4000 wuppies voor 100 Euro
↧
↧
Zwemmen
was naar een zwembad met mijn broer was leuk maar alleen jammer dat er de buitenzwembad open was maar te koud was om in te spelen ![:P]()
![8)]()
![:ja]()
↧
Jongens zijn net rivella,
Jongens zijn net rivella, ................
een beetje vreemd maar wel lekker!!!
↧
rare jongens die belgen
Een Belgische chatvriend komt even hallo zeggen op skype en dan zegt hij
ik ben terug weg.
Hij gaat dus terug naar het moment dat die er niet was, weg dus![:)]()
ik ben terug weg.
Hij gaat dus terug naar het moment dat die er niet was, weg dus
↧
Muziekles
De muzieklerares laat de leerlingen een piano zien. Wie van jullie weet wat die witte en zwarte toetsen betekenen? Kees steekt zijn vinger op: De witte toetsen zijn voor bruiloften en de zwarte voor begrafenissen!
↧
↧
de King
↧
Fijne avond van opa wat eet jij??
↧
Alleen voor bollebozen
↧
Een populaire ezel
Een populaire ezel
Een pasgetrouwde boer en zijn vrouw werden uitgenodigd door de moeder van de bruid. Deze wilde meteen de boerderij komen bekijken. De boer probeerde oprecht vriendelijk te zijn tegenover zijn schoonmoeder, hopende dat hij een vriendschappelijke relatie met haar zou kunnen krijgen.
Bij elke gelegenheid die zich voordeed zat ze zonder doel te zeuren, veranderingen te vragen, ongevraagde adviezen te geven en maakte ze het leven van de boer en zijn bruid ondraaglijk.
Terwijl ze door de schuur liepen, sprong de ezel van de boer plotseling naar voren en stootte de schoonmoeder voor haar hoofd, waardoor ze ogenblikkelijk stierf. Op de begrafenis een paar dagen later, stond de boer naast de kist en begroette de mensen die langsliepen.
De pastoor zag dat wanneer er een vrouw langsliep die iets tegen de boer fluisterde, hij ja-schudde met zijn hoofd en iets terugzei. Wanneer er een man langsliep die iets tegen de boer fluisterde, schudde hij nee en mompelde hij iets terug.
De pastoor, die dit toch wel een beetje merkwaardig vond, vroeg na afloop van de begrafenis waarom hij toch telkens ja en nee schudde.
De boer antwoordde: "De vrouwen zeggen: 'Wat een verschrikkelijk drama.' en ik knik ja en zeg: 'Ja, dat was het zeker.' De mannen vragen: 'Kan ik jouw ezel lenen?' en ik schud nee en zeg: 'Dat kan niet, hij is al voor een heel jaar volgeboekt.'"
Een pasgetrouwde boer en zijn vrouw werden uitgenodigd door de moeder van de bruid. Deze wilde meteen de boerderij komen bekijken. De boer probeerde oprecht vriendelijk te zijn tegenover zijn schoonmoeder, hopende dat hij een vriendschappelijke relatie met haar zou kunnen krijgen.
Bij elke gelegenheid die zich voordeed zat ze zonder doel te zeuren, veranderingen te vragen, ongevraagde adviezen te geven en maakte ze het leven van de boer en zijn bruid ondraaglijk.
Terwijl ze door de schuur liepen, sprong de ezel van de boer plotseling naar voren en stootte de schoonmoeder voor haar hoofd, waardoor ze ogenblikkelijk stierf. Op de begrafenis een paar dagen later, stond de boer naast de kist en begroette de mensen die langsliepen.
De pastoor zag dat wanneer er een vrouw langsliep die iets tegen de boer fluisterde, hij ja-schudde met zijn hoofd en iets terugzei. Wanneer er een man langsliep die iets tegen de boer fluisterde, schudde hij nee en mompelde hij iets terug.
De pastoor, die dit toch wel een beetje merkwaardig vond, vroeg na afloop van de begrafenis waarom hij toch telkens ja en nee schudde.
