Quantcast
Channel: WaarMaarRaar.nl - RSS-feed van alle WMR blogs
Viewing all 18691 articles
Browse latest View live

Dag 74, 17 augustus 2012

0
0
Nog steeds in Dakar, en als de verschijnselen niet bedriegen, dan zal het nog wel een paar daagjes duren. Met de rails zijn we nu ongeveer halverwege. Volgens de tallybriefjes, die de voorman elke dag trouw komt brengen, wordt die 600 ton per dag gehaald. Tot zover liggen we dus op schema. Helaas is dat niet het schema dat mijn baas voor ogen stond toen de lading werd aangenomen. In Amsterdam zitten ze op hete kolen. Jammer voor de baas, maar ik heb in ieder geval de gelegenheid om klusjes te laten opknappen waar we normaal geen gelegenheid voor hebben.
Volgens stuwplan moeten ze nog een zootje containers van ruim 1 halen, tussendek 1 de voorste helft moet nog leeg, een paar kistjes uit tussendek 2 voor, wat twintig voeters uit tussendek 2 achter, en dan een groot gedeelte van onderruim 2. Daarna komen de zware stukken aan bod.
Twee dagen voor de rails, minimaal één dag voor de kistjes en de containers, als de afvoer goed is hoeft dat niet zo lang te duren, en dan nog een dag zware stukken draaien. ook dat is sterk afhankelijk van de afvoer. We kunnen die dingen maar op één plekje neerzetten. Dus als de vrachtauto's klaar staan is het zo gebeurt, maar als ze er maar ééntje hebben die ze eerst op een ander plekje moeten leegmaken en weer terug moeten rijden, berg je dan maar.
Vanochtend wat buitjes gehad. Het zou nu de regentijd zijn. Volgens het weerbericht kan er morgen en overmorgen ook wat vallen, maar daarna moet het weer droog worden. Zolang we maar geen zware stukken hoeven te draaien in een plensbui. Niet we van suiker zijn, maar aangenaam is anders. Verder staan de meeste stukken boven de lading uit Hull, die absoluut niet nat mag worden. Duimen dus dat het droog blijft. Voor de baas en mezelf.
Voor de rest gebeurt er weinig. Af en toe een bundeltje rails dat naar de wal zwaait. Dat gaat overigens met een 25 meter spreidbalk met haken eronder. Zo'n ding hadden ze schijnbaar niet in Dakar, dus hebben we er twee meegekregen uit Antwerpen. Eentje blijft achter voor het natransport, en eentje moet weer terug naar Antwerpen. Eerst zouden we die naar Savannah brengen en daar hetzij lossen voor transport naar Antwerpen, hetzij zelf mee terugbrengen. De ontvanger, die het beestje op huurbasis besteld heeft, vindt nu dat we hem in Dakar moeten achterlaten zodat de agent hem in een containertje kan pakken (het ding is opvouwbaar), en terug kan sturen naar Antwerpen.
Die haken hebben een gepatenteerde constructie. Heel makkelijk als je ze goed gebruikt. Je laat ze afvieren tot ze net de rails raken. Dan kun je de, draaibare, haken tussen de rails leggen, borg lichten, haken draaien en hijsen maar. Helaas laat elke keer de kraandrijver de haken veel te laag hangen, waardoor die loodzware haken met het handje getild moeten worden. En dat in deze hitte. Negers lui? Net zo lui als ik als ik dat pokkewerk de hele dag moest doen.

Zo maar een hele leuke dag!

0
0
Toen ik vanmorgen opstond, had ik het zo 1,2,3, nog niet kunnen bedenken, maar hij is wel bijzonder en leuk geworden!

Het begon er mee dat jongste belde.
We gaan morgen naar de verjaardag van haar pa, dus had ik voor het cadeautje gezorgd (en nu maar hopen dat hij hier niet leest haha).
Mijn ma, wij en de meiden leggen altijd geld bij elkaar om iets voor hem te kopen.
Voor dit jaar was het een microscoop (ex had altijd al archeologische neigingen, al was het maar door zijn voorkeur voor mij whahaha).

