aan m'n termijn. Het zal er dus om hangen of er genoeg collega's beschikbaar zijn. Zijn die er, dan kon nog wel eens aan het einde van de laadreis, in Genua of Palma de Mallorca naar huis komen. Zo niet, dan is er groot kans op de eerste loshaven, West Palm Beach in Florida. In ieder geval wordt het zo langzamerhand tijd om het één en ander op papier te zetten.
↧
↧
Weltrusten/Goedemorgen
↧
Onze huisdieren op vacantie
↧
Opa, zijn favoriete meisjes
↧
Goedemorgen Zondag
Goedemorgen, op weer een zonnige zondag...
Vandaag, beetje rustdag, de kracht is miniem aanwezig, dus ik hou het hierbij
geniet van de dag
straks de kipjens
vierpootjes hebben
en ik??
KOFFIE
FIJNE DAG
BLIJF BLIJ
DENK AAN ONS
De echte meesters komen binnen langs de achterdeur.
↧
↧
Dag 95, 12 juli 2013
Ben begonnen met de overdracht. Rederij is ingelicht maar kan nog geen beloftes doen voor hetzij voor aflossing in Florida of in Spanje. Waarschijnlijk hadden ze nog niet zo ver vooruit gekeken. Een bijkomend probleem is dat mijn medische keuring afloopt in de tweede week van augustus. Zonder een geldige keuring mag ik niet varen. Vroeger was de keuring geldig tot einde reis. Als je aanmonsterde met geldige papieren bleef dit tot de afmonstering geldig, maar een paar jaar terug is de geldigheid van de keuring verlengd tot 2 jaar, maar moet je ten allen tijde geldige papieren hebben.
We hebben weer een herziening van het stuwplan ontvangen. Het gemiddelde ligt iets hoger dan één per dag, want we hebben op één dag twee herzieningen gehad. Dat is heel gebruikelijk, en zelfs aan de lage kant. Je krijgt natuurlijk wel zere vingers van het typen want elke keer moet je voor elke haven weer opnieuw de stabiliteit, trim en ballast bepalen, om te zien of het wel kan.
In dit geval hebben ze de losrotatie aangepast. De laatste loshaven wordt nu New Orleans in plaats van Houston. Voorheen was de losrotatie een optie, met de voorkeur voor Houston als laatste loshaven. Sinds gisteren gaan we nu ook naar Barranquilla in Colombia, waardoor de rotatie in de Golf van Mexico wat minder belangrijk wordt. Misschien verwachten ze een nieuwe lading in de buurt van New Orleans, of anders is New Orleans ietsje dichter bij Europa voor het geval we in ballast die kant op moeten. Ook dat is mogelijk.
Gelukkig zijn het voornamelijk verschuivingen van bepaalde delen van de lading, dus je hoeft de stabiliteit alleen maar aan te passen en niet compleet opnieuw in te voeren. Maar omdat we op dit moment vijf laadhavens en vier loshavens hebben moet dat wel negen keer. Soms zijn computers met een stabiliteitsprogramma best makkelijk.
De kraantjes zijn schoon. Ook de armen zijn nu grotendeels vetvrij gemaakt. Zo hier en daar vind je aan dek nog een klein brokje aangekoekte soja van de voorgaande belading, maar dat mag geen naam hebben.
De leerlingen hebben maar weer eens de loodsladder omlaag gegooid en liggen naast het schip te spartelen. Er staat ternauwernood stroming, dus dat gaat prima. Het zeewater is bij de koelwater inlaat, waar onze thermometer zit, tussen de twintig en eenentwintig graden. Aan het oppervlak is het gewoonlijk wat warmer. Best te doen.
Het weer is een stuk opgeknapt. We hebben er weer een lekker zonnetje bij. Windje is flauw en komt van zowat alle kanten. Gek genoeg liggen we toch bijna steeds met hen neusje naar het oosten met als grootste nadeel dat de kerstboom tussen het eitje van de ontvanger en de satelliet staat waardoor het internet er ieder ogenblik uit ligt.