De boer antwoordde: "De vrouwen zeggen: 'Wat een verschrikkelijk drama.' en ik knik ja en zeg: 'Ja, dat was het zeker.' De mannen vragen: 'Kan ik jouw ezel lenen?' en ik schud nee en zeg: 'Dat kan niet, hij is al voor een heel jaar volgeboekt.'"
↧
↧
Ben jij ook zo geboren?
↧
Truste tot morgen
En zo is er een volzonnige dag in alle rust voorbijgegleden..
Veel meer valt er niet te vertellen, over deze dag..
Kracht is er niet, kan weinig doen, maar dat komt wel weer..
Ben uitstekend verzorgd, door verpleegpost, Jolinks en de Hobby,s en ook de vierpootjes hadden niet te klagen
FIJNE AVOND
SLAAP WEL
BLIJF BLIJ
DENK AAN ONS
↧
Dag 22, 30 april 2013
Over de nacht dikke regen gehad, en 's ochtends regent het nog steeds. De lading staat volgens de surveyor al drie maanden in de buitenlucht op de kaai, en kan dus tegen een buitje. Wij ook, maar aangenaam is anders. Zeker met deze temperaturen. Vanaf het schip kunnen we de sneeuw op de heuvels zien liggen.
We leggen de achterkant van ruim 2 open, de voorkant, eigenlijk het midden, van het tussendek was er gisteren al ingekomen. Overgebleven waren 5 nacelles, moest makkelijk kunnen op één dag. Half acht ruim open, net voldoende om te kunnen laden. Niet teveel, anders krijg je met de regen een zwembad in het onderruim. Normaal gesproken pomp je dat leeg, maar de moderne natuurbeschermingsreglementen in bijna alle havens verbieden het overboord pompen van lenswater. Bang voor vervuiling. Wat voor vervuiling er kan zitten in regenwater weet ik niet, dat is ter beoordeling van de "competent authorities". Voor ons kan dat gevaarlijk zijn, want zelfs een klein plasje water in het ruim heeft een significant effect op de stabiliteit. En juist bij het draaien van zware stukken is een goede stabiliteit belangrijk. Dat effect wordt "vrij vloeistof oppervlak" genoemd. Wiskundig en fysisch verklaarbaar, maar intuïtief eigenaardig, is dat de stabiliteit niet afhankelijk is van de hoeveelheid water in het ruim, maar het oppervlak waarover het uitgespreid is. Dus een dun laagje is net zo erg als 2 meter. Natuurlijk, als een schip scheef valt rent al dat water naar de lage kant, en dan blijft er van het oppervlak van een dun laagje haast niets over. Dan is de stabiliteit weer zo goed als normaal. Dat effect heet "pocketing".Vooral de breedte is van belang, daardoor is dat effect van een veranderende stabiliteit nog veel sterker. Voor de wiskundigen: het heeft te maken met het oppervlaktetraagheidsmoment van de vloeistof. Breedte (b) en lengte![(l)]()
verhouden zich daarmee met een derde macht tot 1, in formule 1/12 × b^3 × l (voor een rechthoekige tank). Zaak is dus de hoeveelheid water zoveel mogelijk beperkt te houden.
We laden twee nacelles, eentje mid-achter en de tweede onder de kraan. Dat is meestal het grootste gevogel, het manoeuvreren in een beperkte ruimte vlakbij de kraan. In de overgebleven ruimte aan stuurboord moesten de laatste drie komen. Als dat maar past. Volgens de tekening hadden we in totaal 70 cm over. Daarvan was al een deel, ca 30 cm, opgesoupeerd door de nacelle onder de kraan, waardoor we aan weerszijden nog 20 cm over hadden. Dat is krapjes voor een hijs van goed 110 ton. De eerste erboven hangen. Dat lukt nóóit, zegt de voorman. Volgens de tekening moet het kunnen, zeg ik. Wie gelooft er nou een tekening? vraagt de voorman zich af. Tja.
Hijs laten zakken. Ter verhoging van de feestvreugde lag het schip op de deining, die vrolijk de haven binnen rolde, een beetje te rijen. Stuiter stuiter, bang bang, kraak. Heel voorzichtig, maar je raakt altijd wel iets. De behuizing van de nacelles is simpel polyester, en dat kraakt bij het minste geringste angstwekkend. Om de afstand te houden gebruiken we zogenaamde lollipops. Dat zijn dikke plastic ballonnen op een steeltje. Dat steeltje is er voor om te voorkomen dat je zelf de fender wordt. Is niet zo gezond.
