Quantcast
Channel: WaarMaarRaar.nl - RSS-feed van alle WMR blogs
Viewing all 18691 articles
Browse latest View live

De echo van het leven

$
0
0
De echo van het leven
Een man en zijn zoon lopen door het bos. Plotseling struikelt de jongen en omdat hij een scherpe pijn voelt, roept hij "aaahhh". Verrast hoort hij een stem vanuit de bergen roepen: "aaahhh".

Nieuwsgierig roept de jongen: "Wie ben jij?"
Het enige antwoord dat hij terugkrijgt is: "Wie ben jij?"
Hij wordt kwaad en roept: "lafaard!", waarop de stem roept: "lafaard!"

De jongen kijkt zijn vader aan en vraagt wat er gebeurt. De man antwoordt: "Let maar eens op" en roept vervolgens: "Ik bewonder jou."
De stem antwoordt: "Ik bewonder jou!"
De man roept: "Jij bent prachtig!"
De stem antwoordt: "Jij bent prachtig!"

De vader legt daarop uit: "De mensen noemen dit een echo, maar eigenlijk is het 'het leven'. Het leven geeft je altijd terug wat jij geeft. Het leven is een spiegel van jouw handelingen. Als je meer liefde wil, geef dan meer liefde. Wil je dat mensen begripvol en respectvol met je omgaan? Geef ze dan begrip en respect. Dit gaat op voor alle aspecten van het leven. Wat je geeft wordt weerspiegeld in wat je terugkrijgt van het leven."

Fijne avond van brom-zot

De vrouw

$
0
0
De vrouw
Toen God de vrouw schiep was Hij al zes dagen aan het werk. Er verscheen een engel die zei: "Waarom spendeert u zoveel tijd aan dit model?"

En de Heer antwoordde: "Heb je al gezien aan welke voorwaarden ze moet voldoen? Ze moet helemaal te wassen zijn, 200 beweegbare delen hebben die allemaal te vervangen zijn, een schoot hebben waar vier kinderen op kunnen zitten, een kus die alles kan genezen, van een geschaafde knie tot een gebroken hart EN ze mag maar een paar handen hebben."

De engel was overweldigd door alle voorwaarden: "Een paar handen! Niet te geloven! En dat is het standaard model? Dat is teveel werk voor 1 dag. Neem op z'n minst morgen erbij om het af te maken."

"Maar dat gaat niet," zei de Heer. "Ik ben bijna zover, ik heb deze creatie die zo dicht bij mijn hart ligt bijna afgerond. Ze geneest zichzelf als ze ziek is EN werkt 18 uur op een dag.

"De engel kwam dichterbij en raakte de vrouw aan. "Wat heeft U haar zacht gemaakt Heer." "Ze is zacht" zei de Heer, "maar ik heb haar ook hard gemaakt. Je hebt geen idee wat zij kan doormaken of voor elkaar kan krijgen."

"Kan ze ook nadenken?" vroeg de engel. De Heer antwoordde: "Ze kan niet alleen nadenken, ze is ook in staat om zaken te beredeneren en te onderhandelen."

Toen viel de engel iets op, hij raakte de wang van de vrouw aan."Oeps, ik geloof dat deze lekt! Ik zei toch dat u er teveel instopte."

"Dat is geen lekkage," corrigeerde de Heer "dat is een traan. De traan is haar manier om uiting te geven aan haar vreugde, haar leed, haar pijn, haar teleurstellingen, haar liefde, haar eenzaamheid, haar droefheid en haar trots."

De engel was onder de indruk. "U bent geniaal, Heer. U heeft aan alles gedacht! De Vrouw is werkelijk ongelooflijk. "En dat is ze!"

Fouten

$
0
0
Iedereen maakt ze.
En ik kan je vertellen.
Tis vandaag geen vrijdag, maar donderdag!