Maar jongste had gelijk zoiets van, oowww, mam die wilde ik ook zo graag, kun je er voor mij ook een halen?
Ja tuurlijk meid, of mam, wacht maar, wil je me op komen halen, dan kom ik vanmiddag lekker naar jullie, gaan we bij het zwembad zitten.

Haalde haar dus op, wij naar de winkel, want die microscoop moest er komen!
In de auto zei ze, mam, die vond jij vroeger toch ook zo leuk, zo'n ding, ik zeg ja meid, idd. is altijd leuk, kan ik in het vervolg zelf kijken of de hondjes oormijt of zoiets hebben hahahaha.

Zij zou wel snel ff de winkel binnengaan, blijf maar zitten mam, zo gezegd zo gedaan, komt ze terug met, jawel, 2 microscopen, hier mam, voor jou ook een!
Ik nog tegensputteren, is toch veel te duur meid, je krijgt het geld terug, werd ze boos.....
Mam, nou moet je eens ff goed naar me luisteren he,( ze zette er zelfs die grote ogen van mij bij op van vroeger) je staat altijd voor me klaar, gaat niet op vakantie vanwege die blafmachines, dus doe me een lol en neem het aan, ik wil hem je zo graag geven!!!!
Mijn schatje...............haha.

Vanmiddag kregen we het in onze bol om naar de Drunense duinen te gaan, ze wilde eerst hier een rondje gaan lopen met Misty, maar hey, dit was leuker natuurlijk he!
Dus blaadje vanachter zijn werk vandaan gesleurd ( we vonden het zielig als hij zat te werken en wij ertussenuit peerde)en op naar de duinen!

Daar aangekomen keek jongste me al aan, tjee mam, wat een zandbak hier, en heeettttt, tja.
We hadden ff onder een eikenboom en een paar sparren gezeten, tot ik ineens dacht aan de EIKENPROCCESSIERUPSSSSSSSS, dus ik overeind, haar mee trekkend, je weet het maar nooit he!
En dan de teken, éénmaal Lyme in mijn leven vond ik genoeg!

Dus de zandbak maar weer in, zie ik in de verte een bankje met een groen mannetje erop (nee,ik had ECHT nix op hoor).
Dichterbij komend, zie ik dat het een soort boswachter was, dus we nemen plaats naast hem, hij zat aantekeningen te maken en heel serieus te kijken.
Ik dacht nog ff storen we niet, maar hij was al aan het spelen met de honden!

Ik spreek hem aan zo van, bent u boswachter hier?
Ja dat was hij, althans niet helemaal meer, hij was het altijd geweest voor 45 jaar daar en was nu met pensioen, maar deed nog wel wat werk voor Natuurmonumenten.

Zoals meestal het geval is, zat ik weer eens in een overflow, dus begon hem te vragen wat hij zoal gezien had daar.
De man heeft de prachtigste verhalen verteld over Ransuilen, Reeën, over levendbarende Hagedissen die daar zaten, over nachtelijke inspectie tochten tegen stropers enz. enz.
Heerlijk!

Op een gegeven moment moest hij er weer vandoor (of zou hij horentjes van mijn gevraag hebben gekregen, kan natuurlijk ook).

De man was al een heel end verder, opeens horen we in het verder stille bos en de duinen prachtige klanken van een panfluit!!
Ja zegt blaadje, had je die panfluit niet gezien die hij bij zich droeg?
Ik zeg nee joh, waarom heb je nix gezegd tegen me?
Maar die had dus al voor hem gezien dat ik de man om een concert zou hebben gevraagd

Maar wat hebben we zitten genieten daar, de hondjes aan onze voeten, de weidsheid van al die natuur, de man met panfluit die prachtige nummers speelde vanuit de verte........
Ik voelde me zo intens gelukkig daar zo zittend!

