Bellen in het openbaar:
Na een lange, vermoeiende werkdag zat een vrouw in de trein op weg naar huis, en sloot haar ogen. Toen de trein het station uit reed, haalde een jongeman die naast haar zat, zijn mobieltje uit zijn zak en begon op luide toon te spreken. "Hoi liefje, hier Erik, ik zit in de trein. Ja, ik weet dat het de trein van half 7 is en niet die van half 5, maar de vergadering liep uit.... Nee, schatje, niet met dat blondje van de afdeling betalingen, met de baas.... Nee, honnepon, jij bent de enige in mijn leven... Ja, echt, ik zweer het." Een kwartier later was hij nog op luide toon aan het praten, toen de vrouw die naast hem zat er genoeg van had. Ze leunde naar hem over en zei dicht bij de telefoon: "Erik, hang de telefoon op en kom terug in bed."
(Erik gebruikt zijn mobieltje sindsdien niet meer in het openbaar.)