Als ik de vorige regel terug lees lijkt het me dat dit enige uitleg behoeft. Onze internetverbinding loopt via een satelliet. De antenne is een draaibare schotel die in een dome zit. De dome is het witte ei dat je wel vaker op schepen ziet. Die dome zit eromheen om de schotel tegen weer en wind te beschermen. Hier aan boord staat de dome op een paal op het schavotje (het bovenste dek boven de brug).
Aan de achterkant van dat schavotje staat de sein- of antennemast. Omdat er een veelheid van gekleurde lampjes inzitten wordt die gewoonlijk de kerstboom genoemd.
De antenne van de satellietontvanger wordt via een gyroscopisch volgsysteem op de satelliet gericht. Dat werkt zo snel dat onder vrijwel alle omstandigheden de antenne gericht blijft.
Echter, de kerstboom is hoger dan de paal van het eitje. De paal staat aan bakboord, en de kerstboom in het midden. Dat betekent dat er aan stuurboord een blinde hoek zit. Het signaal van de satelliet wordt gestoord door de mast. Met als gevolg: als de kerstboom tussen de satelliet en het eitje staat is er geen internet aan boord.
Another miracle of modern technology. Oftewel, techniek staat voor niets.
We hebben weer een herziening van het stuwplan ontvangen. Het gemiddelde ligt iets hoger dan één per dag, want we hebben op één dag twee herzieningen gehad. Dat is heel gebruikelijk, en zelfs aan de lage kant. Je krijgt natuurlijk wel zere vingers van het typen want elke keer moet je voor elke haven weer opnieuw de stabiliteit, trim en ballast bepalen, om te zien of het wel kan.
In dit geval hebben ze de losrotatie aangepast. De laatste loshaven wordt nu New Orleans in plaats van Houston. Voorheen was de losrotatie een optie, met de voorkeur voor Houston als laatste loshaven. Sinds gisteren gaan we nu ook naar Barranquilla in Colombia, waardoor de rotatie in de Golf van Mexico wat minder belangrijk wordt. Misschien verwachten ze een nieuwe lading in de buurt van New Orleans, of anders is New Orleans ietsje dichter bij Europa voor het geval we in ballast die kant op moeten. Ook dat is mogelijk.
Gelukkig zijn het voornamelijk verschuivingen van bepaalde delen van de lading, dus je hoeft de stabiliteit alleen maar aan te passen en niet compleet opnieuw in te voeren. Maar omdat we op dit moment vijf laadhavens en vier loshavens hebben moet dat wel negen keer. Soms zijn computers met een stabiliteitsprogramma best makkelijk.
De kraantjes zijn schoon. Ook de armen zijn nu grotendeels vetvrij gemaakt. Zo hier en daar vind je aan dek nog een klein brokje aangekoekte soja van de voorgaande belading, maar dat mag geen naam hebben.
De leerlingen hebben maar weer eens de loodsladder omlaag gegooid en liggen naast het schip te spartelen. Er staat ternauwernood stroming, dus dat gaat prima. Het zeewater is bij de koelwater inlaat, waar onze thermometer zit, tussen de twintig en eenentwintig graden. Aan het oppervlak is het gewoonlijk wat warmer. Best te doen.
Het weer is een stuk opgeknapt. We hebben er weer een lekker zonnetje bij. Windje is flauw en komt van zowat alle kanten. Gek genoeg liggen we toch bijna steeds met hen neusje naar het oosten met als grootste nadeel dat de kerstboom tussen het eitje van de ontvanger en de satelliet staat waardoor het internet er ieder ogenblik uit ligt.
Als ik de vorige regel terug lees lijkt het me dat dit enige uitleg behoeft. Onze internetverbinding loopt via een satelliet. De antenne is een draaibare schotel die in een dome zit. De dome is het witte ei dat je wel vaker op schepen ziet. Die dome zit eromheen om de schotel tegen weer en wind te beschermen. Hier aan boord staat de dome op een paal op het schavotje (het bovenste dek boven de brug).
Aan de achterkant van dat schavotje staat de sein- of antennemast. Omdat er een veelheid van gekleurde lampjes inzitten wordt die gewoonlijk de kerstboom genoemd.
De antenne van de satellietontvanger wordt via een gyroscopisch volgsysteem op de satelliet gericht. Dat werkt zo snel dat onder vrijwel alle omstandigheden de antenne gericht blijft.