Toen we uiteindelijk terug naar huis reden ( nee mam, we kunnen hier niet blijven tot vannacht) scheen de zon laag op de gebouwen, het raam van de auto open, de juiste muziek op de radio, gewoonweg alles klopte, ik voelde me gelukkig en héél rijk!




ordinair!

0
0

Ach, wat was het gisteren een prachtig weer. En ideaal voor de barbecue.
En dat hebben we dus gedaan, lekker een visbarbecue in de tuin, onder de parasol.
Heerlijke zalm in folie en tilapiafilet, ook ingepakt dat is zooo lekker.

Een rustiek stokbrood (ja echt, zo heet dat) erbij dat best een beetje Frans aandoet, wat salade, Franse kaasjes en natuurlijk de wijn.

En dat is helemaal geen dure, exclusieve, beroemde wijn, welnee, een fles rosé van het huismerk van de super.
En nu komt het leuke, die wijn vinden we heerlijk.
Geen wijn met allure en een elegante afdronk, nee hoor gewoon vreselijk lekker en schenk nog eens in!
Verukkelijke slobberwijn dus. In een literfles, dat is ook al erg prettig!

We hebben gisteren vastgesteld, Papsie en ik, dat we op dit gebied een ordinaire smaak hebben.
Maar we kunnen daar toch niet echt mee zitten, integendeel we nemen er nog eentje op.

Proost!

Top 5 van: 17-08-2012

leven in het heden.. makkelijk of moeilijk?

0
0
naar aaneiding van dit artikel, waarin staat dat "ons brein niet in het nu kan leven"

quote: "Het is een veelgehoorde kreet tegenwoordig: leef in het nu! Geniet van het moment! Nieuw onderzoek wijst er echter op dat we dat helemaal niet kunnen. Ons brein haalt het verleden er altijd bij.

In het nu leven. Er wordt mee bedoeld dat u alles wat u nu ervaart heel intens moet beleven en alles wat de toekomst en het verleden betreft dus buiten beschouwing moet laten. Voor wie dat wel eens geprobeerd heeft: het valt niet mee om zo mindfullness te leven. En nieuw onderzoek laat zien waarom dat zo moeilijk is."


alles wat je nu ervaart is in het heden.
hoeveel tijd het lichaam / de hersenen nodig hebben om iets te verwerken, doet niet ter zake, het is een automatisch proces, waar wij ons niet eens van bewust zijn..
en dat de hersenen gebruik maken van ervaringen uit het verleden doet ook niet ter zake.

alles wat je nu waarneemt is in het heden.
.. en het heden is het enige wat bestaat, je kunt alleen maar in het heden waarnemen,

als je je iets herinnert uit het verleden, dan heb je die herinnering nu in het heden.

en wat die goeroes en buurvrouwen met hun uitspraak bedoelen, is, dat het niet nuttig is om zaken uit het verleden steeds weer op te rakelen.
loslaten en je aandacht geven aan wat er nu gebeurt, is verstandiger..

en er is nog een ander aspect: het verdringen :
als je je niet aangenaam voelt, kun je dat negeren of verdringen door iets anders te gaan doen, ... dat is een keuze, maar ook dat andere wat je dan verkiest te doen is in het heden

Zucht....

0
0

Het is 31 graden Celsius en geen wolkje aan de lucht, en ik moet op deze snikhete dag werken , meestal ga ik met plezier naar mijn werk, maar vandaag moest moeder natuur zo nodig de oventemperatuur hoger zetten

ik zie een warme en zweterige toekomst voor mij! bah

Yue out

Bidsprinkhanen L2

0
0
Hellow =3

Ik heb nog een paar foto's van de jonge biddies die 1x verveld zijn, L2 dus. Ik heb helaas nog maar 7 van de 19 kleintjes over. De andere zijn plotseling dood gegaan
Hier zijn de foto's:
Klik om te vergroten.