Door het bewegen zag het er naar uit dat we hem er niet tussen konden wringen. Dus scheef neergezet. Overleggen met de voorman en de surveyor. De supercargo, die juist voor dat soort geintjes is, zat inmiddels weer in Amsterdam, de inhuldiging te vieren. Daar heb je wat aan, zo'n man. Ondertussen was de lasploeg de boel al aan het vastlassen. Fout van mij. Ik had die jongens even moeten afstoppen, maar voordat ik boe of ba kon zeggen stond de boel al vast. Hoog overleg, alles nameten. Inderdaad, héél weinig speling, maar het moest kunnen, en vanwege die scheve Jonas was er in de lengte toch te weinig ruimte overgebleven. Tegen die tijd ging de stuwadoor richting trog, middageten. De bemanning heeft toen alle stoppertjes weer losgehaald. De stuwadoor kwam om twee uur weer aandalven. In die twee uur was de deining fors minder geworden, minder beweging in het schip, en met en beetje duwen en trekken kregen we dat stuk toch op de plek. Maar krapjes was het wel. Nummertje twee voor dat nauwe plekje was ook even zweten, maar toen wisten we dat het inderdaad kon. Diagonaal laten zakken en op z'n plek draaien. De laatste was relatief een eitje. die hebben we ten opzichte van de rest 180 graden gedraaid, waardoor we, dankzij de onregelmatige vorm, nog een half metertje wonnen. Om drie uur stond alles erin, vastlassen, vijf uur de loods en varen. Pfoei.
We leggen de achterkant van ruim 2 open, de voorkant, eigenlijk het midden, van het tussendek was er gisteren al ingekomen. Overgebleven waren 5 nacelles, moest makkelijk kunnen op één dag. Half acht ruim open, net voldoende om te kunnen laden. Niet teveel, anders krijg je met de regen een zwembad in het onderruim. Normaal gesproken pomp je dat leeg, maar de moderne natuurbeschermingsreglementen in bijna alle havens verbieden het overboord pompen van lenswater. Bang voor vervuiling. Wat voor vervuiling er kan zitten in regenwater weet ik niet, dat is ter beoordeling van de "competent authorities". Voor ons kan dat gevaarlijk zijn, want zelfs een klein plasje water in het ruim heeft een significant effect op de stabiliteit. En juist bij het draaien van zware stukken is een goede stabiliteit belangrijk. Dat effect wordt "vrij vloeistof oppervlak" genoemd. Wiskundig en fysisch verklaarbaar, maar intuïtief eigenaardig, is dat de stabiliteit niet afhankelijk is van de hoeveelheid water in het ruim, maar het oppervlak waarover het uitgespreid is. Dus een dun laagje is net zo erg als 2 meter. Natuurlijk, als een schip scheef valt rent al dat water naar de lage kant, en dan blijft er van het oppervlak van een dun laagje haast niets over. Dan is de stabiliteit weer zo goed als normaal. Dat effect heet "pocketing".Vooral de breedte is van belang, daardoor is dat effect van een veranderende stabiliteit nog veel sterker. Voor de wiskundigen: het heeft te maken met het oppervlaktetraagheidsmoment van de vloeistof. Breedte (b) en lengte
verhouden zich daarmee met een derde macht tot 1, in formule 1/12 × b^3 × l (voor een rechthoekige tank). Zaak is dus de hoeveelheid water zoveel mogelijk beperkt te houden. We laden twee nacelles, eentje mid-achter en de tweede onder de kraan. Dat is meestal het grootste gevogel, het manoeuvreren in een beperkte ruimte vlakbij de kraan. In de overgebleven ruimte aan stuurboord moesten de laatste drie komen. Als dat maar past. Volgens de tekening hadden we in totaal 70 cm over. Daarvan was al een deel, ca 30 cm, opgesoupeerd door de nacelle onder de kraan, waardoor we aan weerszijden nog 20 cm over hadden. Dat is krapjes voor een hijs van goed 110 ton. De eerste erboven hangen. Dat lukt nóóit, zegt de voorman. Volgens de tekening moet het kunnen, zeg ik. Wie gelooft er nou een tekening? vraagt de voorman zich af. Tja.
