Zondag op zee. De héle dag hélemaal niets doen. Wie dat ooit verzonnen heeft, help me herinneren dat als ik hem tegenkom ik hem de strot omwring. Nou ja, zo erg nou ook weer niet. Hele gewone zondag op zee.
Gewoon om vier uur op wacht. Babbeltje gemaakt met de tweede. Bij opkomend zonnetje de kompasfout gecontroleerd, routinejob, zo klaar. De rederij had, eindelijk, de bestellijst vrijgegeven van Vlissingen drie weken geleden. Door schade en schande wijs geworden heeft de rederij in haar opperste wijsheid besloten dat wij van het schip uit maar beperkt toegang hebben tot de inventaris en bestellijsten. Inventarisje is geen probleem, en ook een bestelling invoeren lukt wel. Maar bijvoorbeeld mutaties op het bestand, nieuwe onderdelen en zo, doet de rederij liever zelf, want anders wordt het een soepzootje.
Ook de verwerking van geleverde items moet eerst vrijgegeven worden voordat we kunnen afvinken wat we wel of niet gehad hebben. Dat vrijgeven is eindelijk gisteren gebeurd, en sindsdien zijn de machinist en ik druk doende de papieren lijsten, die al bijna drie weken klaar zijn, door de computer te rammelen. Dan weten ze op kantoor à la minute of bepaalde onderdelen al dan niet geleverd zijn. Dat ze die lijst twee weken geleden al op papier hadden kunnen hebben is niet efficiënt genoeg.
Ik loop nu wel te kankeren, maar het systeem heeft ook voordelen. Maar als je het al twintig jaar op papier doet dan zijn die elektrieke lijstjes niet zo één twee drie een stuk handiger. In dit geval is het gewoon dubbel werk. Maar verwerking naderhand kan makkelijker zijn.
Maar vanaf daglicht, in donker doe ik dat soort werk liever niet, ik moet ook uit m'n doppen kijken, achter het kastje vierkante oogjes gekregen. Af en toe de kop even over de console om te zien of we ergens tegen aanvaren. Kans is klein, zo midden op de plas, maar bestaat wel.
Na acht uur ontbeten, en van negen tot tien maar weer de ruimen door. Kijken of de boel er nog staat. Nog even de ankerkluizen dichtgezet. Over het schip loopt van voor tot achter de brandblusleiding. Die wordt ook wel de dekwasleiding genoemd, om de doodeenvoudige reden dat we vaker dekken wassen dan branden blussen. Voorin is de dekwas via een afsluiter aangesloten op de ankerkluis, de pijp waardoor de ankerketting naar buiten loopt. Normaal ligt tijdens ten anker liggen de ankerketting op de bodem. Als deze wordt binnengehaald zit daar vaan zand, moddr of klei aan. Dat kan via die leiding van de ketting afgespoeld worden. Afsluitertje open, pompje bij en spoelen maar.
Die afsluiter blijft vaak open staan. Dat is om als alle afsluiters aan dek dicht staan, de pomp toch opbrengst heeft. Als de pomp geen water verpompt wordt hij niet gekoeld en kan hij warm lopen en uiteindelijk kapot gaan. Ten tweede leveren de pompen behoorlijk druk. Ergens tussen de 11 en 13 bar. Als er niets openstaat komt de volle druk op het leidingsysteem en bestaat de kans dat er iets te barsten gaat.
In dit geval echter spat er water vanuit de kluizen omhoog aan dek. Normaal is dat geen probleem, maar ik wil morgen de matrozen laten beginnen van voor naar achteren het hoofddek te laten schilderen. Het zwembad wordt via dezelfde leiding gevuld, en als voorin het zoute water het dek op spat krijg ik de bootsman achter me aan. Dus voorin de afsluiters dicht, en achterin ergens open, zodat die pomp toch z'n druk ergens kwijt kan mocht één of andere onverlaat onverhoopt de afsluiter naar het zwembad dichtzetten als de pomp nog aanstaat.
Na het rondje en de afsluiters koffie, en met de leerling gediscussieerd over het gisteren ingeleverde verslag. Even rust, biertje op het achterdek. Zwemwater is met twintig graden nog net even te koud.
Eten, middagrust. Om 1600 weer op wacht. Met leerling, hapsnap, van zonsbestekken via radiotijdmeting op scheepsonderhoud en verfbestekken uitgekomen. Of leerling het allemaal onthoudt betwijfel ik, maar ach.
Na de wacht nog even met de kapitein de plannen voor komende week doorgesproken en met de machinist afspraken gemaakt voor laswerk aan dek.
Net wat ik zeg, gewoon de hele dag niets doen, zoals hoort tijdens het weekend.