warm

0
0
32 graden in de schaduw en ik moet vanavond ook nog werken en morgen een dubbele dienst. Ik zie het meest tegen de appartementen op de zuid- en westkant. iedereen heeft zonneschermen maar lang iedereen gebruikt die niet. Mijn dochter werkt vanavond ook en neemt een flesje mee voor water. Lijkt mij een goed idee om dat ook te doen. De trappenhallen aan de zuidkant ga ik maar vermijden vanavond die zijn van glas. Daar was het twee jaar geleden meer dan 50 graden. Mijn thermometer wilde niet hoger dus hoe heet het daar toen echt was ???
Nu is het nog warmer. Omvallen moet maar niet, is zo jammer voor mijn clieënten.

Dag 75, 18 augustus 2012

0
0
Weer wat nieuws, goed voor de annalen. Om half tien vanochtend plaatselijke tijd kregen we een stortbui over ons heen. Op zich niets nieuws, dat gebeurt hier wel vaker. Maar in dit geval was het een windbui, waarbij het windje in één keer van niets naar veel ging. Achter ons, bovenwinds, was gisteren een zwavelbootje aan het lossen geweest (zwavel in bulk, gemeen ladinkje). Dat ging met een portaalkraan met een knijper eronder. De knijper lost in een trechter en deze mond uit in een lopende band, die over het halve haventerrein loopt, zeker een paar honderd meter.
Die kraan is een oud beestje, zo eentje waar maar een hond tegenaan hoeft te plassen om hem in te laten storten. Ze hadden vergeten om dat ding op de haak te doen en hij ging dus op het windje aan de haal. Knal bij ons tegen de schoorsteen aan. Gelukkig was die sterker dan de kraan. De kraan is nu een echte schroothoop, terwijl wij twee deuken hebben en twee afgescheurde dempers op de uitlaat van de hoofdmotor. Verder is er een boei en een licht/rooksignaal aan barrels. Dat signaal was al zowat aan z'n tijd, en de boei moest toch al vervangen worden (Chinese topkwaliteit). Die twee dempertjes hebben de machinisten er morgen weer opzitten, voor de boei is de vervanger al aan boord en de deukjes laten we zitten. Blijft over dat rooksignaal.
We hadden wel geluk dat hij de schoorsteen pakte. Als het laagwater was geweest dan had hij de radarmast meegenomen, op z'n stootblok geknald, en was misschien één van zijn poten eronderuit gemept. In dat geval hadden we een complete portaalkraan aan dek gehad. Goed voor wéken vertraging.
De kraan is er erger aan toe. De hele constructie is getordeerd, hij is uit de rails gelopen en op één plaats heeft een wiel zelfs de hele rail verbogen. In het portaal gedeelte zit een scheur van hier tot Tokyo en een uithouder is volledig verfrommelt. Als ze dat ding nog willen verslepen denk ik dat 'ie van ellende helemaal tegen de vlakte gaat. Mooi schadepostje voor de haven. Het is de enige bulkkraan op die lopende band, dus kunnen ze zonder kunstgrepen die ladingsoorten niet meer lossen. De stuwadoor die bij de kraan hoorde was overigens behoorlijk filosofisch. "Hij is net afbetaald, ze kunnen dus gelijk een nieuwe kopen".
Het was dus bij ons vandaag dus een komen en gaan van surveyors, schade-experts, havenmeesters, stuwadoors, en wat ze meer aan hoogwaardigheidsbekleders konden optrommelen. We kregen zelfs de brandweer over ons heen. Het rooksignaal was automatisch afgegaan, en vanwege die rook had iemand maar de brandweer gebeld. Overigens, de manier waarop de hele boel wordt afgehandeld hier valt me reuze mee. Mensen waren netjes en correct. Soms is dat anders.

Top 5 van: 18-08-2012

warmmmmmmm

0
0
Ja hey, jullie waterbak is groter dan de onze, zeg baasje, kunnen we er niet bij?




Einde ramadan

0
0
Zo mensen, ramadan voorbij: even een biertje halen in het Belgian Beer Cafe, met bitterballen en patatje mayo tegen de cultuurshock.