Hijs laten zakken. Ter verhoging van de feestvreugde lag het schip op de deining, die vrolijk de haven binnen rolde, een beetje te rijen. Stuiter stuiter, bang bang, kraak. Heel voorzichtig, maar je raakt altijd wel iets. De behuizing van de nacelles is simpel polyester, en dat kraakt bij het minste geringste angstwekkend. Om de afstand te houden gebruiken we zogenaamde lollipops. Dat zijn dikke plastic ballonnen op een steeltje. Dat steeltje is er voor om te voorkomen dat je zelf de fender wordt. Is niet zo gezond.
Door het bewegen zag het er naar uit dat we hem er niet tussen konden wringen. Dus scheef neergezet. Overleggen met de voorman en de surveyor. De supercargo, die juist voor dat soort geintjes is, zat inmiddels weer in Amsterdam, de inhuldiging te vieren. Daar heb je wat aan, zo'n man. Ondertussen was de lasploeg de boel al aan het vastlassen. Fout van mij. Ik had die jongens even moeten afstoppen, maar voordat ik boe of ba kon zeggen stond de boel al vast. Hoog overleg, alles nameten. Inderdaad, héél weinig speling, maar het moest kunnen, en vanwege die scheve Jonas was er in de lengte toch te weinig ruimte overgebleven. Tegen die tijd ging de stuwadoor richting trog, middageten. De bemanning heeft toen alle stoppertjes weer losgehaald. De stuwadoor kwam om twee uur weer aandalven. In die twee uur was de deining fors minder geworden, minder beweging in het schip, en met en beetje duwen en trekken kregen we dat stuk toch op de plek. Maar krapjes was het wel. Nummertje twee voor dat nauwe plekje was ook even zweten, maar toen wisten we dat het inderdaad kon. Diagonaal laten zakken en op z'n plek draaien. De laatste was relatief een eitje. die hebben we ten opzichte van de rest 180 graden gedraaid, waardoor we, dankzij de onregelmatige vorm, nog een half metertje wonnen. Om drie uur stond alles erin, vastlassen, vijf uur de loods en varen. Pfoei.
↧
Weltrusten/goedemorgen
↧
↧
Opa zijn emoties
↧
met een knipoog
↧
Goedemorgen Donderdag
Goedemorgen,
De nacht wat minnetjes en geen ronde, gaan we toch heerlijk genieten van deze dag..
Een dag van rustig aan niks doen..
Straks wel even de kinderen van het tijdelijk ouderloze tehuis uitwuiven, die gaan met een rondvaartboot naar Arnhem en terug.
De rederij, geeft elke maand een groep de gelegenheid voor een gratis rondvaart, groep mag niet groter zijn dan 25 personen en bij de aanvraag moet je wel heel duidelijk maken, waarom de groep in aanmerking komt voor een gratis tocht.
Verleden jaar aangevraagd en nu gaan 19 kinderen en 6 stafleden het water op en echt alles is gratis, drinken en op de terugtocht een maaltijd..
Jolink doet de kippen
vierpootjes hebben
en ik??