Schoolfeest

$
0
0
Schoolfeest
Een meisje mag bij haar thuis een schoolfeest geven. Ze waarschuwt alle genodigden dat haar vader erg streng is en dat ze dus geen gekkigheid mogen uithalen. Ook de drie belhamels van de klas krijgen te horen dat ze zich moeten gedragen, anders is het feest meteen afgelopen. 's Avonds begint het feest en de vader staat al bij de deur. De drie belhamels bellen aan en de vader doet open. "Ja?!" vraagt de vader.
De eerste jongen zegt: "Goedenavond mijnheer, mijn naam is Jansen, en ik kom hier om te dansen."
De vader laat de jongen binnen. De tweede jongen zegt: "Goedenavond mijnheer, mijn naam is Van Lingen, en ik kom hier om te swingen."
Ook deze jongen wordt binnengelaten. De derde jongen aarzelt, zegt dan: "Goedenavond mijnheer, mijn naam is Beuken: ik mag er zeker niet in?

Dag 92, 9 juli 2013

$
0
0
Er gebeurt weer van alles op het ladingfront. Planning nummer vier is inmiddels binnen. Zo langzamerhand dreigt het een interessante situatie te worden. Inmiddels begint zich de agent in Porto Marghera zich te roeren, en ook Griekenland wil ASAP allerlei lijstjes hebben. je vraagt je af hoe dertig jaar terug de inklaring kon gaan, toen er nog geen moderne communicatie (lees satelliet en dergelijke) was. Toen kwam je aanvaren, je had in het handboek gezien welke lijstjes ze wilden hebben, die had je alvast klaargemaakt, en iedereen was tevreden.
Nu moet je dagen van te voren allerlei lijstjes opsturen, in mijn ogen, over volkomen nutteloze zaken. Met natuurlijk de nodige doublures ertussen. Mijn favoriet is nog steeds een EU lijstje waarin we moeten opgeven hoeveel afval we aan boord hebben, hoeveel we af gaan geven, en hoeveel we in welke volgende haven gaan afgeven. En dat moet dágen van te voren opgestuurd worden.
De meeste andere lijstjes gaan over wat voor schip is het, naam, naam eigenaar, lading aan boord, waar ben je voorheen geweest. Dat zijn allemaal dingen waar nog iets mee gedaan kan worden, ofschoon ik zo'n donkerbruin vermoeden heb dat die lijstjes op de verschillende bureaus alleen maar stof zullen vergaren om na vijf jaar in het groot archief te belanden.
De matrozen hebben ruim twee helemaal in de vaseline. Nu ruim één nog, hoewel dat een stuk kleiner en minder gecompliceerd is. Bovendien is de voorkant al gedaan. Morgen ook nog even de dwarsgoten uitmesten. Dat is ook een plekje waar we ternauwernood bijkomen. En daar is de vorige haven wel het nodige stof terecht gekomen. Dan het dek weer eens aanstoffen. Alles wat we uit de kleine hoekjes peuteren komt uiteindelijk weer aan dek terecht, waardoor dat zo langzamerhand weer vies begint te worden.
Omdat we hier lekker rustig liggen gaan we morgen maar weer eens de sloep en de man over boord boot te water laten. Die zijn nog lang niet aan de tijd, de laatste keer dat ze te water zijn geweest is vorige maand geweest, toen we ten anker lagen voor Montevideo. Die dingen moeten verplicht eens in de drie maanden te water, maar je weet nooit van te voren waar of wanneer de volgende gelegenheid om de hoek komt kijken. Iedere keer als er een geschikte gelegenheid is laten we ze dan ook plonzen.
Kapitein en ik zijn nu als een gek ventje aan het stuwplannen en ballastplannen. Ieder rekent voor zich de boel uit en daarna vergelijken en overleggen we. Twee weten meer dan één, en komt best nog wel eens voor dat waar de één aan denkt door de ander vergeten wordt, of met een totaal andere oplossing komt aandragen.
Het stuwplan wordt tegenwoordig bijna altijd door kantoor aangeleverd. Omdat we ook nu weer zware stukken krijgen wordt de rest van de lading daaromheen gepland. Ook de hijsschema's krijgen we normaal van kantoor. Die hebben daar een speciale afdeling voor. Onderdeel van de rederij is de zware-lading transporteur BigLift, en die jongens doen dat even tussen neus en lippen door tot ze weer een echt stuk krijgen. Dat soort instructies volgen we dan ook nauwgezet op, want als het mis gaat komen ze minder makkelijk naar ons toe onder het motto: Hoe had je zo stom kunnen wezen. Het is natuurlijk altijd verstandig om adviezen op te volgen van mensen die dat soort dingen het dagelijks werk is. Voor ons is het maar eens in de zoveel maanden dat we ons daar het hoofd over breken.
Resultaat van die plannerij is wel weer dat we het sjormateriaal dat we op de containerstore hadden gezet, want die moet weer open. Daar zitten de grommertjes en andere zaken in, die we voor de komende hijsen nodig hebben. Zo blijf je slepen met die rommel. Maar ja, de schepen zijn minimaal uitgerust met opslagruimte. Gevolg is dat alles wat meer is dan gepland zo tijdens de reis alle hoeken van het schip ziet, want het staat altijd in de weg.
Maar ach, anders vervelen we ons toch maar (staat me overigens bij dat ik die kreet wel vaker gelanceerd heb).