Het werkt.


SMSblog: Are you pondering what I#39;m p...

0
0
Are you pondering what I'm pondering? No you're not *Haalt een kam door zijn haar*

Pos(t)bank?

0
0
Een vriendin had gevraagd of ik zaterdag naar haar toe wilde komen, zij is vakantie aan het vieren in een chalet op de veluwe.
Nou heb ik geen vakantie, maar een zaterdag naar de Veluwe kan natuurlijk prima! dus daar ben ik zaterdag naartoe gegaan, lekker gefietst (al is 20km in die warmte best wel ver), fotootjes gemaakt, nog wat gewandeld en toen naar m'n opa en oma gegaan, want die zitten aan de andere kant van de Veluwe in een ánder vakantiepark Dus daar gelogeerd en 's ochtends gezwommen met m'n oom, tante en neefje. Was erg gezellig
En toen zei m'n oom: wij zijn vorige week bij de postbank geweest.
Ok: ..ok?
Hij: ja, de postbank
Ik: ....ok??
Hij: POSbank, zonder T
Ik: oh...wat is dat?
En toen liet hij foto's zien die ik eigenlijk zelf ook wel wilde maken dus op weg naar huis nog langs de posbank-zonder-t gereden:

klik

en nu weer even geestelijk voorbereiden op werken morgenvroeg

Dag 76, 19 augustus 2012

0
0
Weer een dag verder. Het begint op te schieten met de lossing. Van die geschiedenis gisteren hebben we nog wat bezoekers gehad, die aansluitend nog om een kratje cola bedelden (havenmeester), maar dat is ruis.
De rails zijn we kwijt, die liggen nu aan de wal. Aansluitend nog wat twintigvoetertjes gelost, en de heren zijn nu bezig met onderruim 2. Kistjes en kratjes uit Rauma. Het zijn er maar elf in totaal, en niet zo zwaar, een tonnetje of zes, maar daarentegen ruim aan de maat. Zo'n vier meter hoog en breed, metertje of tien lang. Toen de eerste op de kade stond kwamen ze er achter dat ze hem niet beet konden pakken. De hijsen moeten van het schip weggereden worden, omdat de kraan maar een beperkte draaicirkel heeft. Dat gebeurde met de rails met een Stacker, dat is een soort forklift met een containerspreader eraan. Daarmee kunnen containers gestapeld worden. Onder de spreader worden een paar haken vastgemaakt en dan kun je er ook ander lading mee tillen en wegrijden. De haken voor de rails kunnen ze schijnbaar niet gebruiken. Zijn te lang of zo. Nu is het wachten op een lumineus idee aan de wal.
Als onderruim 2 er uit is, dan kunnen ze tussendek 2 voor lossen, 5 kistjes, maar wel lastig beetpakken. Dan de containers van ruim 2 en de lading uit tussendek 1, maar dat mag geen probleem zijn. Ik weet alleen niet of de plaatselijk stuwadoor het daar mee eens is. Als dat allemaal gebeurt is, dan moeten we verhalen naar een andere kaai. Hopen dat er geen ander schip ligt, anders moeten we daar ook weer op wachten. Je hoeft hier nergens van op te kijken. Kijk alleen maar naar die kraan van gister.
Wat ook niet helpt, uiteraard, is dat het morgen einde van de Ramadan is, met het Suikerfeest. De mensen aan boord zeggen dat er dan niet gewerkt wordt. Onze charterparty (het vervoerscontract) zegt dat stuwadoorswerkzaamheden op zater-, zon- en feestdagen doorgaat. (Saturday, Sunday and Holiday included). Nemen ze dan toch vrijaf, dan kunnen ze weer een claim tegemoet zien wegens contractbreuk. Een dag vertraging kost behoorlijk, en daar maken ze geen geintjes over.
De zware stukken gaan er op de nieuwe kaai uit. Ook dat is een kwestie van aftransport. Als ze genoeg wagens hebben (5 stuks) die elk 130 ton kunnen dragen, dan is het geen probleem. De meeste havens hebben dat echter niet. Dan moeten ergens heen rijden, lossen en weer terug voor de volgende. Ook dat kan duren. We lossen zelf, en ik kan met mijn mensen geen vierentwintig uur per dag draaien. We zullen maar afwachten. Voorlopig weten we niets, dus hebben we ook niets om ons druk over te maken.