KOFFIE
FIJNE DAG
BLIJF BLIJ
DENK AAN ONS
Breng iedere dag enige tijd alleen door
↧
Top 5 van: 01-05-2013
1. Vrouw verkracht soldaat (25) 2959 kliks
2. Dagboek Anne Frank is pornografisch 2541 kliks
3. Waterpoloteam uit Ede rijdt doorrijder klem 1275 kliks
4. Moeder eist kind van dochter 1274 kliks
5. Wanhopige Spanjaarden zagen hand af voor geld 1243 kliks
2. Dagboek Anne Frank is pornografisch 2541 kliks
3. Waterpoloteam uit Ede rijdt doorrijder klem 1275 kliks
4. Moeder eist kind van dochter 1274 kliks
5. Wanhopige Spanjaarden zagen hand af voor geld 1243 kliks
↧
↧
Leren rekenen
Leren rekenen
Een vader en moeder maakten zich zorgen over hun zoon, omdat hij geen rekenen wilde leren op de school waar hij nu naar toe ging. Ze besloten daarom om hem naar een andere school te sturen. Het werd een katholieke. Na de eerste schooldag komt hun zoon van school en rent naar huis, gaat direct naar zijn kamer en slaat de deur dicht. Vader en moeder zijn hier een beetje bezorgd over en gaan naar zijn kamer om te kijken of alles wel in orde is. Daar zien ze dat hij druk bezig is om zijn huiswerk te maken. De jongen doet ook de rest van het jaar keurig zijn huiswerk. Aan het einde van het jaar komt de zoon thuis met zijn rapport en geeft het aan zijn vader en moeder. Als ze het bekijken zien ze dat er voor rekenen een 10 op staat.
De vader en moeder zijn erg blij en vragen aan hun zoon: "Wat heeft je van gedachten doen veranderen om toch rekenen te leren?"
De zoon kijkt zijn vader en moeder aan en zegt: "Nou, op de eerste dag dat ik het klaslokaal binnenliep, zag ik aan de muur, achter het buro van de leraar, een jongen op een plusteken vastgenageld en toen wist ik dat het hier menens was."
Een vader en moeder maakten zich zorgen over hun zoon, omdat hij geen rekenen wilde leren op de school waar hij nu naar toe ging. Ze besloten daarom om hem naar een andere school te sturen. Het werd een katholieke. Na de eerste schooldag komt hun zoon van school en rent naar huis, gaat direct naar zijn kamer en slaat de deur dicht. Vader en moeder zijn hier een beetje bezorgd over en gaan naar zijn kamer om te kijken of alles wel in orde is. Daar zien ze dat hij druk bezig is om zijn huiswerk te maken. De jongen doet ook de rest van het jaar keurig zijn huiswerk. Aan het einde van het jaar komt de zoon thuis met zijn rapport en geeft het aan zijn vader en moeder. Als ze het bekijken zien ze dat er voor rekenen een 10 op staat.
De vader en moeder zijn erg blij en vragen aan hun zoon: "Wat heeft je van gedachten doen veranderen om toch rekenen te leren?"
De zoon kijkt zijn vader en moeder aan en zegt: "Nou, op de eerste dag dat ik het klaslokaal binnenliep, zag ik aan de muur, achter het buro van de leraar, een jongen op een plusteken vastgenageld en toen wist ik dat het hier menens was."
↧
Hallo Aardgenoten!
Hallo mede Aardgenoten, en groeten vanuit het zonnige Hurghada! ![:D]()
Eindelijk een hotspot weten te vinden, en dat is wel te merken aan het feit dat dit blog gelezen wordt.![:P]()
Mijn ouders hebben het "beste" hotel gevonden voor de voetbalfans; zo ongeveer aan de overkant is het Orajecafé.![_O-]()
Dus, nu lekker hangen in het zwembad.![:w]()
Eindelijk een hotspot weten te vinden, en dat is wel te merken aan het feit dat dit blog gelezen wordt.
Mijn ouders hebben het "beste" hotel gevonden voor de voetbalfans; zo ongeveer aan de overkant is het Orajecafé.
Dus, nu lekker hangen in het zwembad.
↧
Eerste keer thuis
Eerste keer thuis
Marieke kwam op zaterdagavond, voor de eerste keer thuis met haar verloofde Wim. Daar aangekomen, gingen ze meteen de trap op naar haar slaapkamer.
Een kwartiertje later kwam Wim alleen naar beneden en liep de voorkamer in. Daar zat vader Jef rustig in de zetel, gluurde over zijn krant en vroeg:
"Waar is ons Marieke?"
"Oh, ze heeft hoofdpijn", zei Wim, "ik heb haar een aspirientje gegeven en haar daarna in bed gestopt."
"Dat is goed jongen", zei vader Jef, "maar je moet wel nog de rits van je medicijnkastje dicht doen."
↧
More Pages to Explore .....