scare pranks

een dapper mens

$
0
0
Zit ik net te chatten, kom ik een jongen van 23 tegen met een wel heel luguber verhaal.
Hij heeft beenmergkanker en gisteren is de behandeling stopgezet en dus is hij nu terminaal.
Wat ik wel begrijp, maar wel raar vind is dt hij heel vrolijk overkwam.
Hij is er aan toe om dood te gaan, is er ook niet bang voor.
Onbekende jongen, ik vind je dapper:ja
sterkte deze laatste weken.

Truste tot morgen

$
0
0


Een heerlijk rustige en mooie dag voorbij.
Veel zon, wat wolkjes en droog, zo is de dag voorbijgevlogen...
Een mooie, wel korte rit gemaakt langs de berkel en vis gehaald..
verders veel op het miniterras en de dierenweide geweest.
Ik hou het hierbij, mijn lichaam vraagt nog veel rust
FIJNE NACHT
BLIJF BLIJ
DENK AAN ONS


in de trein

$
0
0
Beste mensen iedereen,

Op het moment dat ik dit schrijf, zit ik in de trein. Normaal gesproken en voor de meeste mensen is dat niet raar, maar misschien kijk je er anders naar als je de volgende keer in de trein zit:

Al mijn reisgenoten hebben een bestemming gehad. Misschien zijn ze op reis, of gaan ze nu naar huis. Maar wat zou er achter deze mensen zitten, wat voor persoonlijkheid? Misschien hebben ze wel iemands mensen gered.

Zo nu ook voor mij zitten een groepje oude mannen die duidelijk vrienden van elkaar zijn... en zo te horen gaan ze naar Gouda....
Het klinkt vrolijk, maar wat zouden ze samen hebben meegemaakt? Misschien zijn ze voor altijd met elkaar verbonden, of werken ze samen. Of misschien zien ze elkaar voor het eerst....

Interresant, vind je het niet?

Weltrusten/Goedemorgen

Vriendschap

Daar zijn geen woorden voor

Goedemorgen Vrij(e)dag

$
0
0


Goedemorgens, de nacht weer voorbij, de spookronde ook weer gehad en nu de dag in ..
We gaan ons voorbereiden op de feestelijke toch, van de kinderen naar de camping.
Dat zal de hoofdmoot worden vandaag.
Verders zien we wel wat de dag brengt
straks de kippies
vierpootjes hebben
en ik
KOFFIE



FIJNE DAG
BLIJF BLIJ
DENK AAN ONS

Als je loslaat, heb je twee handen vrij


Geloof in mij

$
0
0
Geloof in mij
En u krijgt
een leven
vol
ZOTTIGHEID
.
.
.
.
.
Denk om de collecteschaal,
bij het verlaten mijner BLOG
_O-_O-_O-

Zweefvliegen

$
0
0
Vandaag ga ik voor het eerst in mijn leven zweefvliegen. De zenuwen gieren maar het lijkt me zooooo gaaf :D

