De dag van de barbeknoei. Voor de verandering had de kapitein besloten de barbecue in de middag te houden. Voordeel daarbij is dat het op het luik gehouden kan worden, zonder het uitzicht vanaf de brug te verstoren door het licht. Op het luik is meer ruimte en minder herrie van de hoofdmotor. Bovendien is het zwembad dichterbij.
Kokkie had nog een speenvarkentje liggen, dat precies in de oven pastte, en de beide koks waren al twee dagen in de weer met de voorbereidingen. De barbecue zelf schoonmaken en de tafels en bankjes repareren was de taak van de bootsman. zeil spannen tegen het zonnetje. Zonsdeclinatie is 18 noord, breedte is 9 zuid, topsafstand is 27 graden. Vergelijkbaar met hoogzomer op 40 graden noord: Sardinië, Madrid en Porto. Best warm, hoewel we uiteraard een zeeklimaat hebben.
Leerling heeft nu de smaak van het sterren schieten te pakken. De technieken moeten nog een ietsje gehoond worden. Honen in de zin van aanscherpen, niet afkraken natuurlijk. Bij het laatste azimut had hij bijvoorbeeld niet door dat we inmiddels op zuiderbreedte zaten en dat daarmee het teken draait. Hij paste de formule dus verkeerd toe. Ik heb hem alleen niet verteld dat mij vanochtend hetzelfde overkwam. Hij verkeert daarmee nog steeds in de veronderstelling dat ik een soortement zesde zintuig heb op het gebied van de fouten die hij maakt. Niet dus. Ik heb ze alleen iets sneller door. En dat noemen ze ervaring.
Zo'n beetje als de headology van Granny Weatherwax in de boeken van Terry Pratchett. Als je weet hoe het zit is het doodsimpel, als je het niet weet magie.
Ik begin eindelijk een beetje bij te raken met m'n einde maand. Die van April dan. De formuliertjes worden in Vitoria weggestuurd, dus ik ben zat op tijd, maar liever heb ik het toch wat eerder ingeleverd. Ik had alleen een beetje pech met de software. De boel zakte in elkaar en ik moest opnieuw installeren. En toen was ik alle ingevoerde gegevens kwijt en kon opnieuw beginnen. Lang leve de moderne technologie.
Leerling mag rustig verdergaan met z'n sterretjes. Die staan er over honderd jaar nog net zo. En dat moeten we van al die hoog-geavanceerde satelliet-technologie nog maar afwachten. De statistiek zit op dat gebied tegen de technologie. Eens in de vijftig jaar, of sneller, wordt de hele bups weer helemaal opnieuw uitgevonden.
Dat is begonnen met radiopeilen, eind 1800. In die tijd een ware revolutie op het gebied van navigatie. Daarna kwamen de hyperbolische systemen, zoals Decca, Loran en Omega. Radiopeilen in inmiddels helemaal uit de vaart genomen, samen met Decca en Omega. Loran bestaat nog maar is op sterven na dood. Autoriteiten die niet precies weten wat één en ander inhoud proberen met hangen en wurgen Loran C (de derde versie dus) aan de praat te houden als alternatief voor GPS, voor het geval dat de satellieten op hun gat gaan. Dat wordt dan de vierde versie, eLoran. Overigens is het beslist niet ondenkbaar dat GPS gestoord kan worden, en het is heel terecht dat er over terrestische alternatieven wordt nagedacht. Maar om daar Loran voor te nemen is op z'n best wishful thinking. Decca is stukken beter, maar heeft een kleinere dracht. Daardoor zijn er meer grondstations nodig, en is daarmee duurder. Veiligheid is een onbetaalbaar goed. Totdat de rekening komt.
Na de hyperbolische systemen kwam de satelliet navigatie met de Navstar, die op zijn beurt vervangen is door de GPS. Ben benieuwd wat daarna komt. Galileo zal het niet wezen, want dat is alleen maar GPS in een ander jasje.
Kapitein loopt als een ijsbeer met wintertenen in de rondte. We krijgen vier havens in Brazilië, en elk van die havens wil z'n eigen inklaring hebben. Liefst in elektronisch format. Helaas is dat paperless office zodanig geïmplementeerd dat de makkelijkst manier is alle formuliertjes af te drukken, met de hand in te vullen, als PDF'je in te scannen en dan te versturen in de hoop dat ze aan de andere kant dat handschrift kunnen lezen. En dat ongeveer dertig keer. Per haven.
En dan vragen ze mij af en toe of ik geen kapitein wil worden. Ik ga wel met de jongens luikjes gooien in de haven en zo af en toe een stuwadoor uitschelden. Daar voel ik me veel plezieriger bij.