Top 5 van: 19-08-2012

Well.....

0
0
###############################################Hmm...

Ik heb zoals jullie niet weten erg weinig vrienden op school (Zeg maar gewoon één).

Ik heb ouders die hun eigen schaduw nog niet eens vertrouwen.

En tot slot heb ik hier op WMR een vriend gevonden. (Hij weet het als ik het over hem heb)

-

Dit alles is een recept tot een toneelstuk waar ik het einde nog niet van ken.
Ik probeer een beetje vrienden te maken...(Op school en op WMR)
...en al die pogingen worden de grond in geboord door de ouders die hun eigen schaduw vrezen

Hmm
Dat gaat lekker

stoute appel

0
0
Arme Moppy (één van mijn katten, is hij waarachtig van zijn plekje gejaagd door een appel. Vorige week heb ik de heg geknipt en de blaadjes en takjes onder de appelboom uitgestrooid omdat er steeds appels op de tegels vallen. Maar Moppy vind dat ook een heerlijk plekje om te liggen. Vanmiddag viel er een appel uit de boom vlak naast hem. Het beest schrok zich de pleuris. En zit nou steeds heel argwaned naar zijn slaapplekje te kijken. Volgens mij is hij er nog steeds niet achter wat er is gebeurd.
Stoute appel om hem zo te laten schrikken.