Droom

$
0
0
Op mijn vrije dag moet ik plotseling werken. Snel wassen en aankleden beker water, flesje mee, sneetje brood in de hand en op de fiets. Welke dienst ik moet draaien weet ik niet die ligt op kantoor. Kom ik bij het kantoor (wat in een oud kasteeltje zit) kan ik de sleutel niet vinden. Geen collega te bekennen. Wel is er een sleutelkastje waar een sleutel in hangt maar daarvan heb ik de code niet. Dan het hoofdkantoor maar bellen. Die weten ook van niks. Gelukkig daar komt een collega. Die weet de code. Wij naar binnen maar geen werkmap. En omdat ik in moet vallen staat de dienst ook niet in mijn minicomputer. Ondertussen ben ik al een half uur achterop. Gelukkig helpen mijn collega's mij met zoeken (er zijn ondertussen meer in het kantoor). Maar niks te vinden. Dan de computer op het bureau maar aanzetten en daarin kijken. Daar moet een wachtwoord bij maar dat is alleen bekend bij de planners en die zijn er niet. Wat een ellende. Ondertussen ben ik 1,5uur achterop. Ten einde raad besluit ik maar om naar huis te fietsen en de collega te bellen die niet kon werken. Kom ik buiten is mijn fiets vertrokken. Ook dat nog. Dan maar een fiets mee die niet op slot staat. jammer maar het kan niet anders. Ik stap op en dan...... tring, dit is uw wekservice.

Top 5 van: 11-07-2013

De prijs van liefde

$
0
0
De prijs van liefde
Een boer had enkele jonge hondjes die hij nog moest verkopen. Hij schilderde een advertentie op een bord met: 4 puppies te koop en zette dit aan het begin van zijn erf aan de kant. Net toen hij de laatste spijker in het bord sloeg werd hij aan zijn overal getrokken. Hij keek naar beneden in de ogen van een kleine jongen. "Meneer" zei de jongen, "Ik wil een van uw puppies kopen". "Wel", zei de boer, terwijl hij met zijn hand achter in zijn nek wreef, "deze puppies hebben hele goede ouders en kosten aardig wat geld". De jongen liet voor een moment zijn hoofd hangen. Toen reikte hij diep in zijn broekzak en haalde een handvol kleingeld voor de dag en liet het aan de boer zien. "Ik heb 39 cent. Is dat genoeg om te kijken?" zei de jongen. "Zeker", zei de boer en hij floot een deuntje. "Dolly !", riep hij. Uit het hondenhok en over het erf rende Dolly naar de boer toe gevolgd door 4 kleine bolletjes wol. De kleine jongen drukte zijn gezicht tegen het hek. Zijn ogen straalde van verrukking.Terwijl de honden naar het hek toe kwamen rennen, zag de jongen nog iets bewegen in het hondenhok.
Langzaam verscheen er nog een bolletje wol, maar deze was zichbaar kleiner dan de andere hondjes. Op zijn achterpootjes gleed het bolletje het hok uit en op een wat onhandige wijze begon het hondje vooruit naar het hek te hobbelen terwijl het zijn best deed de andere hondjes bij te houden. "Ik wil die hebben", zei het kleine jongetje, terwijl hij naar waggelende hond wees. De boer knielde naast het jongetje neer en zei: "zoon, je wil dat hondje echt niet. Het is nooit in staat om te rennen of te spelen zoals de andere hondjes kunnen". Toen deed de jongen een stap naar achteren, reikte naar beneden en begon een broekspijp op te rollen. Terwijl hij dit deed werd een stalen beugel zichtbaar aan beide zijden van het beentje van de jongen die vastgemaakt zaten aan zijn speciaal gemaakte schoentje. De boer aankijkend zei hij: weet u meneer, ik kan zelf ook niet zo goed rennen en hij heeft iemand nodig die hem begrijpt". Met tranen in zijn ogen reikte de boer naar beneden en pakte de kleine puppie op. Hij hield het heel voorzichtig vast toen hij de puppie aan de kleine jongen gaf. "Hoeveel kost het?" vroeg de kleine jongen. "Niets, het is gratis", zei de boer. "Er is geen prijs voor liefde".

Fijne middag van de schattige zot

Viewing all 18691 articles
Browse latest View live


Latest Images