Echter, de kerstboom is hoger dan de paal van het eitje. De paal staat aan bakboord, en de kerstboom in het midden. Dat betekent dat er aan stuurboord een blinde hoek zit. Het signaal van de satelliet wordt gestoord door de mast. Met als gevolg: als de kerstboom tussen de satelliet en het eitje staat is er geen internet aan boord.
Another miracle of modern technology. Oftewel, techniek staat voor niets.
↧
Top 5 van: 13-07-2013
1. Telefoon ontploft in broekzak 1363 kliks
2. Dode baby leeft weer 1202 kliks
3. Vrouw huurt moordenaar in en wordt gefilmd 912 kliks
4. Begrafenis Italiaan uitgesteld vanwege Nederlandse film 861 kliks
5. Peuter koopt auto op E-Bay 726 kliks
2. Dode baby leeft weer 1202 kliks
3. Vrouw huurt moordenaar in en wordt gefilmd 912 kliks
4. Begrafenis Italiaan uitgesteld vanwege Nederlandse film 861 kliks
5. Peuter koopt auto op E-Bay 726 kliks
↧
Dubbel Pech
Dubbel Pech
Karel staat met z'n elektrische rolstoel langs de snelweg, hij heeft een vastloper. Vele auto's passeren maar laten Karel staan waar hij staat. Na enige tijd stopt er een yup in een Porsche en loopt naar Karel. Nadat Karel het probleem heeft verteld, zegt de yup dat hij Karel wel wil helpen maar dat hij erg weinig ruimte in de auto heeft. Onder de voorklep past toch echt geen rolstoel en al helemaal geen elektrische.
De yup heeft wat bedacht en geeft Karel een fietsbel en bind ondertussen de rolstoel vast met een sleepkabel aan de Porsche. De yup zegt tegen Karel:
"Als er iets niet goed gaat moet je maar bellen."
Zo gezegd zo gedaan.
Na een klein half uurtje op weg te zijn, raced er een Ferrari voorbij. De yup in de Porsche bedenkt zich geen moment en scheurt achter de Ferrari aan. De snelheid loopt snel op als ze met ongeveer 200 km/u een benzinepomp voorbij gaan.
De pompbediende kijkt op, ziet alles gebeuren en loopt schreeuwend naar z'n baas.
"Baas, baas, moet je horen, moet je horen."
De baas laat de jongen op adem komen en zegt:
"Jongen, vertel eens rustig wat er gebeurt is."
Waarop de jongen antwoordt:
"Eerst zie ik een Ferrari met 200 km/u voorbij komen met vlak op z'n bumper een Porsche, maar daarachter een vent in een rolstoel luid bellend dat ie er voorbij wil."
Karel staat met z'n elektrische rolstoel langs de snelweg, hij heeft een vastloper. Vele auto's passeren maar laten Karel staan waar hij staat. Na enige tijd stopt er een yup in een Porsche en loopt naar Karel. Nadat Karel het probleem heeft verteld, zegt de yup dat hij Karel wel wil helpen maar dat hij erg weinig ruimte in de auto heeft. Onder de voorklep past toch echt geen rolstoel en al helemaal geen elektrische.
De yup heeft wat bedacht en geeft Karel een fietsbel en bind ondertussen de rolstoel vast met een sleepkabel aan de Porsche. De yup zegt tegen Karel:
"Als er iets niet goed gaat moet je maar bellen."
Zo gezegd zo gedaan.
Na een klein half uurtje op weg te zijn, raced er een Ferrari voorbij. De yup in de Porsche bedenkt zich geen moment en scheurt achter de Ferrari aan. De snelheid loopt snel op als ze met ongeveer 200 km/u een benzinepomp voorbij gaan.
De pompbediende kijkt op, ziet alles gebeuren en loopt schreeuwend naar z'n baas.
"Baas, baas, moet je horen, moet je horen."
De baas laat de jongen op adem komen en zegt:
"Jongen, vertel eens rustig wat er gebeurt is."
Waarop de jongen antwoordt:
"Eerst zie ik een Ferrari met 200 km/u voorbij komen met vlak op z'n bumper een Porsche, maar daarachter een vent in een rolstoel luid bellend dat ie er voorbij wil."
↧