Dag 77, 20 augustus 2012

0
0
De wandelgangen hadden gelijk. De hele dag niets gezien. 's ochtends kwamen een paar vrachtautotje's aanrijden, en 's middags reden ze weer weg. Schijnbewegingen noemen we dat. Maar voor de rest wat het volledig rustig op de kade. Toen de heren afnokten, vertelden ze de tweede stuurman dat ze om 2 uur 's middags zouden terugkomen. Mooi niet dus. Ploegwissel is om acht uur 's avonds en om acht uur 's ochtends, dus rond die tijd kunnen we menselijkerwijs leven verwachten. Als er om tien uur vanavond nog niets is gebeurd, dan gaan we tot morgenochtend de stille wacht in.
Ook zetten we de generatoren op een laag pitje, om brandstof en onderhoud te sparen. Het heeft geen zin om de hele tijd twee hulpkarren draaiende te houden als er verder niets gebeurd.
Elektriciteit wordt aan boord opgewekt met dieselgeneratoren. Daar hebben we er drie van, plus een noodgenerator. De grote slokoppen van de elektriciteit zijn de kranen. Als die werken moeten we twee generatoren permanent in bedrijf houden. Als er niet gewerkt wordt met de kranen kan eentje het hotelvermogen leveren. Het duurt eventjes voordat een generator gestart is, het is een beetje meer dan alleen een knopje omzetten, vandaar dat we die dingen normaal laten draaien, tenzij we van te voren weten dat er een halve dag of langer niets gebeurt. In dit geval ga ik er bij gebrek aan informatie maar van uit dat als er om tien uur niets gebeurd is, er de hele nacht niets zal gebeuren. Dus kan er één van de hulpmotoren af. Komen ze toch opdraven in de tussentijd, dan zullen ze even moeten wachten tot we genoeg stroom hebben. De machinist, die de boel moet aanzetten, moet dan ook z'n nest uit, maar dat moet 'ie maar over hebben voor het goede doel.
Bovendien hadden we ook nog twee luchtdrogers werken om de lading droog te houden. Die lusten met z'n tweeën ook wel een paar ampères, die hebben we dus ook maar afgezet.
In een aantal landen gaan er tegenwoordig stemmen op om de scheepsgeneratoren af te laten zetten zodat de schepen hun elektriciteit van de wal krijgen. Uit een practisch oogpunt is dat een paskwil. Schepen hebben een zogenaamde walaansluiting, waardoor dit mogelijk is. Dat is voor gebruik in droogdok, als de generatoren geen koelwater meer krijgen. Je praat echter over zware kabels, zo dik als een dijbeen, die naar het schip moeten. Er moet dus om de zoveel meter een aansluiting zijn, met voldoende kabel om op de schepen te kunnen komen. Verder, de spanning en stroomsterkte moet voldoende zijn. Verschillende schepen hebben verschillende eisen op dat gebied. Gestandaardiseerd is er niets, dus de aansluitingen moeten alle mogelijk spanningen kunnen leveren, in voldoende ampères. Ook dat kan een probleem zijn, wat de piekspanningen die over het net komen kunnen fors zijn als er een kraan of een grote ventilator opgestart wordt. Je kunt niet hebben dat er tijdens normaal gebruik de zekeringen uitvliegen, want dan komt gelijk de scheepseigenaar bij het havenschap aankloppen voor gederfde inkomsten omdat er drie ploegen een uur lang niks hebben kunnen doen, terwijl de elektricien de boel weer aanzet.
Het idee klinkt leuk, en in een paar havens werkt het, maar alleen met schepen in een lijndienst, die altijd op hetzelfde plekje liggen. RoRo's in Gotenburg, en passagiersschepen in Alaska bijvoorbeeld. In de praktijk zal het alleen kunnen werken als er een goede gestandaardiseerde oplossing komt voor de spanning en de aansluiting. En om dat over de hele wereld te bewerkstelligen, dat zal nog wel even duren.
Op de binnenvaart zijn ze er ook over bezig, en zelfs daar is het lastig. Één van de problemen is en blijft die standaardisatie. Elke haven wil voor zich het wiel opnieuw uitvinden, met als gevolg een veelheid van eisen waar je met de beste wil van de wereld niet aan kan voldoen. In de zeevaart is de situatie alleen maar erger, omdat je ook nog eens een keer te maken hebt met nationale overheden.
Dat gebrek aan standaardisatie merk je zelfs met zoiets simpels als een vuilnis ophaaldienst. Dat is tegenwoordig verplicht. Maar in elke haven is het weer afwachten hoe één en ander geregeld is. En dan praten we nog niet eens over de kosten. De enige plek waar dat echt goed geregeld is, is in de Scandinavische landen. De prijs is verwerkt in het havengeld, en elke honderd meter staan er een setje containers, met daarop duidelijk aangegeven wat er in moet. Het enige wat nog te wensen overlaat is wat er nou eigenlijk gesorteerd moet worden. Ook dat is in elke haven weer anders, met als gevolg dat alles op de grote hoop gaat. De internationale eis voor schepen is namelijk nóg weer anders. Je blijft lachen.

2 dingen

0
0
1. Anonymous undercoverin Nederland.
Heeft u deze uitzending gezien?



2. En dan nog iets. Ik maak net een screenshot, deel die met @positivily via msn. Wil dat plaatje ook hier ergens in mijn blog plaatsen, maar op de een of andere vage reden kan ik mijn printscreen dus nergens terug vinden
Ik zoeken op het internet waar dat dan opgeslagen zou kunnen worden
Op het klembord (maar ja zelfs die kan ik niet eens vinden )

Nu weet ik toch vrijwel zeker dat ik ooit een blog had gemaakt waar ik had geschreven, waar dat dan opgeslagen werd, maar die kon ik met de zoekmachine hier op wmr niet terug vinden

Iemand enig idee waar ze zouden kunnen staan?
Bij afbeeldingen staat ie niet dus dat antwoord valt af.

En nu ga ik slapen, want ik val om van de slaap
Truste
Viewing all 18691 articles
Browse latest View live